Mgławica Omega
 Mgławica Omega, zdjęcie ESO | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
1745 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | |
| Rektascensja |
18h 20m 26s |
| Deklinacja |
–16° 10′ 36″ |
| Odległość | |
| Jasność pozorna mgławicy |
+6,0m |
| Rozmiary kątowe |
46' × 37' |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Alternatywne oznaczenia | |
| Messier 17, NGC 6618, Sharpless 2-45 | |
Mgławica Omega (również Messier 17 lub NGC 6618) – obszar H II w gwiazdozbiorze Strzelca znajdujący się w ramieniu Strzelca Drogi Mlecznej, tuż przy granicy Strzelca z Tarczą i Wężem[1], w odległości 5 do 6 tys. lat świetlnych od Ziemi.
Mgławicę tę odkrył szwajcarski astronom Jean Philippe de Chéseaux w 1745 roku. Nazwę wprowadził John Herschel, któremu kształt mgławicy przypominał dużą literę grecką omega. Można też spotkać się z nazwami Podkowa lub Lecący Łabędź.
Gaz w mgławicy jest pobudzany do świecenia przez gorącą gwiazdę jasności 11,0m i typu widmowego A05e. Mgławica ma na niebie rozmiary 46' × 37'. Mimo niewielkich rozmiarów kątowych, dzięki jasności 6,0m Omega może być dostrzeżona nawet przez lornetkę. Jednak lepiej użyć niewielkiego jasnego teleskopu[1]. Jej masę ocenia się na około 800 mas Słońca. Omega jest źródłem fal radiowych.
M17 SWex
[edytuj | edytuj kod]W obrębie Mgławicy Omega znajduje się obszar skatalogowany jako M17 SWex. Jest to ciemny obłok odkryty w latach 70. XX wieku. Obserwacje prowadzone z użyciem teleskopu Spitzera pozwoliły dostrzec w tym obłoku miejsce powstawania nowych gwiazd. Obecne obserwacje pozwoliły dostrzec 488 gwiazd, z których ponad 200 zapłonie na niebiesko jako gwiazdy typu widmowego B[2]. Ponieważ jednak obecne możliwości obserwacyjne nie pozwalają na wykrycie ciemniejszych gwiazd przypuszcza się, że w M17 SWex może powstawać ponad 10 000 gwiazd.
-
Messier 17 (2MASS) -
Obszary M17 EB oraz M17 SWex w M17 (Spitzer/NASA/JPL) -
Fragment Mgławicy Omega (HST)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jan Desselberger. Na celowniku Strzelec. „Urania - Postępy Astronomii”. 3 (777), s. 65, 2015-maj-czerwiec. Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.).
- ↑ Spitzer Spies a 'Flying Dragon' Smoldering with Secret Star Birth. [w:] Spitzer Space Telescope [on-line]. NASA, 2010-07-07. [dostęp 2015-09-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mgławica Omega w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- Messier 17 w SEDS.org (ang.)
- Mgławica Omega w bazie SIMBAD (ang.)
- Zdjęcia Mgławicy Omega na stronie ESA/Hubble (ang.)
- Courtney Seligman: NGC 6618. Celestial Atlas. [dostęp 2015-09-28]. (ang.).