iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Marion_Jones
Marion Jones – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Marion Jones

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marion Jones
Ilustracja
Marion Jones, Sydney 2000
Data i miejsce urodzenia

12 października 1975
Los Angeles

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata
złoto Ateny 1997 100 m
złoto Ateny 1997 4x 100 m
złoto Sewilla 1999 100 m
brąz Sewilla 1999 skok w dal
Odznaczenia
Order Belize

Marion Jones (ur. 12 października 1975 w Los Angeles) – amerykańska lekkoatletka przyłapana na dopingu, była mistrzyni świata i mistrzyni olimpijska na dystansie 100 i 200 metrów (tytuły odebrano).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera lekkoatletyczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1992, mając niespełna 17 lat zdobyła srebrny medal mistrzostw świata juniorów w sztafecie 4 × 100 metrów[1].

Pierwsze znaczące seniorskie sukcesy odniosła w 1997 na mistrzostwach świata w Atenach zdobyła złoty medal w biegu na 100 metrów oraz w sztafecie 4 × 100 metrów. Startowała również w skoku w dal, zajmując 10. miejsce.

W 1999 sięgnęła po złoty medal mistrzostw świata na 100 m oraz brązowy w skoku w dal.

Podczas Igrzysk Olimpijskich w Sydney zdobyła 5 medali: 3 złote w biegach na 100 m, 200 m i sztafecie 4x400 m oraz 2 brązowe w skoku w dal i sztafecie 4x100 m. Rok później zdobyła dwa złote medale (na 100 m i 200 m) na mistrzostwach świata w Edmonton.

Została zdyskwalifikowana na 2 lata po wykryciu afery z kalifornijskim laboratorium BALCo.

Na stadion powróciła na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004. Wystartowała w amerykańskiej sztafecie 4x100, która została zdyskwalifikowana ze względu na złe podanie pałeczki. W skoku w dal zajęła 5 miejsce.

Dwa lata później wystartowała w mitingu lekkoatletycznym Golden League. W Rzymie na 100 metrów była druga za jej największą rywalką z Jamajki – Sherone Simpson, z rezultatem 10,91 s. W Paryżu jednak okazała się lepsza i wygrała rezultatem 10,92 s. Potem została oskarżona o stosowanie niedozwolonych środków dopingujących (erytropoetyny – EPO). Według agencji Reuters i amerykańskiej prasy („Los Angeles Times” i „Washington Post”) pozytywny wynik dały badania próbki A. Kontrola została przeprowadzona w czerwcu podczas mistrzostw USA w Indianapolis, gdzie 30-letnia Jones wygrała bieg na 100 m wynikiem 11,10 s, zdobywając czternasty tytuł mistrzyni kraju, a piąty na tym dystansie. Wynik próbki B okazał się negatywny i Jones została oczyszczona z zarzutów.

Była twarzą firmy sportowej Nike. Wzięła udział w kampanii propagującej picie mleka. Założyła fundację wspierającą dzieci i młodzież do czynnego uprawiania sportu. Książki biograficzne o Marion Jones to m.in.: See how she runs, The Fastest Woman in the World, Life in the Fast Lane, Fast and Fearless, World Class Runner.

Absolwentka Uniwersytetu Karoliny Północnej.

Jest żoną Obadele Thompsona (od 2007 roku).

Stosowanie środków dopingujących

[edytuj | edytuj kod]

Sprawa sądowa dotycząca afery BALCo trwała ponad cztery lata, w trakcie których Jones zaprzeczała zarzutom o stosowanie niedozwolonego dopingu. We wrześniu 2007 wyszły na jaw jej prywatne listy, w których przyznała się do stosowania dopingu. 6 października 2007 Jones przyznała się do dopingu w latach 1999–2001 oraz do składania fałszywych zeznań. 23 listopada 2007 Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych uznało za nieważne wszystkie wyniki i osiągnięcia uzyskane przez Marion Jones od września 2000. Ponadto zadecydowano, że musi ona zwrócić medale, nagrody, jak również pieniądze, które wywalczyła w zawodach lekkoatletycznych od tego czasu. Amerykance odebrano m.in. tytuły mistrzyni olimpijskiej i świata.

11 stycznia 2008 została skazana na pół roku więzienia za składanie fałszywych zeznań.

