Jules Bianchi

Jules Bianchi
	; Jules Bianchi w 2012 roku
Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1989 ; Nicea
Data i miejsce śmierci	17 lipca 2015 ; Nicea
	Sukcesy
	2007: Francuska Formuła Renault (mistrz); 2008: Masters at Zolder (zwycięzca); 2009: Formuła 3 Euro Series (mistrz); 2012: Formuła Renault 3.5 (wicemistrz)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ten artykuł od 2016-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jules Lucien André Bianchi (ur. 3 sierpnia 1989 w Nicei, zm. 17 lipca 2015 tamże^[1]^[2]) – francuski kierowca wyścigowy.

Jules Bianchi był wnukiem Mauro, trzykrotnego mistrza świata w wyścigach GT oraz prabratankiem Luciena, zwycięzcy 24-godzinnego wyścigu Le Mans i uczestnika 19 wyścigów Grand Prix Formuły 1.

Życiorys

Karting i Formuła Renault

Po kilku latach startów w kartingu (rozpoczął je w roku 2004), w 2007 roku Jules postanowił rozpocząć poważną karierę wyścigową, debiutując we Francuskiej oraz Europejskiej Formule Renault. Reprezentując zespół SG Formula, francuski serial zakończył z tytułem mistrzowskim, natomiast europejski na 11. pozycji w końcowej klasyfikacji.

Europejska Formuła 3

W kolejnym sezonie awansował do Europejskiej Formuły 3, gdzie jeździł w drugorzędnym teamie ART Grand Prix, należącym do jego menedżera, Nicolasa Todta. W pierwszym podejściu spisał się nadzwyczaj dobrze, będąc sklasyfikowanym na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej (dwukrotnie zwyciężył, w tym prestiżowy Masters of Formula 3). W drugim podejściu, będąc już liderem głównego zespołu, zdominował rywalizację, wygrywając dziewięć z dwudziestu eliminacji.

Poza udziałem w europejskim cyklu, w ramach programu ART, wziął udział również w dwóch rundach Brytyjskiej Formuły 3 (na portugalskim torze w Portimao Francuz zdominował rywalizację). Nie był jednak liczony do klasyfikacji generalnej. Gościnnie wystąpił również w jednym wyścigu serii World Series by Renault (w SG Formula), na ulicach księstwa Monako. Nie dojechał jednak do mety. Po raz pierwszy wystąpił w kończącym sezon juniorski Grand Prix Makau. W wyniku kolizji Francuz nie był jednak w stanie walczyć o czołowe lokaty, ostatecznie dojeżdżając na 10. miejscu.

Seria GP2

Dzięki wygranej w F3 Francuz awansował do bezpośredniego przedsionka Formuły 1 – serii GP2 – w której także startował w barwach ART. Debiutancki sezon okazał się całkiem udany dla Bianchiego, zważywszy na zajęcie 3. miejsca w klasyfikacji generalnej oraz szczególnie dobrą postawę w kwalifikacjach (trzy zwycięstwa). Był to jednak dość ciężki sezon dla Francuza, który miał kilka wzlotów i upadków. Nie obyło się bez sporych błędów, w wyniku których kilkakrotnie tracił szansę na dobry wynik. Przez to też ani razu nie stanął na najwyższym stopniu podium. W pierwszym wyścigu na Węgrzech, w wyniku kolizji, odniósł pozornie dość poważny uraz kręgosłupa, który mógł go wykluczyć na dłuższy czas. Na szczęście jednak kontuzja okazała się niegroźna i Bianchi po absencji w niedzielę, był w stanie wystąpić w kolejnej rundzie w Belgii. Francuz dziewięciokrotnie dojechał na punktowanym miejscu, z czego cztery razy na podium.

Drugi sezon startów rozpoczął dobrze, od zajęcia trzeciego miejsca w pierwszym wyścigu, na tureckim torze Istanbul Park. W kolejnych siedmiu wyścigach Francuzowi nie poszło jednak najlepiej, głównie przez niezawinione incydenty. Jedyne dwa punkty uzyskał za siódmą lokatę na hiszpańskim obiekcie Circuit de Catalunya. Przełom nastąpił w sobotnich zmaganiach na Silverstone, gdzie po raz pierwszy stanął na najwyższym stopniu podium, po zaciętej walce z Niemcem Christianem Vietorisem (Jules startował wówczas z pole position). W pozostałych dziewięciu startach Bianchi sięgał po punkty, czterokrotnie przy tym mieszcząc się w pierwszej trójce. Ostatecznie rywalizację ponownie zakończył na 3. pozycji, zaledwie jeden punkt za wicemistrzem Lucą Filippi.

