RMS Atlantic
Bandera | |
---|---|
Armator | |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Harland and Wolff, Belfast; Silnik - George Forrester and Company, Liverpool |
Data budowy |
1870 |
Data zatonięcia |
1 kwietnia 1873 |
Dane techniczne | |
Nośność (DWT) |
3707 |
Liczebność załogi |
141 |
Liczba pasażerów |
1166 (811 w ostatnim rejsie) |
Długość całkowita (L) |
128,4 m |
Szerokość (B) |
12,4 m |
Zanurzenie (D) |
3,4 m |
Ożaglowanie | |
Typ ożaglowania | |
Liczba masztów |
4 |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
dwie dwucylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania |
Moc silnika |
600 KM (450 kW) |
Liczba śrub napędowych |
1 |
Prędkość maks. |
14,5 (26,9 km/h) w. |
RMS Atlantic – jednokominowy parowiec linii White Star Line.
Statek został zbudowany w 1870 przez stocznię Harland and Wolff w Belfaście. Poza kominem miał także cztery żagle. Potrafił płynąć z prędkością 14 węzłów.
Katastrofa
[edytuj | edytuj kod]Jego dziewiętnasta, a zarazem ostatnia podróż, rozpoczęła się 20 marca 1873. Statek miał pierwotnie płynąć do Nowego Jorku, jednak zerwał się sztorm. Kapitan skierował statek na Nową Szkocję, w znacznej części z powodu zachowania starszego mechanika, który stwierdził, że statkowi może w przypadku walki ze sztormem zabraknąć węgla w razie kontynuowania podróży zgodnie z planem. Po katastrofie ustalono, że starszy mechanik celowo podał kapitanowi zaniżoną ilość posiadanego węgla bunkrowego, aby w razie potrzeby mieć „żelazny zapas”. 31 marca 1873 roku „Atlantic” płynął z prędkością 12 węzłów. O północy, nikt praktycznie nie wiedział, gdzie statek się znajduje. Dwie godziny później, 1 kwietnia 1873, o 2.00, ze statku zauważono skały na wprost dziobu. „Atlantic” zdołał nie wpaść na skały, lecz otarł się o nie, co skutkowało wdzieraniem się wody na pokład. Statek zatonął o 3.00 niedaleko Halifaxu w Nowej Szkocji. Na statku było ponad 900 pasażerów, zginęło 585 osób. Szalupy z rozbitkami wyłowili na brzeg rybacy. Była to do owego czasu najpoważniejsza katastrofa morska na Atlantyku.