Karol Dejna

Karol Dejna
Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1911 ; Wielkie Borki
Data i miejsce śmierci	15 kwietnia 2004 ; Łódź
	profesor nauk językoznawczych
	Specjalność: slawistyka
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Doktorat	1947
Habilitacja	1952
Profesura	1962
	Polska Akademia Nauk
Status	członek Komitetu Językoznawstwa
	Doktor honoris causa; Uniwersytet Łódzki – 1988
Uczelnia	Uniwersytet Łódzki
	Odznaczenia

Karol Dejna (ur. 10 listopada 1911 w Wielkich Borkach, zm. 15 kwietnia 2004 w Łodzi) – polski językoznawca, slawista.

Życiorys

W 1930 ukończył II Państwowe Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Tarnopolu. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, który ukończył w 1935. Do 1941 pracował jako nauczyciel w lwowskich szkołach średnich. Od 1945 związany z Uniwersytetem Łódzkim, początkowo jako asystent, następnie adiunkt (1947 obronił doktorat, 1952 habilitował się), zastępca profesora (1951–1954) i profesor (od 1954). Od 1954 był profesorem nadzwyczajnym, od 1962 profesorem zwyczajnym. W 1983 został członkiem korespondentem PAN, 1989 – członkiem rzeczywistym Akademii^[2]. Od 1993 członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności. Na Uniwersytecie Łódzkim pełnił m.in. funkcję prorektora (1956–1959), zastępcy dyrektora Instytutu Filologii Polskiej (1970–1979), w roku 1988 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa^[3].

Od 1956 członek Komitetu Językoznawstwa PAN, wieloletni (od 1976) przewodniczący Komisji Dialektologicznej. W latach 1985–1989 był zastępcą przewodniczącego Oddziału PAN w Łodzi. Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, przewodniczący Wydziału I tego stowarzyszenia, wiceprezes oraz redaktor „Rozpraw Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego”. Był laureatem nagród resortowych, Nagrody Miasta Łodzi (1982)^[4], nagrody naukowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego (1985); został także odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz tytułem honorowym Zasłużony Nauczyciel PRL^[5].

W pracy naukowej zajmował się dialektologią słowiańską. Był autorem ponad 100 prac naukowych^[6], m.in.:

Polsko-laskie pogranicze językowe na terenie Polski (1951-1952)
Gwary ukraińskie Tarnopolszczyzny (1957)
Atlas gwarowy województwa kieleckiego (1962-1968)
Dialekty polskie (1973)
Atlas polskich innowacji dialektalnych (1981)
Atlas gwar polskich. Kwestionariusz - notatnik (1987)
Słownik gwary czeskiej mieszkańców Kucowa (1990)
Z zagadnień ewolucji oraz interferencji językowej (1991)

Przypisy

↑ Prof. zw. dr hab. cz Karol Dejna, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-02-02] .
↑ DEJNA, Karol [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-01] (pol.).
↑ Doktorzy honoris causa UŁ. [dostęp 2011-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 grudnia 2010)].
↑ Nagrody Miasta Łodzi 1982 r. [1]
↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 216-217
↑ Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej w Warszawie [2]

Bibliografia

Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja trzecia, Warszawa 1993.

[1] Prof. zw. dr hab. cz Karol Dejna, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-02-02] .

[2] DEJNA, Karol [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-01] (pol.).

[3] Doktorzy honoris causa UŁ. [dostęp 2011-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 grudnia 2010)].

[4] Nagrody Miasta Łodzi 1982 r. [1]

[5] Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 216-217

[6] Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej w Warszawie [2]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]