Jerzy Barański

Jerzy Barański
	; Jerzy Barański (przed 1936)
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1884 ; Nietulisko Fabryczne k. Kunowa,
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1959 ; Kurozwęki k. Staszowa
	Senator IV kadencji (II RP)
Okres	od 1935; do 1938
Przynależność polityczna	Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Julian Barański (ur. 22 kwietnia 1884 w Nietulisku Fabrycznym k. Kunowa^[1], zm. 14 lutego 1959 w Kurozwękach k. Staszowa) – polski działacz ruchu ludowego, polityk sanacyjny, poseł na Sejm i senator II RP, wicemarszałek Senatu IV kadencji (1935–1938).

Życiorys

Po ukończeniu w 1903 gimnazjum w Radomiu studiował prawo na uczelni w Dorpacie^[1] (1903–1906) i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim^[1] (1906–1911).

W 1904 zaciągnął się dobrowolnie do rosyjskiego wojska, odbył kilkumiesięczne przeszkolenie.

W czasie I wojny światowej ewakuowany w głąb Rosji, mieszkał w Petersburgu^[1], gdzie zaangażował się w działalność społeczną na rzecz tamtejszych Polaków.

U progu II RP zaangażowany w ruch ludowy, w latach 1919–1925 pozostawał członkiem PSL „Wyzwolenie”, z ramienia którego piastował mandat poselski. Po zamachu majowym przeszedł na stronę sanacji, zapisując się do Sejmowego Klubu Pracy. W tym samym roku został członkiem Partii Pracy.

W Sejmach I i II kadencji (1922–1930)^[1] reprezentował okręg Ciechanów.

W 1930 ponownie wystartował w wyborach do parlamentu, tym razem jako kandydat na senatora z okręgu Kielce. Członkiem izby wyższej pozostał do 1938, w obu przypadkach wybrany z rekomendacji BBWR. 12 grudnia 1935 wybrany wicemarszałkiem Senatu na miejsce Kazimierza Świtalskiego^[2].

W czasie okupacji niemieckiej ścigany przez nazistów ukrywał się w Nietulisku Fabrycznym, gdzie podjął pracę nauczyciela w szkole rolniczej.

Po 1945 pracował jako buchalter, w 1954 zwolniony z powodów politycznych znalazł schronienie u sióstr zakonnych w Kurozwękach.

W okresie międzywojennym członek masonerii (WLNP) oraz licznych stowarzyszeń społeczno-kulturalnych, w tym Towarzystwa Polsko-Bułgarskiego.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 października 1935)^[3]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 24 .
↑ Senator Barański – wicemarszałkiem Senatu. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 286 z 13 grudnia 1935.
↑ M.P. z 1935 r. nr 228, poz. 266 „za zasługi w dziedzinie społeczno-politycznej organizacji Państwa”.

Bibliografia

Historia sejmu polskiego - tom II, red. Andrzej Ajnenkiel, Warszawa 1989.
Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I, red. naukowa Andrzej Krzysztof Kunert, Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 1998.

[kto24-1] StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 24 .

[2] Senator Barański – wicemarszałkiem Senatu. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 286 z 13 grudnia 1935.

[3] M.P. z 1935 r. nr 228, poz. 266 „za zasługi w dziedzinie społeczno-politycznej organizacji Państwa”.

[1]

[2]

[3]