iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Park_Inokashira
Park Inokashira – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Park Inokashira

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Inokashira
井の頭恩賜公園
Inokashira Onshi Kōen
Ilustracja
Park Inokashira, 2018
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Tokio

Dzielnica

Mitaka, Musashino

Powierzchnia

38 ha

Data założenia

1 maja 1918

Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Park Inokashira”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Inokashira”
Położenie na mapie prefektury Tokio
Mapa konturowa prefektury Tokio, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Park Inokashira”
Ziemia35°42′00″N 139°34′30″E/35,700000 139,575000
Strona internetowa

Park Inokashira (jap. 井の頭恩賜公園 Inokashira Onshi Kōen) – miejski kompleks parkowy usytuowany na terenie miast: Mitaka i Musashino, należących do stołecznej prefektury Tokio.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Inokashira Kōen został otwarty 1 maja 1917 roku, kiedy został podarowany miastu przez rodzinę cesarską, co było pierwszym tego rodzaju przypadkiem w Japonii[1].

Staw Inokashira był źródłem wody pitnej dla Edo (dzisiejsze Tokio) w okresie Edo (1603–1868). Wypływa z niego rzeka Kanda, płynie na wschód i wpada do rzeki Sumida. Park został zaplanowany i opracowany we wczesnym okresie Taishō (1912–1926) jako pierwszy park podmiejski w Japonii.

Park Inokashira, o nieregularnym kształcie przypominającym podkowę i łącznej powierzchni ok. 42 tys. m², dzieli się na cztery części:

  • staw Inokashira i jego bezpośrednie otoczenie;
  • wzgórza Gotenyama z zoo i zagajnikiem (ze śladami dawnego lasu Musashino);
  • park Nishi-en z obiektami sportowymi, w tym boiskami lekkoatletycznymi, baseballowymi i kortami tenisowymi;
  • park Daini-kōen.

W parku można podziwiać tysiące drzew, jak: klon palmowy (Acer palmatum Thunb.), sakura (Prunus), miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), brzostownica japońska (Zelkova serrata Thunberg), grab (Carpinus tschonoskii Maxim.), loropetalum (Loropetalum chinense), cypryśnik błotny (Taxodium distichum). Kwitnące wiosną drzewa wiśni (odmian somei-yoshino i yama-zakura) przyciągają na hanami tysiące osób do wspólnej zabawy.

Atrakcje

[edytuj | edytuj kod]

Park i staw tworzą jedną z większych atrakcji służących wypoczynkowi. Oprócz pięknych widoków i możliwości przejażdżki łódką po jeziorze, park Inokashira jest znany ze Studia Ghibli, którego muzeum mieści się w jego południowo-zachodnim krańcu. Północno-wschodni kraniec mieści z kolei zoo i małe akwarium. W Inokashira Dōbutsu-en, czyli Zoo Parku Inokashira, można zobaczyć między innymi: rezusy, serau japońskie, japońskie kuny, chińskie łaskuny.

Na terenie parku znajduje się chram poświęcony bogini Benzaiten, bóstwu rozrywki i mściwej miłości. Legenda o bogini głosi, iż sprowadza ona nieszczęście na pary błąkające się po parku. Zgodnie z tym przekazem tacy kochankowie mogą się bardzo szybko rozstać[2].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Japanese Reference. [dostęp 2009-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 listopada 2008)]. (ang.).
  2. Chram Inokashira Benzaiten. [dostęp 2009-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 października 2009)]. (jap.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]