Azjatycka Seria GP2

W azjatyckim cyklu Bianchi zadebiutował w drugiej rundzie sezonu 2009/2010, na torze Yas Marina. Już w pierwszym wyścigu stanął na najniższym stopniu podium. W kolejnej eliminacji, na torze Sakhir, sięgnął po pole position. Popełnione błędy uniemożliwiły mu jednak zdobycie punktów, także w kolejnych wyścigach. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 12. miejscu.

W roku 2011 został wicemistrzem serii, po dwukrotnej wizycie na podium w przeciągu czterech rozegranych wyścigów (zwyciężył w inauguracyjnym starcie w Abu Zabi).

Formuła Renault 3.5

Obowiązki związane z rolą piątkowego zawodnika w F1 uniemożliwiła Bianchiemu dalsze starty w Serii GP2. W celu utrzymania formy zawodnik postanowił jednak kontynuować udział w serii juniorskiej i podpisał kontrakt z francuskim zespołem Tech 1 Racing, startującym w Formule Renault 3.5, na sezon 2012. Francuz walczył o tytuł mistrzowski z Holendrem Robinem Frijnsem. Losy tytułu rozstrzygnęły się dopiero w ostatnim wyścigu, na torze w Katalonii. Holender przeprowadził na Bianchim kontrowersyjny atak, w wyniku którego wypchnął go z toru. W konsekwencji Francuz nie dojechał do mety i ze stratą zaledwie czterech punktów przegrał mistrzowski tytuł. Frijns stracił punkty uzyskane w tamtym wyścigu, jednak nie zmieniło to wyników mistrzostw. Pomimo protestu Bianchiego sędziowie postanowili zachować wyniki. Ostatecznie Bianchi ośmiokrotnie stawał na podium, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu. Pięciokrotnie przy tym startował z pole position oraz siedmiokrotnie odnotował najszybszy czas okrążenia w wyścigu.

Kontrakt z Ferrari

Dzięki świetnym wynikom, za sprawą swojego menedżera Nicolasa Todta, mającego duże powiązania z włoskim zespołem, dostał szansę udziału w trzydniowych testach dla młodych kierowców (w pierwszych trzech dniach grudnia). 2 grudnia team z Maranello podpisał z nim długoterminową umowę, za sprawą której ma się stać kierowcą rezerwowym i testowym zespołu. W sezonie 2011 Francuz miał pełnić funkcję trzeciego kierowcy włoskiego zespołu.

Kontrakt z Force India

W styczniu 2012 roku Francuz został ogłoszony rezerwowym kierowcą hinduskiego zespołu Force India. Wziął udział w dziewięciu sesjach treningowych.

Starty w ekipie Marussia

W następnym sezonie Bianchi rozpoczął regularne starty w zespole Marussia gdzie został zakontraktowany jako ostatni kierowca wyścigowy na sezon 2013. Powodem podpisania kontraktu tak późno było nie wywiązanie się z umowy przez Luiza Razię którego sponsorzy nie wpłacili na czas pieniędzy za starty w zespole. Skutkiem tak późnego podpisania umowy było uczestnictwo przez Francuza zaledwie przez półtora dnia w przedsezonowych testach. Mimo to Jules pokazywał się w pierwszych wyścigach dużo lepiej od Maxa Chiltona będącego zespołowym partnerem Bianchiego. Francuz pokonywał też regularnie kierowców Caterhama. Najlepszym wynikiem Bianchiego w wyścigu był 13 miejsce w GP Malezji na torze Sepang, zaś w kwalifikacjach 15 miejsce podczas weekendu wyścigowego o GP Belgii. Poza tym Jules dwukrotnie dojechał do mety 15 (debiut w GP Australii oraz GP Chin). Pod koniec sezonu Francuz plasował się na pozycjach 18-20, jednak w klasyfikacji generalnej zdołał utrzymać miejsce przed kierowcami ekipy Caterham.

