iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Julianna_z_Norwich
Julianna z Norwich – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Julianna z Norwich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzeźba "Damy Juliany" przy wejściu do Katedry w Norwich

Juliana z Norwich (ur. 13 maja 1342, zm. 1416[1]) – angielska pustelnica, święta Kościoła anglikańskiego, jedna z najważniejszych przedstawicielek mistycyzmu chrześcijańskiego, nazwana przez Thomasa Mertona największą angielską mistyczką i teolożką. Patryk Lubryczyński w swoim artykule zatytułowanym: "Matka Julianna" podaje rok 1430 jako rok śmierci Julianny z Norwich[2].

Przypuszczalnie mieszkała w rekluzji przy kościele pw. św. Juliana w Norwich[3]. Kiedy w 1373 roku ciężko zachorowała, była przekonana o zbliżającej się śmierci, a nawet otrzymała ostatnie namaszczenie, doznała serii szesnastu objawień. Wizje skończyły się, gdy Julianna wyzdrowiała.

Julianna sporządziła listę swoich wizji wraz z krótkim komentarzem (tzw. "Tekst krótki"). Około 20 lat później stworzyła dzieło będące rozwinięciem pierwszego tekstu (tzw. "Tekst długi"). Były to Objawienia Bożego miłosierdzia (Revelations of Divine Love, znane także jako A Revelation of Love – in Sixteen Shewings), według współczesnych badań pierwsza anglojęzyczna książka napisana przez kobietę.

Pod wpływem wizji Julianna postanowiła pozostawać rekluzą i na jej prośbę zamurowano ją w celi, w której były trzy okna - jedno wychodzące na kościół, drugie do celki służebnej, trzecie na ulicę. Przez trzecie okno Julianna miała udzielać porad i rozmawiać z osobami, które prosiły o pociechę duchową[2].

Ze względu na treść trzynastej wizji, która rozmija się z nauką Kościoła katolickiego, a mówi o grzechu i złu, w katolicyzmie nigdy oficjalnie nie zaaprobowano jej kultu[3]. Juliana odrzucała dogmat o wiecznym potępieniu. Mistyczka uważała, że jest on sprzeczny z ideą miłosierdzia Bożego[4]. Pomimo to teksty Julianny były cytowane przez papieża Benedykta XVI oraz papieża Franciszka. Papież Franciszek komentował dzieło Julianny przy okazji 650-lecia objawień[5]. Lokalnie wspominana jest 13 maja[3][6]. Obecnie wspominana jest w Kościele anglikańskim oraz Reformowanym Kościele Katolickim w Polsce 8 maja.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The History of Universalism [online], Christian Universalist Association [dostęp 2020-06-06] (ang.).
  2. a b Patryk Lubryczyński, "Matka Julianna", [w:] "Idziemy", nr 25 (919) (18 czerwca 2023 roku), ISSN 1734-9079, str. 42-43.
  3. a b c Henryk Fros, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, 1998, s. 380. ISBN 83-7097-464-3.
  4. Herve Masson: "Słownik herezji w Kościele katolickim". Katowice: Książnica, 1993.
  5. Patryk Lubryczyński, "Matka Julianna", [w:] "Idziemy", nr 25 (919) (18 czerwca 2023 roku), ISSN 1734-9079, str. 42-43.
  6. Catholic Online: St. Juliana of Norwich - Saints & Angels - Catholic Online. Catholic Online. [dostęp 2016-12-30].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]