Jacek Zieliński (ur. 1961)

Jacek Zieliński
	; Jacek Zieliński (2011)
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1961 ; Tarnobrzeg
Wzrost	182 cm
Pozycja	pomocnik
	Informacje klubowe
Klub	Korona Kielce (trener)
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Siarka Tarnobrzeg
Kariera seniorska
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1993–1994	Siarka II Tarnobrzeg
1995–1997	Alit Ożarów
1998–2000	Siarka Tarnobrzeg
2000	Korona Kielce
2001–2002	Tłoki Gorzyce
2002	GKS Bełchatów
2003–2004	Górnik Łęczna
2004–2006	Piast Gliwice
2006–2007	Odra Wodzisław Śląski
2007–2008	Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski
2008–2009	Polonia Warszawa
2009–2010	Lech Poznań
2011–2012	Polonia Warszawa
2012–2013	Ruch Chorzów
2015–2017	Cracovia
2018	Bruk-Bet Termalica Nieciecza
2019	Arka Gdynia
2021–2024	Cracovia
2024–	Korona Kielce
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Jacek Zieliński (ur. 22 marca 1961 w Tarnobrzegu) – polski piłkarz i trener piłkarski. Od 6 sierpnia 2024 trener Korony Kielce.

Życiorys

Kariera zawodnicza

Wychowanek Siarki Tarnobrzeg. W 1979 był kapitanem drużyny juniorów tego klubu, która zdobyła wicemistrzostwo Polski.

W latach 1980–84 piłkarz AZS AWF Warszawa oraz Gwardii Warszawa. Po powrocie ze studiów do rodzinnego Tarnobrzega reprezentował barwy Siarki w latach 1984–1993. Był kapitanem drużyny, która awansowała w 1989 roku do drugiej ligi oraz w 1992 roku do ekstraklasy. Awans do najwyższej klasy rozgrywkowej uzyskał też reprezentując w 1993 roku barwy Stali Stalowa Wola. W pierwszej lidze polskiej rozegrał 15 spotkań. Po zakończeniu kariery zawodniczej jego oficjalne pożegnanie miało miejsce przed meczem derbowym Siarki Tarnobrzeg i Stali Stalowa Wola 23 kwietnia 1994^[1].

Kariera trenerska

Jego pierwszym doświadczeniem trenerskim była praca z czwartoligowymi rezerwami Siarki Tarnobrzeg. W 1995 roku objął funkcję trenera Alitu Ożarów, który rok później wprowadził do trzeciej ligi, by wkrótce uzyskać z nim czwarte miejsce na półmetku sezonu 1997–98. Następnie trener Siarki Tarnobrzeg (awans do 2 ligi w 1999 roku), Korony Kielce, Tłoków Gorzyce oraz GKS Bełchatów. Największe sukcesy osiągnął jako szkoleniowiec Górnika Łęczna. Awansował z tym klubem do ekstraklasy w 2003 roku. Rewelacyjne występy Łęcznian w pierwszej lidze zaowocowały wyróżnieniem dla trenera Roku 2003 tygodnika „Piłka Nożna”.

Po odejściu z Łęcznej został szkoleniowcem Piasta Gliwice. Następnie Jacek Zieliński prowadził w ekstraklasie Odrę Wodzisław Śląski. Jego drużyna w rundzie wiosennej sezonu 2006/2007 zdobyła 28 punktów i wygrała siedem meczów z rzędu. Pod koniec czerwca 2007 objął stanowisko trenera w Dyskobolii Grodzisk Wlkp. Na koniec rundy jesiennej sezonu 2007/2008 zajął z tym zespołem 4. miejsce w Orange Ekstraklasie i awansował do ćwierćfinałów zarówno Pucharu Polski, jak i Pucharu Ekstraklasy. W Pucharze UEFA Dyskobolia, pod wodzą Zielińskiego, awansowała do pierwszej rundy, eliminujące Araz Imiszli oraz Toboł Kostanaj.

Wiosna 2008 była równie udana dla Jacka Zielińskiego i jego podopiecznych. Dyskobolia ukończyła rozgrywki pierwszoligowe na 3. pozycji, czym zapewnił sobie start w kolejnej edycji Pucharu UEFA. W półfinale Pucharu Polski grodziszczanie musieli, po dramatycznym dwumeczu, uznać wyższość Wisły Kraków. 17 maja 2008 w finale Pucharu Ekstraklasy Dyskobolia pod wodzą Jacka Zielińskiego rozgromił Legię Warszawa 4:1.

W lipcu 2008 r. objął funkcję trenera KSP Polonii Warszawa, po fuzji tego klubu z Dyskobolią Grodzisk Wlkp. Z KSP Polonią Warszawa wywalczył w grudniu 2008 r. tytuł mistrza jesieni polskiej ekstraklasy. Dnia 13 marca 2009 został zdymisjonowany ze stanowiska trenera KSP Polonia Warszawa po porażce 1:3 z ŁKS Łódź.