Na sezon 2014 Bianchi przedłużył kontrakt z rosyjską ekipą. Podczas Grand Prix Monako Francuz dojechał początkowo na ósmym miejscu, lecz po dodaniu pięciu sekund z powodu niezjechania na pięciosekundowy postój w boksach (postój wykonał w trakcie, gdy na torze był samochód bezpieczeństwa) spowodował spadek na dziewiąte miejsce, co dało mu pierwsze punkty w karierze oraz pierwsze punkty dla rosyjskiego zespołu.

Wypadek i śmierć

5 października 2014 w Grand Prix Japonii na torze Suzuka miał bardzo poważny wypadek. Podczas 43. okrążenia Bianchi wypadł z mokrej nawierzchni i przodem bolidu uderzył w dźwig wyciągający bolid Adriana Sutila. Uderzenie wywarło przeciążenie o wartości 254G. Wyścig przerwano, a następnie przedwcześnie zakończono. Kierowcę przewieziono karetką do szpitala, gdzie został operowany. Jego stan określono jako krytyczny^[3]^[4]. Doznał rozlanego urazu aksonalnego (DAI). Do ostatnich chwil życia znajdował się w śpiączce. Zmarł w klinice w Nicei, 17 lipca 2015 roku^[1]^[2], a pochowany został 21 lipca 2015 w tym samym mieście^[5]^[6]^[7]. Po śmierci kierowcy FIA zastrzegła numer 17, który znajdował się na bolidzie Francuza^[8]^[9].

Wyniki

Formuła 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																			Pkt.	Msc.
2013																							0	20
2013	Marussia F1 Team	Marussia MR02	Cosworth CA2013 2.4 V8	15	13	15	19	18	NU	17	16	NU	16	18	19	18	16	NU	18	20	18	17	0	20
2014																							2	17
2014	Marussia F1 Team	Marussia MR03	Ferrari 059/3 1.6 V6 T	NS	NU	16	17	18	9	NU	15	14	15	15	18†	18	16	20†					2	17

GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Samochód	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																				Pkt.	Msc.
2010																							52	3
2010	ART Grand Prix	Dallara GP2/08	NU	12	4	3	NU	13	2	NU	2	5	5	4	NU	NW	14	NU	2	4	18	7	52	3
2011																							53	3
2011	Lotus ART	Dallara GP2/11	3	7	7	NU	NU	19	NU	7	1	5	4	2	7	6	2	2	8	3			53	3

Azjatycka seria GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Samochód	Wyniki w poszczególnych eliminacjach								Pkt.	Msc.
2009/2010											8	12
2009/2010	ART Grand Prix	Dallara GP2/08			3	7	10	NS	10	NU	8	12
2011											18	2
2011	Lotus ART	Dallara GP2/11	1	8	3	NU					18	2

Formuła Renault 3.5

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Pkt.	Msc.
2009																			0	NS
2009	KMP Group/SG Formula					NU													0	NS
2012																			185	2
2012	Tech 1 Racing	DK	13	2	2	17	1	12	2	7	1	3	3	9	4	1	7	NU	185	2

Formula 3 Euro Series

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																				Pkt.	Msc.
2008																								47	3
2008	ART Grand Prix	Dallara F308/049	Mercedes	NU	13	3	4	NU	26	NU	9	3	9	2	3	22	18	NU	3	1	17	7	1	47	3
2009																								114	1
2009	ART Grand Prix	Dallara F308	Mercedes	5	3	1	14	1	3	1	1	1	6	1	5	NU	NU	1	5	2	1	1	7	114	1

