iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sandra_Perković
Sandra Elkasević – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Sandra Elkasević

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Sandra Perković)
Sandra Elkasević
Ilustracja
Sandra Perković (2015)
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1990
Zagrzeb

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Chorwacja
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 rzut dyskiem
złoto Rio de Janeiro 2016 rzut dyskiem
brąz Paryż 2024 rzut dyskiem
Mistrzostwa świata
złoto Moskwa 2013 rzut dyskiem
złoto Londyn 2017 rzut dyskiem
srebro Pekin 2015 rzut dyskiem
srebro Eugene 2022 rzut dyskiem
brąz Doha 2019 rzut dyskiem
Mistrzostwa Europy
złoto Barcelona 2010 rzut dyskiem
złoto Helsinki 2012 rzut dyskiem
złoto Zurych 2014 rzut dyskiem
złoto Amsterdam 2016 rzut dyskiem
złoto Berlin 2018 rzut dyskiem
złoto Monachium 2022 rzut dyskiem
złoto Rzym 2024 rzut dyskiem
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Mersin 2013 rzut dyskiem
złoto Tarragona 2018 rzut dyskiem
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Bydgoszcz 2008 rzut dyskiem
Mistrzostwa świata juniorów młodszych
srebro Ostrawa 2007 rzut dyskiem
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Nowy Sad 2009 rzut dyskiem
srebro Hengelo 2007 rzut dyskiem

Sandra Elkasević (Perković) (ur. 21 czerwca 1990 w Zagrzebiu) – chorwacka lekkoatletka specjalizująca się w rzucie dyskiem.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodową karierę zaczynała od nieudanego startu w mistrzostwach świata juniorów w Pekinie (2006). W kolejnym sezonie zdobyła dwa srebrne medale stając na podium mistrzostw świata juniorów młodszych oraz mistrzostw Europy juniorów. Podczas kolejnej edycji juniorskich mistrzostw globu, w roku 2008 w Bydgoszczy, sięgnęła po brązowy medal. Mistrzyni Europy juniorek (2009) zajęła 9. miejsce na mistrzostwach świata. W sezonie 2010 najpierw wygrała rywalizację młodzieżowców podczas zimowego pucharu Europy w rzutach lekkoatletycznych, później odniosła tryumf w II lidze drużynowego czempionatu Starego Kontynentu by w końcu wywalczyć złoty medal mistrzostw Europy w Barcelonie. W 2012 ponownie została mistrzynią Europy oraz zdobyła złoty medal igrzysk olimpijskich. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2012 i 2013 w rzucie dyskiem[1][2].

Okazjonalnie startuje także w pchnięciu kulą. W tej konkurencji odpadła w eliminacjach mistrzostw świata juniorów młodszych (2007) oraz mistrzostw świata juniorów (2008). W 2009 roku była piąta w kuli na mistrzostwach Europy juniorów, a rok później z wynikiem 15,57 wygrała II ligę drużynowych mistrzostw Europy. W 2010 została wybrana wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki (European Athletics Rising Star) w plebiscycie European Athletics[3][4].

Testy antydopingowe przeprowadzone u Perković wiosną 2011 podczas mityngów Diamentowej Ligi – Shanghai Golden Grand Prix i Golden Gala wykazały obecność niedozwolonego środka stymulującego – metylohexanaminy[5][6][7][8]. Na zawodniczkę nałożono karę sześciomiesięcznej dyskwalifikacji[9]. Anulowano także m.in. najlepszy w dotychczasowej karierze wynik Perković – 69,99 (4 czerwca 2011, Varaždin[10]).

Na koniec roku 2012 zajęła czwarte miejsce w plebiscycie na europejską lekkoatletkę roku organizowanym przez European Athletics[11].

Ma w dorobku liczne medale mistrzostw Chorwacji w rzucie dyskiem i pchnięciu kulą – stawała na podium krajowego czempionatu w różnych kategoriach wiekowych.

Wielokrotna rekordzistka Chorwacji w kategorii juniorów, młodzieżowców oraz seniorów tak w rzucie dyskiem, jak i pchnięciu kulą.

