iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_Tkocz
Karol Tkocz – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Karol Tkocz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Tkocz
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1908
Szarlociniec

Data śmierci

17 lipca 1988

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy, górnik, związkowiec

Stanowisko

wiceprezydent Katowic (1945–?), poseł do Krajowej Rady Narodowej (1945–1947), przewodniczący Prezydium WRN w Katowicach (1945–1949)

Partia

KPP, PPR, PZPR

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Śląski Krzyż Powstańczy Medal im. Ludwika Waryńskiego

Karol Tkocz (ur. 16 lutego 1908 w Szarlocińcu, obecnie część Chorzowa[1], zm. 17 lipca 1988[2]) – polski działacz partyjny i państwowy, górnik i związkowiec. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, wiceprezydent Katowic, przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował w kopalniach „Śląsk” w Chropaczowie (1922–1928) i „Hohenzollern” w Szombierkach (1928–1930). Po 1930 bezrobotny, udzielał się w ruchu związkowym górników i metalowców, wstąpił do Komunistycznej Partii Polski. W okresie II RP trzykrotnie skazywany na kary więzienia za nielegalną działalność polityczną, wyroki odbywał w Katowicach. Od 1940 do 1942 pracował w tartaku w Bytomiu, następnie wcielony przymusowo do armii niemieckiej. Zdezerterował na froncie, przechodząc na stronę Armii Czerwonej. Od 1944 działał w grupie partyzanckiej, walcząc w regionach Równego i Łucka, a następnie Nowego Targu i Wadowic oraz prowadząc działalność wywiadowczą na obszarze Górnego Śląska[1].

W lutym 1945 powrócił do Polski, został następnie wiceprezydentem Katowic. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. W maju 1945 wybrany radnym i przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach (dla województwa śląsko-dąbrowskiego)[3]; stanowisko to zajmował do października 1949. Należał do inicjatorów powołania i członka Kuratorium Instytutu Śląskiego w Katowicach. W maju 1945 powołany w skład Krajowej Rady Narodowej z okręgu Gliwice, zasiadał w niej do końca kadencji[1]. Był także posłem na Sejm Ustawodawczy (1947–1952). Działał w PZPR m.in. jako członek plenum i egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego w Katowicach, a następnie w Opolu, od 1950 był zastępcą przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu i przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych[4]. W 1950 wyznaczony na szefa misji w Niemieckiej Republice Demokratycznej, jednak nie objął stanowiska. W późniejszych latach był dyrektorem do spraw pracowniczych w Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek”.

Autor publikowanych wspomnień. Pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ul. Francuskiej w Katowicach[2].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Karol Tkocz. Biblioteka Sejmowa. [dostęp 2022-01-19].
  2. a b Informacje o pochówku. grobonet.com. [dostęp 2022-01-21].
  3. Witold Sarnowicz. Wojewódzka Rada Narodowa. „Śląsko-Dąbrowski Przegląd Administracyjny”. 4/5, Rok II, s. 6, kwiecień/maj 1947. 
  4. Marcin Sroka. Tworzenie opolskich wojewódzkich władz administracyjnych i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w 1950 r. (materiały źródłowe). „Rocznik Ziem Zachodnich”. 02/2018. s. 645, 646. ISSN 2544-8714. 
  5. Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 26.
  6. M.P. z 1947 r. nr 3, poz. 5 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.
  7. M.P. z 1946 r. nr 30, poz. 58 „w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomieniu uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach Województwa Śląsko-Dąbrowskiego” - jako Karol Tkacz.
  8. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 19, 13 listopada 1961, s. 4.
  9. Uhonorowani pamiątkowymi medalami [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
  10. "Trybuna Robotnicza", nr 94 (13865), 22 kwietnia 1986, s. 2