5 czerwca 2009 roku został trenerem Lecha Poznań. Umowa została podpisana na rok z opcją przedłużenia na kolejne 2 lata^[2]. Pracę w Lechu rozpoczął od zdobycia 25 lipca 2009 Superpucharu Polski po wygranej z Wisłą w rzutach karnych (w regulaminowym czasie gry było 1:1). Pierwszy sezon pracy na Bułgarskiej zwieńczyło pierwsze od 17 lat Mistrzostwo Polski dla Lecha. Stało się tak 15 maja 2010, po zwycięskim meczu z Zagłębiem Lubin (2:0). Zespół Zielińskiego nie przegrał wiosną żadnego meczu (10 zwycięstw, 3 remisy). W tabeli wiosny wyprzedził kolejnego rywala aż o 11 punktów. Jacek Zieliński to czwarty w historii Lecha szkoleniowiec, który świętował zdobycie z tym klubem tytułu mistrza. Z powodu odpadnięcia z Ligi Mistrzów oraz słabych występów Lecha w Ekstraklasie w sezonie 2010/2011 zwolniony z funkcji I trenera Lecha Poznań 2 listopada 2010^[3]^[4].

22 marca 2011 powrócił na stanowisko trenera Polonii Warszawa. Stanowisko to pełnił przez rok i 5 dni – do 27 marca 2012.

5 września 2012 roku został trenerem Ruchu Chorzów, zastępując na tym stanowisku Tomasza Fornalika.

16 września 2013 roku dzień po przegranym meczu, w którym na Stadionie Miejskim w Białymstoku Ruch Chorzów został pokonany 0:6 przez Jagiellonię podał się do dymisji^[5].

20 kwietnia 2015 roku Zieliński został trenerem Cracovii, zastępując Roberta Podolińskiego^[6]. Krakowską drużynę z ul. Kałuży prowadził do czerwca 2017 roku kiedy to w fotelu trenera zastąpił go Michał Probierz^[7].

21 lutego 2018 roku został trenerem Bruk-Betu Termaliki Niecieczy, zastępując Macieja Bartoszka.17 września został zwolniony z funkcji trenera tego klubu^[8]. 12 kwietnia 2019 roku został trenerem Arki Gdynia z której został zwolniony 8 października tego samego roku.

10 listopada 2021 został następcą Michała Probierza w roli pierwszego trenera Cracovii. 5 kwietnia 2024 roku został zwolniony z funkcji trenera po zremisowanym meczu z ŁKS-em Łódź^[9].

6 sierpnia 2024 roku po 24 latach powrócił do funkcji trenera Korony Kielce^[10].

Sukcesy trenerskie

Dyskobolia

Puchar Ekstraklasy (1): 2008

Lech Poznań

Superpuchar Polski (1): 2009
Ekstraklasa (1): 2009/10

Życie osobiste

Syn Janusza i Józefy, ma siostrę Iwonę. Żonaty z Marią, z którą ma dwóch synów: Macieja i Tomasza^[11]. Deklaruje biegłą znajomość języka rosyjskiego^[12].

Afera korupcyjna

Za udział w aferze korupcyjnej w czasach pracy w Piaście Gliwice Wydział Dyscypliny PZPN 25 lutego 2011 roku ukarał Zielińskiego karą 2 lat dyskwalifikacji w zawieszeniu na 3 lata oraz dodatkowo karą finansową w wysokości 30 tys. złotych^[13]. Prokuratura we Wrocławiu złożyła w tej sprawie wniosek o warunkowe umorzenie sprawy ze względu na epizodyczny charakter udziału trenera w zdarzeniu^[14].

