iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/SM-liiga_(2009/2010)
SM-liiga (2009/2010) – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

SM-liiga (2009/2010)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SM-liiga 2009/2010
2008/2009 2010/2011
Szczegóły
Państwo

 Finlandia

Liczba zespołów

14

Runda zasadnicza
Termin

10 września 2009 - 28 kwietnia 2010

Liczba kolejek

58

Zwycięzca

JYP

Król strzelców

Jukka Hentunen (Jokerit) – 28 goli[1]

Najskuteczniejszy zawodnik

Jori Lehterä (Tappara) – 69 pkt.[2]

Runda finałowa
Zwycięzca

TPS

Król strzelców

Lee Sweatt (TPS) – 7 goli[3]

Najskuteczniejszy zawodnik

Janne Laakkonen (HPK) – 16 pkt.[4]

Sezon SM-liiga rozegrany na przełomie 2009 i 2010 jako 35. sezon rozgrywek o mistrzostwo Finlandii w hokeju na lodzie.

Obrońcą tytułu była drużyna JYP, która w finale poprzedniej edycji pokonała Kärpät 4:0.

Sezon zasadniczy

[edytuj | edytuj kod]
Tabela
Lp. Zespół M Pkt Z ZDK PDK P G + G - +/-
1 JYP 58 117 31 6 6 15 173 132 +41
2 KalPa 58 109 31 5 6 16 164 135 +29
3 Lukko 58 107 30 5 7 16 178 136 +42
4 HIFK 58 104 30 6 2 20 185 152 +33
5 HPK 58 91 26 3 7 22 153 154 -1
6 TPS 58 89 25 6 2 25 169 169 0
7 Tappara 58 86 24 4 6 24 181 181 0
8 Blues 58 82 19 9 7 23 145 155 -10
9 Kärpät 58 81 21 7 4 26 150 163 -13
10 Jokerit 58 78 22 4 4 28 144 157 -13
11 SaiPa 58 77 20 6 5 27 154 176 -22
12 Pelicans 58 73 18 6 7 27 166 197 -31
13 Ässät 58 72 18 7 4 29 151 170 -19
14 Ilves 58 58 17 0 7 34 155 191 -36

Legenda:

  • L = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Zwycięstwa, WDK = Zwycięstwa po dogrywce lub po karnych, PDK = Porażki po dogrywce lub po karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/- Różnica w golach
  •     = Awans bezpośredni do fazy play-off,     = Awans do kwalifikacji przed fazą play-off,     = Kwalifikacja do rywalizacji play-out (o utrzymanie)

W sezonie zasadniczym uczestniczyło 14 drużyn, które rozegrały po 58 spotkań. W lutym 2010 zarządzono przerwę, z uwagi na trwający turniej hokejowy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010[5].

Osiem pierwszych zakwalifikowało się do fazy play-off, w której walczyły o mistrzostwo Finlandii. Ostatni zespół rywalizował o miejsce w kolejnym sezonie.

Faza play-off

[edytuj | edytuj kod]
Runda kwalifikacyjna
  • Tappara (7) - Jokerit (10) 2:1 (5:3, 4:5, 4:2)
  • Blues (8) - Kärpät (9) 1:2 (2:3, 3:2 d., 1:2)
 Ćwierćfinały Runda półfinałowa Runda finałowa
 Nr Nazwa zespołuStan M1M2M3M4M5M6M7    Nr Nazwa zespołuStan M1M2M3M4M5M6     Nr Nazwa zespołuStan M1M2M3M4M5
 
 1 JYP4 2022322  
 9 Kärpät3 1301430     Mecze 1. pary o miejsca 1-4
     1 JYP2 414311   
     6 TPS4 220426     
 2 KalPa4 423242           
 7 Tappara2 142331          Mecze o mistrzostwo
         5 HPK1 21122
         6 TPS4 43216
 3 Lukko0 2002           
 6 TPS4 4514        Mecze 2. pary o miejsca 1-4     
     2 KalPa2 244223     
     5 HPK4 301334    Mecze o 3. miejsce
 4 HIFK2 337321           1 JYP1 4    
 5 HPK4 410433       2 KalPa0 0    

Faza play-out

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy od sezonu 1999/2000 wznowiono rozgrywkę o miejsce w najwyższej klasie rozgrywkowej pomiędzy przedstawicielami Sm-liiga i Mestis tj. drugiej klasy rozgrywkowej w Finlandii. Tym samym ostatnia drużyna sezonu (14. lokata w SM-liiga) rywalizowała z aktualnym mistrzem Mestis. W meczach do czterech zwycięstw Ilves pokonał Jokipojat 4:1 i zachował miejsce w SM-liiga.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

Indywidualne

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liiga [online], liiga.fi [dostęp 2024-04-25] (fiń.).
  2. Liiga [online], liiga.fi [dostęp 2024-04-25] (fiń.).
  3. Liiga [online], liiga.fi [dostęp 2024-04-25] (fiń.).
  4. Liiga [online], liiga.fi [dostęp 2024-04-25] (fiń.).
  5. SM-liiga pelataan ensi vuonna vielä vappuna [online], iltalehti.fi [dostęp 2024-04-25] (fiń.).
  6. 28 goli zdobyli Jukka Hentunen, Jonas Enlund (Tappara) i Juhamatti Aaltonen (Pelicans). Trofeum otrzymał Jukka Hentunen z uwagi na większą liczbę punktów w klasyfikacji kanadyjskiej.