Kariera koszykarska

[edytuj | edytuj kod]
ilustracja
rozgrywająca
Wzrost

178 cm

Masa ciała

68 kg

Kariera
Aktywność

2010–2011

College

North Carolina (1993–1995, 1996–1997)

Draft

WNBA 2003, numer: 33
Phoenix Mercury

Po zakończeniu kariery lekkoatletycznej została koszykarką. Sport ten uprawiała w czasie studiów, grając w zespole koszykarskim Uniwersytetu Karoliny Północnej, z którym w 1994 zdobyła mistrzostwo Dywizji I NCAA, zdobywając średnio 16,8 punktu na mecz[2]. W 2003 została wybrana w drafcie do ligi WNBA przez zespół Phoenix Mercury, jednak nie wystąpiła w żadnym spotkaniu[3]. W grudniu 2009 roku rozpoczęła treningi z drużyną San Antonio Silver Stars, występującą w lidze WNBA[4]. 10 marca 2010 podpisała profesjonalny kontrakt z klubem ligi WNBA, Tulsa Shock[5]. W rozgrywkach zadebiutowała 15 maja 2010 w meczu przeciwko Minnesocie Lynx[6]. W lipcu 2011 została zwolniona z klubu[7]. Łącznie wystąpiła w 47 spotkaniach ligi WNBA, w których w sumie zdobyła 121 punktów[8]. Marion Jones grała na pozycji rozgrywającej[9].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[10][11], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Mistrzyni NCAA (1994)
  • Uczestniczka rozgrywek Sweet 16 turnieju NCAA (1994, 1995, 1997)
  • Mistrzyni:
  • MVP turnieju ACC (1997)
  • Wybrana Koszykarską Legendą ACC (2014)
  • Zaliczona do:
    • I składu:
      • All-American (1997 przez Basketball America)
      • ACC (1995, 1997)
      • turnieju:
        • ACC (1995, 1997)
        • NCAA West Regional (1995)
      • najlepszych pierwszorocznych zawodniczek ACC (1994)
    • składu 50. najlepszych koszykarek w historii rozgrywek ACC – Atlantic Coast Conference’s 50th Anniversary Women’s Basketball Team (2002)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Data Zawody Lokalizacja Wynik
12 września 1998 100 m Johannesburg, Afryka Południowa 10,65
22 sierpnia 1999 100 m Sewilla, Hiszpania 10,70
11 września 1998 200 m Johannesburg, Afryka Południowa 21,62
13 sierpnia 1997 200 m Zurych, Szwajcaria 21,76
22 kwietnia 2001 300 m Walnut, Kalifornia 35,68
16 kwietnia 2000 400 m Walnut, Kalifornia 49,59
31 maja 1998 Skok w dal Eugene, Oregon 7,31

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentantka USA
Rok Zawody Lokalizacja Miejsce Konkurencja Rezultat
1992 Mistrzostwa Świata Juniorów Seul, Korea Południowa 5 100m 11,58 (wiatr: +0.3 m/s)
7 200m 24,09 (wiatr: +0.3 m/s)
2 4 × 100 m 44,51
1997 Mistrzostwa świata IAAF Ateny, Grecja 1 100 m 10,83
10 Skok w dal 6,63 m
1998 Puchar świata IAAF Johannesburg, Afryka Południowa 1 100 m 10,65
1 200 m 21,62
2 Skok w dal 7,00
1999 Mistrzostwa świata IAAF Sewilla, Hiszpania 1 100 m 10,70
3 Skok w dal 6,83
2000 Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000 Sydney, Australia dq 100 m 10,75
dq 200 m 21,84
dq Skok w dal 6,92
2001 Mistrzostwa świata IAAF Edmonton, Kanada dq 100 m 10,85
dq 200 m 22,39
2002 Puchar świata IAAF Madryt, Hiszpania dq 100 m 10,90

dq – dyskwalifikacja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. World Junior Championships 1992. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
  2. Milton Kent: Marion Jones Returning to Basketball With WNBA’s Tulsa Shock. aolnews.com, 2010-03-10. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
  3. Marion Jones podpisała kontrakt w zawodowej lidze koszykówki. sportowefakty.pl, 2010-03-10. [dostęp 2011-07-23]. (pol.).
  4. Marion Jones chce wrócić do sportu i grać w lidze WNBA. sportowefakty.pl, 2009-12-01. [dostęp 2011-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-06)]. (pol.).
  5. Disgraced sprinter Marion Jones begins basketball career. guardian.co.uk, 2010-03-11. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
  6. Amy Shipley: Marion Jones returns to sport with the WNBA’s Tulsa Shock. washingtonpost.com, 2010-05-16. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
  7. WNBA: Marion Jones zwolniona przez Tulsa Shock. sportowefakty.pl, 2011-07-22. [dostęp 2011-07-23]. (pol.).
  8. Marion Jones #20 Guard. wnba.com. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
  9. Marion Jones. belizeans.com. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
  10. Marion Jones Named An ACC Basketball Legend. goheels.com. [dostęp 2018-12-03]. (ang.).
  11. Tar Heels Dominate ACC 50 Women’s Basketball Team. goheels.com. [dostęp 2018-12-03]. (ang.).
  12. News 5 – Fox receives Order of Belize… (ang.) [dostęp 2014-02-04].
  13. Marion Jones returns her five Olympic medals, accepts 2-year ban [online], pantagraph.com [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-07] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]