iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Peter_Sarsgaard
Peter Sarsgaard – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Peter Sarsgaard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Sarsgaard
Ilustracja
Peter Sarsgaard w Saint Louis (2007)
Imię i nazwisko

John Peter Sarsgaard

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1971
Belleville, Illinois

Zawód

aktor

Współmałżonek

Maggie Gyllenhaal (od 2009)

Lata aktywności

od 1995

Peter Sarsgaard, właściwie John Peter Sarsgaard[1] (ur. 7 marca 1971 w Belleville[2]) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, nominowany do nagrody Złotego Globu za rolę Charlesa „Chucka” Lane’a w dramacie Pierwsza strona (Shattered Glass, 2003).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Belleville w stanie Illinois jako syn Judy Lea (z domu Reinhardt) i Johna Dale’a Sarsgarda[3]. Jego ojciec był inżynierem lotnictwa United States Air Force, a później pracował dla Monsanto i IBM[4]. Jego nazwisko pochodzi z Danii, gdzie urodzili się jego dwaj pradziadkowie ze strony ojca[5][3]. Wychowywany był w wierze rzymskokatolickiej, a następnie służył jako ministrant. Ze względu na charakter pracy ojca, jego rodzina przenosiła się więcej niż 12 razy.

W wieku siedmiu lat Sarsgaard początkowo chciał zostać piłkarzem i zajął się baletem, aby poprawić swoją koordynację ruchową[6]. Po kilku kontuzjach podczas gry w piłkę nożną, porzucił sport i zainteresował się pisaniem i teatrem[6]. Uczęszczał do prywatne szkoły jezuickiej dla chłopców Fairfield College Preparatory School w Fairfield w Connecticut, gdzie zainteresował się filmami. Następnie przez dwa lata uczył się w Bard College w Nowym Jorku, zanim w 1991 roku przeniósł się na Washington University in St. Louis, gdzie był współzałożycielem trupy impro „Mama Pot Roast”. Zaczął także występować w sztukach nowojorskiego Actors Studio, a jego pierwszą rolą był Laurenty – sługa Tartuffe'a w komedii Świętoszek Moliera. W 1993 roku ukończył studia na wydziale historii i przeniósł się do Nowego Jorku.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1995 zadebiutował na scenie Off-Broadwayu w sztuce Laura Dennis autorstwa Hortona Foote. W następnym roku zagrał w Królestwie Ziemi (Kingdom of Earth) z Cynthią Nixon w reżyserii Jana Camerona Mitchella[7]. Jego występ w sztuce otrzymał pochlebne recenzje wśród krytyków[8]. W dramacie kryminalnym Tima Robbinsa Przed egzekucją (Dead Man Walking, 1995) zadebiutował w roli zamordowanego nastolatka, zabitego przez postać graną przez Seana Penna.

Pojawił się gościnnie w jednym z odcinków serialu NBC Prawo i porządek (Law & Order, 1995), potem w policyjnym Fox Oblicza Nowego Jorku (New York Undercover, 1997), a także w kilku niezależnych produkcjach: Następny dzień w raju (Another Day in Paradise, 1997) z Jamesem Woodsem, Melanie Griffith i Natashą Gregson Wagner oraz Desert Blue (1998). W ekranizacji powieści Alexandre Dumasa Człowiek w żelaznej masce (The Man in the Iron Mask, 1998) zagrał Raoula, feralnego syna Atosa (John Malkovich), zabitego w wyniku podstępu króla Ludwika XIV (Leonardo DiCaprio). W melodramacie Nie czas na łzy (Boys Don’t Cry, 1999) został obsadzony w roli notorycznego zabójcy Johna Lottera. W październiku 2002 roku powrócił do teatru w produkcji nowojorskiej Burn This, gdzie zastąpił Edwarda Nortona. Za rolę Charlesa „Chucka” Lane’a w dramacie Pierwsza strona (Shattered Glass, 2003) został uhonorowany nagrodami, w tym Independent Spirit Awards i na Las Palmas de Gran Canaria International Film Festival. Kilkakrotnie otrzymał także nagrodę Satelity; jako Mark w filmie Powrót do Garden State (Garden State, 2004), Clyde Martin w Kinsey (2004) i jako kapral Alan Troy w dramacie wojennym Jarhead: Żołnierz piechoty morskiej (Jarhead, 2005).

