Jan Nepomucen Deszkiewicz-Kundzicz
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
|
Jan Nepomucen Deszkiewicz-Kundzicz, właśc. Jan Nepomucen Kundzicz (ur. 4 lub 7 lipca 1796 na Litwie, zm. 15 czerwca 1869 w Łańcucie) – polski ksiądz rzymskokatolicki, magister teologii Uniwersytetu Wileńskiego (1824), publikował prace na temat gramatyki polskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Franciszka i Marii, bratanek biskupa sufragana trockiego Tadeusza Kundzicza. Około 1830 był dziekanem i proboszczem w Oszmianie. Od 1849 członek Towarzystwa Naukowego w Krakowie. Uczestnik powstania listopadowego. Po jego upadku przedostał się do Galicji, do listopada 1833 pracował w bibliotece Ossolińskich (Ossolineum) we Lwowie. Później schronił się w Łańcucie u hr. Alfreda Potockiego, który przyjął go w charakterze nauczyciela swoich dzieci oraz bibliotekarza. Tam też przybrał nazwisko Deszkiewicz. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Łańcucie[1].
Pracując w bibliotece ordynacji Potockich w Łańcucie, rozpoczął ożywioną działalność pisarską, zwłaszcza w dziedzinie gramatyki polskiej. Prace drukowane: Rozprawa o języku polskim i jego gramatykach (Lwów 1843), Gramatyka języka polskiego (Rzeszów 1846), Zbiór odpowiedzi recenzentom gramatyki języka polskiego (Lwów 1853), O pisownictwie polskim (Kraków 1869). Prace te, pełne fantastycznych pomysłów (np. przywrócenia w języku polskim liczby podwójnej), nie przedstawiały żadnej realnej wartości i były surowo oceniane już przez jemu współczesnych. Próbował ponadto sił w poezji i dramacie (komedia Lelum po Lelum druk. w Zakładzie Ossolińskich). Wszystkie jego prace, zarówno opublikowane drukiem, jak i pozostałe w rękopisach przekazał Bibliotece Jagiellońskiej, gdzie do dziś się znajdują.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Nepomucen Deszkiewicz-Kundzicz. lancut.artlookgallery.com. [dostęp 2017-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-08)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Żywot Jana Nepomucena Deszkiewicza-Kundzicza, rękopis, BJ 975 III, Inw. nr 2418.
- Polski Słownik Biograficzny, tom V, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1939–1946, s. 134.
- Czesław Jankowski, Powiat Oszmiański, Księgarnia G.Gebertner i spółka, Kraków 1897, cz. 2, s. 251.
- Absolwenci i studenci Cesarskiego Uniwersytetu Wileńskiego
- Duchowni katoliccy w powstaniu listopadowym
- Ludzie związani z Łańcutem (zabór austriacki)
- Ludzie związani z Oszmianą (Imperium Rosyjskie)
- Ludzie związani ze Lwowem (zabór austriacki)
- Ludzie związani z Zakładem Narodowym im. Ossolińskich we Lwowie
- Pochowani na cmentarzu komunalnym w Łańcucie
- Polscy bibliotekarze
- Polscy językoznawcy
- Urodzeni w 1796
- Zmarli w 1869