Pseudowektor

Pętla z prądem widziana w zwierciadle wytwarza pole magnetyczne o zwrocie niezgodnym z jego odbiciem

Pseudowektor (wektor osiowy) – wielkość fizyczna, która przy ciągłych transformacjach układu odniesienia (takich jak translacja lub obrót) przekształca się jak wektor, natomiast przy odbiciu zwierciadlanym i symetrii środkowej transformuje się odmiennie (np. zmienia zwrot wektora).

Najprostszym sposobem utworzenia pseudowektora ${\vec {p}}$ w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej $(\mathbb {R} ^{3})$ jest iloczyn wektorowy wektorów ${\vec {a}}$ i ${\vec {b}}$:

${\vec {p}}={\vec {a}}\times {\vec {b}}.$

Najpopularniejszymi pseudowektorami w fizyce są wszystkie wektory wywodzące się od obrotu np.: moment pędu oraz prędkość kątowa łącznie z wektorami związanymi z polem magnetycznym.

Pseudowektory mogą być traktowane jako płaszczyzny zorientowane (macierze), których dopełnieniem jest pseudowektor.

O ile wektory zachowują się jak 1-formy, to pseudowektory zachowują się jak (n-1)-formy.

Zobacz też

• forma różniczkowa
• wektor

Linki zewnętrzne

• Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Pseudovector, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).