Rehabilitacja medyczna
Rehabilitacja medyczna (rehabilitacja lecznicza) – kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie (lub z deficytem w ww. obszarach), które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej lub psychicznej[1], a także zdolności do pracy oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym. Rehabilitacja jest integralną częścią procesu terapeutycznego, na równi z innymi metodami leczenia, współdecydującą o jego ostatecznej efektywności. Ze względu na zróżnicowanie oddziaływań rehabilitacja (szczególnie rehabilitacja neurologiczna – neurorehabilitacja) jest często prowadzona przez interdyscyplinarny zespół terapeutyczny składający się z lekarzy różnych specjalności, fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, pielęgniarek, logopedów, psychologów, muzykoterapeutów itp.
Twórcami współczesnej rehabilitacji są: profesor Howard Rusk, a w Polsce profesor Wiktor Dega. Rehabilitacja to proces medyczny i społeczny. Rehabilitacja ruchowa – usprawnianie osób z dysfunkcją narządu ruchu. Specjalista z zakresu rehabilitacji ruchowej – fizjoterapeuta – stosuje w procesie usprawniania metody fizjoterapii.
W Polsce rehabilitacja medyczna jest jedną ze specjalizacji lekarskich[2], a jej konsultantem krajowym od 5 lipca 2018 jest prof. nadzw. dr hab. n. med. Piotr Majcher[3].
Model rehabilitacji
[edytuj | edytuj kod]Polska szkoła rehabilitacji zaproponowała tzw. model rehabilitacji (jego twórcami są m.in. Marian Weiss i Aleksander Hulek), na który składa się:
- Powszechność – każdy ma prawo do rehabilitacji, niezależnie od rozpoznania, wieku i rokowania.
- Wczesność (zapoczątkowania) – powinna być rozpoczęta jak najwcześniej.
- Kompleksowość – działanie prowadzone przez zespół specjalistów kierowane na wszystkie sfery pacjenta (fizyczne, psychiczne, duchowe, zachowania społeczne itd.) przy użyciu wielu terapii i technik.
- Ciągłość – rehabilitacja jest procesem ciągłym, rozpoczęty proces rehabilitacji jest kontynuowany do zakończenia.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Małgorzata Kupisiewicz: Słownik Pedagogiki Specjalnej. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, s. 304. ISBN 978-83-01-17338-8. (pol.).
- ↑ Program specjalizacji w dziedzinie REHABILITACJI MEDYCZNEJ dla lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia, lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny. Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2018-11-13. [dostęp 2021-06-14].
- ↑ Konsultanci krajowi. Ministerstwo Zdrowia. [dostęp 2021-06-14].