W 2008 wystąpił na Broadwayu jako Trigorin w przedstawieniu Mewa[9] z Kristin Scott Thomas.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Spotykał się z modelką Shalom Harlow (2001). 2 maja 2009 roku ożenił się z aktorką Maggie Gyllenhaal[10], z którą ma dwie córki: Ramonę (ur. 4 października 2006) i Glorię Ray (ur. 19 kwietnia 2012).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
filmy fabularne
Rok Tytuł Rola Reżyser
1995 Przed egzekucją (Dead Man Walking) Walter Delacroix Tim Robbins
1997 Historie z metra: Podziemne opowieści (Subway Stories: Tales from the Underground, TV) chłopak Lucas Platt
1998 Minor Details Scott Kief Davidson
Wariatkowo (Freak City, TV) Cal Jackson Lynne Littman
Człowiek w żelaznej masce (The Man in the Iron Mask) Raoul Randall Wallace
Desert Blue Billy Baxter Morgan J. Freeman
Następny dzień w raju (Another Day in Paradise) Ty Larry Clark
1999 Nie czas na łzy (Boys Don’t Cry) John Lotter Kimberly Peirce
2000 Cela (The Cell) narzeczony Julii Hickson Tarsem Singh
Housebound Tom Mari Kornhauser
2001 Bacon Wagon (film krótkometrażowy) kowboj Zombie Victim Lonny Zion
Centrum świata (The Center of the World) Richard Longman Wayne Wang
2002 Imperium (Empire) Jack Franc Reyes
Jezioro Salton (The Salton Sea) jako Jimmy the Fin Jimmy the Finn D.J. Caruso
K-19 (K-19: The Widowmaker) porucznik Vadim Radchenko Kathryn Bigelow
Bezwarunkowa miłość (Unconditional Love) Window Washer P.J. Hogan
2003 Death of a Dynasty Brendon III Damon Dash
Pierwsza strona (Shattered Glass) Charles 'Chuck' Lane Billy Ray
2004 Powrót do Garden State (Garden State) Mark Zach Braff
Kinsey Clyde Martin Bill Condon
2005 Umierający Galijczyk (The Dying Gaul) Robert Sandrich Craig Lucas
Klucz do koszmaru (The Skeleton Key) Luke Marshall Iain Softley
Plan lotu (Flightplan) Gene Carson Robert Schwentke
Jarhead: Żołnierz piechoty morskiej (Jarhead) kapral Alan Troy Sam Mendes
Statler and Waldorf: From the Balcony w roli samego siebie (Cameo)
2007 Rok psa (Year of the Dog) Newt Mike White
Transfer (Rendition) Alan Smith Gavin Hood
2008 Elegia (Elegy) Kenneth Kepesh Isabel Coixet
The Mysteries of Pittsburgh Cleveland Arning Rawson Marshall Thurber
2009 Była sobie dziewczyna (An Education) David Goldman Lone Scherfig
Pościg we mgle (In the Electric Mist) Elrod Sykes Bertrand Tavernier
Sierota (Orphan) John Coleman Jaume Collet-Serra
2010 Wybuchowa para (Knight and Day) Fitzgerald James Mangold
2011 Green Lantern dr Hector Hammond Martin Campbell
2012 Robot i Frank (Robot & Frank) Robot (głos) Jake Schreier
2013 Królowa XXX (Lovelace) Chuck Traynor Rob Epstein i Jeffrey Friedman
Blue Jasmine Dwight Westlake Woody Allen
Night Moves Harmon Kelly Reichardt
Very Good Girls Fitzsimmons Naomi Foner Gyllenhaal
2014 Pionek (Pawn Sacrifice) William Lombardy Edward Zwick
2015 Experimenter Stanley Milgram Michael Almereyda
Black Mass Brian Halloran Scott Cooper
2016 Jackie Robert F. Kennedy Pablo Larraín
Siedmiu wspaniałych (The Magnificent Seven) Bartholomew Bogue Antoine Fuqua

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Uwagi
1995 Prawo i porządek (Law & Order) Josh Strand odc.: „Paranoia"
1997 Oblicza Nowego Jorku (New York Undercover) Donald Jones odc.: „School's Out"
2006 Saturday Night Live gospodarz odc.: „Peter Sarsgaard/The Strokes
2010 Saturday Night Live Boogerman odc.: „Amy Poehler/Katy Perry
2013 Dochodzenie (The Killing) Ray Seward 10 odcinków
2015 Incydent (The Slap) Hector Apostolou 8 odcinków
2021 Lekomania Rick Mountcastle[11] 8 odcinków

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peter Sarsgaard. Listal. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  2. Peter Sarsgaard. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  3. a b Judy-Sarsgard - User Trees. Genealogy.com. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  4. Gregory Kirschling (2003-11-07): Almost Famous. Entertainment Weekly. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  5. Peter Sarsgaard – What Nationality Ancestry. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  6. a b Lynn Hirschberg (2005-11-13): The Empathist. The New York Times. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  7. Peter Sarsgaard. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  8. THEATER REVIEW;Redeeming A Williams Washout. „The New York Times”. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  9. Peter Sarsgaard. Internet Broadway Database. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  10. Maggie Gyllenhaal w bazie Notable Names Database (ang.)
  11. Denise Petski: Peter Sarsgaard Joins Michael Keaton In ‘Dopesick’ Hulu Limited Series From Danny Strong & Warren Littlefield. Deadline Hollywood. [dostęp 2020-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-20)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]