iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Raul-Jurij_Ervier
Raul-Jurij Ervier – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Raul-Jurij Ervier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raul-Jurij Gieorgijewicz Ervier
Рауль-Юрий Георгиевич Эрвье
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1909
Tbilisi

Data i miejsce śmierci

9 sierpnia 1991
Moskwa

Zawód, zajęcie

geolog

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Odessy” Medal „Za obronę Kaukazu”

Raul-Jurij Gieorgijewicz Ervier (ros. Рауль-Юрий Георгиевич Эрвье, ur. 3 kwietnia?/16 kwietnia 1909 w Tyflisie, zm. 9 sierpnia 1991 w Moskwie) – radziecki geolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły był pomocnikiem majstra w mydlarni i ładownikiem w porcie w Batumi, później pracował w zakładzie bawełnianym w Termezie. W 1933 ukończył w Kijowie wyższe inżynieryjne kursy geologiczne, później pracował w różnych instytucjach geologicznych na Ukrainie, od sierpnia 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Południowym, Północno-Kaukaskim i 4 Ukraińskim, brał udział w wyzwoleniu Mozdoku, Tuapse, Noworosyjska i Odessy jako major służby inżynieryjnej, w grudniu 1944 powrócił do pracy geologicznej. W latach 1945–1952 był głównym inżynierem i szefem zwiadu naftowego trustu „Mołdawnieftegeologija”, później pracował w obwodzie czelabińskim m.in. jako główny inżynier, później w latach 1955–1958 był głównym inżynierem i zarządcą trustu „Tiumeńnieftegeologija”, przemianowanego w grudniu 1957 na Tiumeński Zarząd Geologiczny Głównego Zarządu Geologii i Ochrony Bogactw Naturalnych przy Radzie Ministrów ZSRR. Był inicjatorem i organizatorem prowadzenia szeroko zakrojonych prac geologicznych na wielkiej części zachodniej Syberii, zakończonych odkryciem największego na świecie obszaru ze złożami ropy i gazu na przełomie lat 50. i 60. XX w. W 1966 objął kierownictwo Głównego Tiumeńskiego Produkcyjnego Zarządu Geologicznego Ministerstwa Geologii ZSRR, 1977-1981 był wiceministrem geologii ZSRR, następnie przeszedł na emeryturę. W 1984 otrzymał honorowe obywatelstwo Tiumeni.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]