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2006 Mistrzostwa świata juniorów Pekin el. – 20. miejsce 44,11
2007 Mistrzostwa Europy juniorów Holandia Hengelo 2. miejsce 55,42
Mistrzostwa świata juniorów młodszych Czechy Ostrawa 2. miejsce 51,25
2008 Zimowy puchar Europy w rzutach Chorwacja Split 7. miejsce 47,25
Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz 3. miejsce 54,24
2009 Mistrzostwa Europy juniorów Serbia Nowy Sad 1. miejsce 62,44
Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 9. miejsce 60,77
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Grecja Saloniki 8. miejsce 54,87
2010 Zimowy puchar Europy w rzutach Francja Arles 1. miejsce 61,93
II liga drużynowych mistrzostw Europy Serbia Belgrad 1. miejsce 64,67
Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona 1. miejsce 63,42
Puchar interkontynentalny Chorwacja Split 2. miejsce 63,29
2012 Zimowy puchar Europy w rzutach Czarnogóra Bar 1. miejsce U23 67,19
Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki 1. miejsce 67,62
Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn 1. miejsce 69,11
2013 Igrzyska śródziemnomorskie Turcja Mersin 1. miejsce 66,21
Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 1. miejsce 67,99
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych 1. miejsce 71,08
Puchar interkontynentalny Maroko Marrakesz 3. miejsce 62,08
2015 Mistrzostwa świata Pekin 2. miejsce 67,39
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam 1. miejsce 69,97
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 1. miejsce 69,21
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn 1. miejsce 70,31
2018 Igrzyska śródziemnomorskie Hiszpania Tarragona 1. miejsce 66,46
Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin 1. miejsce 67,62
Puchar interkontynentalny Czechy Ostrawa 2. miejsce 68,44
2019 II liga drużynowych mistrzostw Europy Chorwacja Varaždin 1. miejsce 68,58
Mistrzostwa świata Katar Doha 3. miejsce 66,72
2021 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio 4. miejsce 65,01
2022 Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene 2. miejsce 68,45
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 1. miejsce 67,95
2023 Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 5. miejsce 66,57
2024 Mistrzostwa Europy Włochy Rzym 1. miejsce 67,04
Igrzyska olimpijskie Francja Paryż 3. miejsce 67,51

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

31 grudnia 2023 wyszła za mąż za swojego trenera Edisa Elkasevića[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zdobywcy diamentów w 2012 [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-09-08] (pol.).
  2. Bruksela: szybki bieg Lewandowskiego w DL [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-09-07] (pol.).
  3. Croatia’s Perković voted women’s Rising Star of the Year. European Athletics. [dostęp 2010-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)]. (ang.).
  4. Wschodząca Gwiazda Europy: Zwycięstwa Tamgho i Perković [online], pzla.pl [dostęp 2015-01-14] (pol.).
  5. Sandra Perkovic na dopingu [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2011-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04] (pol.).
  6. Sandra Perkovic fails drug tests, faces 2-year suspension [online], Universal Sports [dostęp 2011-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-29] (ang.).
  7. Perkovic positive [online], fr.sports.yahoo.com [dostęp 2011-06-26] (fr.).
  8. Diskus-Ass Sandra Perkovic positiv getestet [online], leichatletik.de [dostęp 2011-06-26] (niem.).
  9. Europameisterin Sandra Perkovic gesperrt [online], leichatletik.de [dostęp 2011-06-27] (niem.).
  10. Fenomenalni hitac Sandre Perković – 69,99 m [online], has.hr [dostęp 2011-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-14] (chorw.).
  11. Jessica Ennis voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-09] (ang.).
  12. Dvoranski rekordi. has.hr. [dostęp 2011-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-29)]. (chorw.).
  13. Pogledajte prvi ples Sandre Perković i Edisa Elkasevića na jednu od najljepših ljubavnih pjesama. Hello!, 2023-12-31. [dostęp 2024-08-05]. (chorw.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]