Podsumowanie

Sezon	Seria	Zespół	Wyścigi	Zw.	PP	PP	Podium	Punkty	Pozycja
2007	Francuska Formuła Renault 2.0	SG Formula	13	5	5	10	11	172	1
2007	Europejski Puchar Formuły Renault 2.0	SG Formula	6	0	1	1	0	4	22
2008	Formula 3 Euro Series	ART Grand Prix	20	2	2	2	7	47	3
	Grand Prix Makau		1	0	0	0	0	—	9
	Masters of Formula 3		1	1	0	0	1	—	1
2009	Formula 3 Euro Series	ART Grand Prix	20	9	6	7	12	114	1
	Brytyjska Formuła 3		4	0	2	2	3	0	NS
	Grand Prix Makau		1	0	0	0	0	—	10
	Formula Renault 3.5	SG Formula	1	0	0	0	0	0	NS
2009/2010	Azjatycka seria GP2	ART Grand Prix	6	0	1	2	1	8	12
2010	Seria GP2	ART Grand Prix	20	0	3	1	4	52	3
2011	Seria GP2	Lotus ART	18	1	1	0	6	53	3
	Azjatycka seria GP2	Lotus ART	4	1	0	1	2	18	2
	Formuła 1	Scuderia Ferrari	Kierowca testowy
2012	Formuła Renault 3.5	Tech 1 Racing	17	3	5	7	8	185	2
2012	Formuła 1	Sahara Force India F1 Team	Kierowca testowy
2013	Formuła 1	Marussia F1 Team	19	0	0	0	0	0	19
2014	Formuła 1	Marussia F1 Team	15	0	0	0	0	2	17

Przypisy

↑ ^a ^b NatanielN. Piórkowski NatanielN., Zmarł Jules Bianchi [online], f1wm.pl, 18 lipca 2015 [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] .
↑ ^a ^b AFP, Le pilote de F1 Jules Bianchi a perdu «sa bataille» contre la mort [online], liberation.fr, 18 lipca 2015 [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-18] .
↑ BBC report: Bianchi breathing on own after surgery following F1 crash [online], foxsports.com, 5 października 2014 [dostęp 2014-10-06] (ang.).
↑ Jules Bianchi taken to hospital after Japanese Grand Prix F1 crash [online], autosport.com, 5 października 2014 [dostęp 2014-10-06] (ang.).
↑ Formuła 1. Jules Bianchi spoczął w Nicei. Żegnała go rodzina i rywale z F1. sport.pl, 2015-07-21. [dostęp 2015-07-21]. (pol.).
↑ Les obsèques de Jules Bianchi ont eu lieu ce mardi matin. lequipe.fr, 2015-07-21. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
↑ Alicia Dauby: Le dernier hommage de la Formule 1 à Jules Bianchi. lemonde.fr, 2015-07-21. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
↑ FIA to retire car number 17 from the FIA Formula One Championship. fia.com, 2015-07-20. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
↑ Formuła 1. FIA zastrzegła numer Jules'a Bianchiego. sport.pl, 2015-07-20. [dostęp 2015-07-21]. (pol.).

Bibliografia

Jules Bianchi. driverdb.com. [dostęp 2013-03-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona kierowcy. jules-bianchi.com. [dostęp 2013-03-17]. (fr. • ang.).

[f1wm-1] NatanielN. Piórkowski NatanielN., Zmarł Jules Bianchi [online], f1wm.pl, 18 lipca 2015 [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] .

[liberation-2] AFP, Le pilote de F1 Jules Bianchi a perdu «sa bataille» contre la mort [online], liberation.fr, 18 lipca 2015 [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-18] .

[foxsports-3] BBC report: Bianchi breathing on own after surgery following F1 crash [online], foxsports.com, 5 października 2014 [dostęp 2014-10-06] (ang.).

[autosport-4] Jules Bianchi taken to hospital after Japanese Grand Prix F1 crash [online], autosport.com, 5 października 2014 [dostęp 2014-10-06] (ang.).

[5] Formuła 1. Jules Bianchi spoczął w Nicei. Żegnała go rodzina i rywale z F1. sport.pl, 2015-07-21. [dostęp 2015-07-21]. (pol.).

[6] Les obsèques de Jules Bianchi ont eu lieu ce mardi matin. lequipe.fr, 2015-07-21. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).

[7] Alicia Dauby: Le dernier hommage de la Formule 1 à Jules Bianchi. lemonde.fr, 2015-07-21. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).

[8] FIA to retire car number 17 from the FIA Formula One Championship. fia.com, 2015-07-20. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).

[9] Formuła 1. FIA zastrzegła numer Jules'a Bianchiego. sport.pl, 2015-07-20. [dostęp 2015-07-21]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]