Ludobójstwo Greków pontyjskich
 Greckie dziecko wraz z ojcem zamordowani w Smyrnie w 1922 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data |
1914–1923 |
| Liczba zabitych |
450–750 tys. |
| Sprawca |
armia turecka, młodoturcy |
Położenie na mapie Turcji  | |
| 39°00′00,0000″N 35°00′00,0000″E/39,000000 35,000000 | |
Ludobójstwo Greków pontyjskich – termin przyjęty przez współczesnych uczonych zajmujących się ludobójstwem na kampanię przemocy zapoczątkowaną przez rząd Imperium Osmańskiego wobec zamieszkującej je ludności greckiej w okresie I wojny światowej (1914–1918) i bezpośrednio po niej (1918–1923).
Kampania przemocy rządu osmańskiego, a potem tureckiego przeciwko własnym obywatelom – Grekom, odbywała się poprzez masowe mordy, przymusowe deportacje – w tym tzw. marsze śmierci oraz zbiorowe wypędzenia. Masowe mordy objęły głównie Pont, obszar starożytnego osadnictwa greckiego, ale także Kapadocję, Jonię i wschodnią Trację. Według różnych szacunków od 450 tys. do 750 tys. Greków zostało zamordowanych, bądź zmarło z powodu ran, głodu i chorób wywołanych w tym okresie w wyniku prowadzonej wobec nich ludobójczej polityki[1]. Szczególnym aktem ludobójstwa był wielki pożar Smyrny we wrześniu 1922. – celowe podpalenie przez Turków miasta Smyrna, zamieszkanego głównie przez Greków i Ormian, w wyniku którego zginęło kilkadziesiąt tysięcy osób[2].
Po wojnie grecko-tureckiej 1919–1922 zdecydowana większość Greków, którzy przeżyli masakry wyjechała do Grecji w ramach wymiany ludności.
Ludobójstwo Greków dokonane przez władze tureckie w specjalnych uchwałach parlamentów uznały dotychczas: Grecja, Cypr, Stany Zjednoczone[3], Szwecja[4], Armenia[5], Holandia[6] i Austria[7].
Corocznie, 19 maja obchodzony jest w Grecji Dzień Pamięci o Ludobójstwie Pontyjczyków. 353 tysiące osób przyjmuje się, jako liczbę ofiar w prowincji Pont. Przed Grobem Nieznanego Żołnierza, warta pełniona jest tego dnia przez gwardzistów w strojach pontyjskich[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Genocide and Its Aftermath. [w:] The Australian Institute for Holocaust and Genocide Studies [on-line]. [dostęp 2011-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-19)]. (ang.).
- ↑ Bonarek J., Czekalski T., Sprawski S., Turlej S.: Historia Grecji. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 547–549.
- ↑ Gregory Pappas: US House Recognizes Armenian, Greek Genocide in Landmark Vote. The Pappas Post, 30.10.2019. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).
- ↑ Jarla Hetland: Sweden angers Turkey with ‘genocide’ vote. Politico, 3.12.2010. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).
- ↑ Adoption of declaration to certify that Armenia recognizes Greek and Assyrian genocide: Eduard Sharmazanov. ArmenPress, 23.03.2015. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).
- ↑ Dutch Parliament Recognizes Assyrian, Greek and Armenian Genocide. AINA News, 10.04.2015. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).
- ↑ Austrian Parliament Recognizes Armenian, Assyrian, Greek Genocide. AINA News, 22.04.2015. [dostęp 2020-03-18].
- ↑ .Relacja z obchodów przed Grobem Nieznanego Żołnierza
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Fotiadis, Constantinos Emm. (2004 ed.). The Genocide of the Pontus Greeks by the Turks: Volume 13, Thessaloniki: Herodotus.
- Lieberman, Benjamin (2006). Terrible Fate: Ethnic Cleansing in the Making of Modern Europe, Ivan R. Dee.
- Tsirkinidis, Harry. At last we uprooted them…The Genocide of Greeks of Pontos, Thrace, and Asia Minor, through the French archives, Thessaloniki: Kyriakidis Bros, 1999.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona poświęcona ludobójstwu na Grekach
- Strona poświęcona eksterminacji chrześcijan w Imperium Osmańskim i Turcji, w latach 1913-1923. hellenicresearchcenter.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-24)].