iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Grzędzielski
Jan Grzędzielski – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Jan Grzędzielski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Grzędzielski
Data i miejsce urodzenia

10, 20 lub 21 lutego 1875
Rokietnica

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Odznaczenia
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry)

Jan Zygmunt Grzędzielski[a] (ur. 10, 20 lub 21 lutego 1875 w Rokietnicy, zm. ?) – polski nauczyciel, dyrektor gimnazjalny, major rezerwy administracji Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jan Zygmunt Grzędzielski urodził się 10[1], 20[2] lub 21 lutego 1875 w Rokietnicy[3]. Był synem Juliana i Marii z domu Mickiewicz[3]. W Rokietnicy urodził się także Eugeniusz Grzędzielski (ur. 1875, także nauczyciel i oficer zaopatrzenia w armii austriackiej).

Został profesorem gimnazjalnym[3]. 18 lipca 1901 w Sanoku zawarł związek małżeński z Zofią Marią Kazimierą Nowak (ur. 1870, córka adiunkta podatkowego Floriana Nowaka)[3].

W szeregach C. K. Armii w grupie urzędników zaopatrzenia wojskowego od około 1900 do około 1906 był akcesistą zaopatrzenia w rezerwie[4][5][6][7][8][9]. Następnie został przeniesiony do ewidencji C. K. Obrony Krajowej i zweryfikowany w stopniu akcesisty zaopatrzenia w grupie nieaktywnych urzędników zaopatrzenia obrony krajowej z dniem 1 stycznia 1900 i przydzielony do 16 pułku piechoty w Krakowie do około 1912[10][11][12][13][14][15]. Przed 1901 został odznaczony Brązowym Medalem Jubileuszowym Pamiątkowym dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został zweryfikowany w stopniu majora rezerwy w korpusie oficerów administracji dział gospodarczy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[16][17]. W 1922 jego oddziałem macierzystym był Wojskowy Okręgowy Zakład Gospodarczy 9[2]. Około 1923, 1924 był oficerem rezerwowym Okręgowego Zakładu Gospodarczego 3 w Grodnie[18][19]. W 1934 jako pierwszy na liście starszeństwa major rezerwy w grupie oficerów pospolitego ruszenia korpusu oficerów administracji pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Sieradz[1].

W niepodległej II Rzeczypospolitej pozostawał nauczycielem. W pierwszej połowie lat 20. był dyrektorem Państwowego Gimnazjum Żeńskiego im. Emilii Plater w Grodnie i uczył tam historii[20][21]. W 1926 jako etatowy profesor Państwowego Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Chrzanowie był urlopowany celem pełnienia kierownictwa Miejskiego Liceum Żeńskiego im. św. Jadwigi w Pszczynie, gdzie jednocześnie uczył historii i geografii[22]. Pozostając nadal nauczycielem chrzanowskiego gimnazjum rozporządzeniem z 26 października 1926 został mianowany dyrektorem Państwowego Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie z ważnością od 1 listopada 1926 do 31 sierpnia 1927[23]. Jako pozostający w stanie nieczynnym dyrektor piotrkowskiego gimnazjum został przeniesiony w stan spoczynku z dniem 28 lutego 1930[24].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii i C. K. Obrony Krajowej był określany w języku niemieckim jako „Johann Grzędzielski”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 315.
  2. ↑ a b Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 87.
  3. ↑ a b c d Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 177 (poz. 38).
  4. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1901. Wiedeń: 1900, s. 1153.
  5. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 1167.
  6. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 1164.
  7. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 1167.
  8. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 1178.
  9. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 1196.
  10. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1907. Wiedeń: 1907, s. 432.
  11. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1908. Wiedeń: 1908, s. 463.
  12. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1909. Wiedeń: 1909, s. 497.
  13. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1910. Wiedeń: 1910, s. 499.
  14. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1911. Wiedeń: 1911, s. 511.
  15. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1912. Wiedeń: 1912, s. 517.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1330.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1212.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1287.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1169.
  20. ↑ Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Lwów/Warszawa: Książnica Polska, 1924, s. 230.
  21. ↑ Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Rocznik II. Warszawa-Lwów: Książnica-Atlas, 1926, s. 87.
  22. ↑ Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Rocznik II. Warszawa-Lwów: Książnica-Atlas, 1926, s. 97, 336.
  23. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 15, s. 409, 1 grudnia 1926. 
  24. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 41, 17 lutego 1930. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Grzędzielski&oldid=71799658”