iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Michael_Czerny
Michael Czerny – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Michael Czerny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Czerny
Kardynał diakon
Ilustracja
Michael Czerny (2019)
Herb duchownego Suscipe
Przyjmij
Kraj działania

Watykan

Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1946
Brno

Prefekt Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka
Okres sprawowania

od 2022

P.o. Prefekta Dykasterii
ds. Integralnego Rozwoju Człowieka
Okres sprawowania

2021–2022

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Prezbiterat

9 czerwca 1973

Nominacja biskupia

23 września 2019

Sakra biskupia

4 października 2019

Kreacja kardynalska

5 października 2019
Franciszek

Kościół tytularny

św. Michała Archanioła

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 października 2019

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Franciszek

Współkonsekratorzy

Pietro Parolin
Peter Turkson

Michael Czerny SJ (ur. 18 lipca 1946 w Brnie) – kanadyjski duchowny rzymskokatolicki, jezuita, doktor nauk interdyscyplinarnych, arcybiskup, podsekretarz Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka w latach 2017–2021, kardynał diakon od 2019, p.o. prefekta Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka w latach 2021–2022, prefekt Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka od 2022.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 18 lipca 1946, w Brnie na Morawach[1]. Jego matka była żydówką, która przyjęła wiarę katolicką[2]. Mając dwa lata, w 1948, razem z rodziną wyemigrował do Kanady[3]. W 1963 wstąpił do zakonu jezuitów. 9 czerwca 1973 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk Thomasa Fultona, biskupa pomocniczego Toronto[4][5]. W 1978 uzyskał doktorat z nauk interdyscyplinarnych na Uniwersytecie Chicagowskim[4].

W latach 1979–1989 był dyrektorem założonego przez siebie Jezuickiego Centrum ds. Wiary i Sprawiedliwości Społecznej w Toronto[4]. W 1991 przeniósł się do Salwadoru, gdzie po morderstwach jezuitów podczas wojny domowej został wicerektorem Uniwersytetu Środkowoamerykańskiego(inne języki), jednocześnie pełniąc funkcję dyrektora jego Instytutu ds. Praw człowieka[4]. W latach 1992–2002 był Sekretarzem ds. Sprawiedliwości społecznej w kurii zakonu jezuitów, jednocześnie wprowadzając w państwach afrykańskich program dotyczący walki z HIV i AIDS (African Jesuit AIDS Network, AJAN)[4]. Od 2005 roku był wykładowcą na Katolickim Uniwersytecie Afryki Zachodniej w Nairobi. W 2009 papież Benedykt XVI mianował go audytorem II Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów poświęconemu Afryce[4].

W 2010 papież Benedykt XVI mianował go konsultorem Papieskiej Rady Iustitia et Pax. 14 grudnia 2016 papież Franciszek mianował go podsekretarzem Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. Decyzja weszła w życie 1 stycznia 2017[6].

1 września 2019 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem. 23 września 2019 został prekonizowany arcybiskupem tytularnym Beneventum[7][5]. Święcenia biskupie otrzymał 4 października 2019 w bazylice św. Piotra w Rzymie. Głównym konsekratorem był papież Franciszek, a współkonsekratorami kardynałowie Pietro Parolin, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, i Peter Turkson, prefekt Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka[8]. Jako dewizę biskupią wybrał słowo „Suscipe” (Przyjmij)[9]. 5 października 2019 na konsystorzu w bazylice św. Piotra papież Franciszek kreował go kardynałem diakonem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Michała Archanioła(inne języki)[10].

21 lutego 2020 został mianowany członkiem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów[11], 8 lipca 2020 członkiem Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego[12], w czerwcu 2021 został powołany na członka jury Nagrody Zayeda za Ludzkie Braterstwo[13].

23 grudnia 2021 roku papież Franciszek powierzył kard. Michaelowi Czernemu tymczasowe zarządzanie Dykasterią ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. Swoją posługę jako prefekt tej dykasterii rozpoczął 1 stycznia 2022[14]. 23 kwietnia 2022 mianowany prefektem na stałe[15].

Po rosyjskiej inwazji na Ukrainę, w marcu 2022 roku, papież Franciszek wysłał z pomocą humanitarną na Ukrainę kardynała Michaela Czerny’ego oraz jałmużnika papieskiego, kardynała Konrada Krajewskiego[16]. Misja, która obejmowała kilka podróży[17][18], została uznana za niezwykłe posunięcie dyplomacji watykańskiej[19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kardynałowie nominaci – reakcje medialne. ekai.pl, 3 września 2019. [dostęp 2019-09-03].
  2. Vatican cardinal honors Jewish convert, tells his own story, apnews.com [dostęp 2022-08-10].
  3. Salvador Miranda: (72) 10. CZERNY, S.J., Michael. [dostęp 2019-09-05]. (ang.).
  4. a b c d e f Annuncio di Concistoro il 5 ottobre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 1 września 2019. [dostęp 2019-09-01]. (wł.).
  5. a b Michael F. Cardinal Czerny, S.J.. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2020-02-19]. (ang.).
  6. Nomina di Sotto-Segretari del Dicastero per il Servizio dello Sviluppo Umano Integrale. press.vatican.va, 14 grudnia 2016. [dostęp 2019-09-01]. (wł.).
  7. Avviso dell’Ufficio delle Celebrazioni Liturgiche. press.vatican.va, 26 września 2019. [dostęp 2020-02-19]. (wł.).
  8. Il Papa ordina quattro nuovi vescovi: non rinnegate il popolo di Dio. press.vatican.va, 4 października 2019. [dostęp 2019-10-04]. (wł.).
  9. Luke Hansen, S.J.: A migrant’s cross for a new Jesuit cardinal. americamagazine.org, 4 października 2019. [dostęp 2019-10-04]. (wł.).
  10. Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va, 5 października 2019. [dostęp 2019-10-05]. (wł.).
  11. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2021-10-28].
  12. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2021-10-28].
  13. Nominations open for 2022 Zayed Award for Human Fraternity - Vatican News [online], vaticannews.va, 1 lipca 2021 [dostęp 2021-09-24] (ang.).
  14. Kard. Michael Czerny prefektem Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka - Vatican News [online], vaticannews.va, 23 grudnia 2021 [dostęp 2022-01-02] (pol.).
  15. Nowe nominacje papieskie - Vatican News [online], vaticannews.va, 23 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-25] (pol.).
  16. Philip Pullella, Crispian Balmer, Pope Francis says 'rivers of blood' flowing in Ukraine war, „Reuters”, 6 marca 2022 [dostęp 2022-04-21] (ang.).
  17. Pope sends cardinal to Ukraine to show solidarity with refugees [online], CNN, 14 marca 2022 [dostęp 2022-04-21] (ang.).
  18. Pope Francis blessed an ambulance that the Vatican sent to Ukraine [online], infobae, 2022 [dostęp 2022-04-21] (ang.).
  19. Pope Francis dispatches 2 cardinals to Ukraine [online], POLITICO [dostęp 2022-04-21] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]