iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Roberto_Hernández_(piłkarz)
Roberto Hernández (piłkarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Roberto Hernández (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roberto Hernández
Pełne imię i nazwisko

Roberto Hernández Ayala

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1967
La Piedad

Wzrost

173 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Malacateco (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1991 Santos Laguna 15 (0)
1991–1994 Monterrey 71 (2)
1994–1999 Morelia 163 (5)
1999–2001 Monterrey 43 (0)
2001–2002 Morelia 13 (0)
W sumie: 305 (7)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2008 Mérida
2013 Neza
2014 Morelia (tymcz.)
2015 Morelia
2016 Morelia (tymcz.)
2017–2019 Morelia
2020–2021 Correcaminos UAT
2021–2022 Malacateco
2022–2024 Cimarrones
2024– Malacateco
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Roberto Hernández Ayala (ur. 11 lipca 1967 w La Piedad) – meksykański piłkarz występujący na pozycji obrońcy, trener piłkarski, od 2024 roku prowadzi gwatemalski Malacateco.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Hernández swoją karierę piłkarską rozpoczynał w barwach zespołu Club Santos Laguna z siedzibą w mieście Torreón. W meksykańskiej Primera División zadebiutował za kadencji szkoleniowca José Luisa Estrady, 9 grudnia 1990 w przegranym 0:1 meczu z Pueblą. Po roku spędzonym bez większych sukcesów w Santos Lagunie odszedł do ekipy CF Monterrey, gdzie przez pierwszy rok nie wystąpił w żadnym ligowym meczu, lecz później wywalczył sobie niepodważalne miejsce w wyjściowej jedenastce. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 28 lutego 1993 bezpośrednio z rzutu wolnego w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Pachucą. W sezonie 1992/1993 osiągnął z prowadzonym przez trenera Hugo Hernándeza zespołem Monterrey tytuł wicemistrza Meksyku, a w tym samym roku triumfował również w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharów CONCACAF.

Latem 1994 Hernández został zawodnikiem Monarcas Morelia, którego barwy reprezentował przez kolejne pięć lat, pełniąc rolę kluczowego zawodnika formacji defensywnej. Mimo pewnego miejsca w wyjściowej jedenastce nie potrafił jednak nawiązać do sukcesów drużynowych, które odnosił ze swoim poprzednim zespołem. Jest uznawany za jednego z najbardziej zasłużonych piłkarzy w historii Morelii. W połowie 1999 roku powrócił do CF Monterrey, gdzie przez pierwszy rok był podstawowym graczem ekipy, lecz później stracił miejsce w pierwszym składzie i został relegowany do roli rezerwowego. W lipcu 2001 po raz kolejny podpisał umowę z Monarcas Morelia, w którego barwach spędził następne dwanaście miesięcy jako rezerwowy i nie zanotował żadnego większego osiągnięcia. Profesjonalną karierę zdecydował się zakończyć w wieku 35 lat.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Hernández rozpoczął pracę jako szkoleniowiec, znajdując zatrudnienie w klubie klub Monarcas Morelia, w którym spędził większość swojej przygody z piłką. W 2006 roku został w nim asystentem trenera Hugo Hernándeza, a później współpracował jeszcze na tym stanowisku z Marco Antonio Figueroą. Wiosną 2007 prowadził za to drugoligowe rezerwy klubu. Jesienią tego samego roku, po kilkumiesięcznym epizodzie w trzecioligowej drużynie rezerw, objął posadę trenera filii Morelii – zespołu Mérida FC, występującego w drugiej lidze meksykańskiej. Prowadził go bez większych sukcesów przez kolejnych kilka miesięcy, po czym powrócił na stanowisko asystenta trenera Morelii, tym razem,wspólnie z Carlosem Bustosem pracując u boku szkoleniowca Tomása Boya. W tej roli pozostawał przez następne trzy lata, w 2010 roku wygrywając rozgrywki SuperLigi, a w sezonie Clausura 2011 zdobywając tytuł wicemistrza Meksyku.

W lutym 2013 Hernández został szkoleniowcem kolejnej drugoligowej filii Morelii – Neza FC z siedzibą w mieście Nezahualcóyotl, z którą w wiosennym sezonie Clausura 2013 zwyciężył w rozgrywkach Ascenso MX. Wobec porażki w decydującym dwumeczu z La Piedad osiągnięcie to nie zaowocowało jednak awansem do najwyższej klasy rozgrywkowej, a bezpośrednio po tym zespół Nezy został rozwiązany. On sam powrócił do Morelii, gdzie podjął pracę w akademii juniorskiej klubu, a w marcu 2014, po odejściu z klubu Eduardo de la Torre, tymczasowo poprowadził pierwszy zespół w jednym spotkaniu. W lutym 2015 objął natomiast pierwszą drużynę Morelii na stałe, zastępując na stanowisku szkoleniowca zwolnionego Alfredo Tenę. Prowadził ją przez kolejne trzy miesiące; pod jego przewodnictwem ekipa przełamała serię dziewięciu spotkań w lidze bez zwycięstwa, jednak na dłuższą metę nie potrafił odmienić kiepskich wyników, w dziesięciu meczach ponosząc sześć porażek i w maju 2015 został zastąpiony przez Enrique Mezę. Bezpośrednio po tym pozostał jednak w klubie, obejmując stanowisko dyrektora sportowego Morelii.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]