Przypisy

↑ I liga piłka nożna. Wszystko zaczyna się od nowa. „Nowiny”. Nr 80, s. 12, 25 kwietnia 1994.
↑ Jacek Zieliński trenerem Lecha Poznań!. LechPoznan.pl, 2009-06-05. [dostęp 2009-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-08)]. Cytat: -„Praca w Lechu jest nie tylko zaszczytem i spełnieniem marzeń, ale również obowiązkiem walki o najwyższe cele. Nie ma co ukrywać, Lech jest w Polsce klubem topowym i zdaję sobie sprawę, że wszyscy oczekują mistrzostwa. Ja mogę obiecać, że zrobię wszystko, aby tak się stało” – obiecywał nowy trener Lecha.
↑ Jacek Zieliński kończy pracę w Lechu. KKS Lech Poznań S.A., 2010-11-03. [dostęp 2010-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-05)].
↑ „Podjęliśmy trudną decyzję” – Jacek Rutkowski. KKS Lech Poznań S.A., 2010-11-03. [dostęp 2010-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-05)].
↑ Transmisja meczu: Jagiellonia Białystok 6:0 Ruch Chorzów. jagiellonia.pl, 2013-09-15. [dostęp 2013-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-10)].
↑ Oficjalnie: Jacek Zieliński nowym trenerem Cracovii. www.sportowefakty.pl, 2015-04-20. [dostęp 2015-04-20].
↑ Michał Probierz trenerem Cracovii. 90minut.pl, 2017-06-21. [dostęp 2017-06-25].
↑ Fortuna 1. Liga. Jacek Zieliński zwolniony. Bruk-Bet Termalica szuka nowego trenera Piłka nożna - Sport.pl, „Sport.pl” [dostęp 2018-09-18] (pol.).
↑ MichałM. Winiarczyk MichałM., Zmiana na ławce trenerskiej w Ekstraklasie. Koniec przygody znanego trenera [online], Sport Wprost, 6 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-06] (pol.).
↑ Jacek Zieliński nowym trenerem Korony Kielce [online], Korona Kielce [dostęp 2024-08-07] (pol.).
↑ Piotr Szpak: Tarnobrzeg jest dumny z Jacka Zielińskiego. echodnia.eu, 2010-05-22. [dostęp 2016-05-27]. (pol.).
↑ Bartosz Michalak: Dzięki żonie, ja mogę wykonywać mój zawód - Jacek Zieliński, trener zespołów ekstraklasy, opowiedział o zawodowych przygodach. echodnia.eu, 2013-12-15. [dostęp 2016-05-27]. (pol.).
↑ sport.pl: Były trener Lecha zdyskwalifikowany (w zawieszeniu)
↑ 'Jacek Zieliński dał kopertę sędziemu „Za dobre sędziowanie”', www.sportowefakty.pl.

Linki zewnętrzne

Jacek Zieliński (ur. 1961) w bazie 90minut.pl

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] I liga piłka nożna. Wszystko zaczyna się od nowa. „Nowiny”. Nr 80, s. 12, 25 kwietnia 1994.

[3] Jacek Zieliński trenerem Lecha Poznań!. LechPoznan.pl, 2009-06-05. [dostęp 2009-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-08)]. Cytat: -„Praca w Lechu jest nie tylko zaszczytem i spełnieniem marzeń, ale również obowiązkiem walki o najwyższe cele. Nie ma co ukrywać, Lech jest w Polsce klubem topowym i zdaję sobie sprawę, że wszyscy oczekują mistrzostwa. Ja mogę obiecać, że zrobię wszystko, aby tak się stało” – obiecywał nowy trener Lecha.

[4] Jacek Zieliński kończy pracę w Lechu. KKS Lech Poznań S.A., 2010-11-03. [dostęp 2010-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-05)].

[5] „Podjęliśmy trudną decyzję” – Jacek Rutkowski. KKS Lech Poznań S.A., 2010-11-03. [dostęp 2010-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-05)].

[6] Transmisja meczu: Jagiellonia Białystok 6:0 Ruch Chorzów. jagiellonia.pl, 2013-09-15. [dostęp 2013-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-10)].

[7] Oficjalnie: Jacek Zieliński nowym trenerem Cracovii. www.sportowefakty.pl, 2015-04-20. [dostęp 2015-04-20].

[8] Michał Probierz trenerem Cracovii. 90minut.pl, 2017-06-21. [dostęp 2017-06-25].

[9] Fortuna 1. Liga. Jacek Zieliński zwolniony. Bruk-Bet Termalica szuka nowego trenera Piłka nożna - Sport.pl, „Sport.pl” [dostęp 2018-09-18] (pol.).

[10] MichałM. Winiarczyk MichałM., Zmiana na ławce trenerskiej w Ekstraklasie. Koniec przygody znanego trenera [online], Sport Wprost, 6 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-06] (pol.).

[11] Jacek Zieliński nowym trenerem Korony Kielce [online], Korona Kielce [dostęp 2024-08-07] (pol.).

[12] Piotr Szpak: Tarnobrzeg jest dumny z Jacka Zielińskiego. echodnia.eu, 2010-05-22. [dostęp 2016-05-27]. (pol.).

[13] Bartosz Michalak: Dzięki żonie, ja mogę wykonywać mój zawód - Jacek Zieliński, trener zespołów ekstraklasy, opowiedział o zawodowych przygodach. echodnia.eu, 2013-12-15. [dostęp 2016-05-27]. (pol.).

[14] sport.pl: Były trener Lecha zdyskwalifikowany (w zawieszeniu)

[15] 'Jacek Zieliński dał kopertę sędziemu „Za dobre sędziowanie”', www.sportowefakty.pl.

[t-16] trener tymczasowy

[t-17] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h trener tymczasowy

[z-18] trener zastępczy

[t-19] trener tymczasowy

[n-20] trener nieformalny

[t-21] trener tymczasowy

[z-22] trener zastępczy

[z-23] trener zastępczy

[t-24] trener tymczasowy

[z-25] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h trener zastępczy

[n-26] rowadzenie niepewne

[t-27] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g trener tymczasowy

[z-28] trener zastępczy

[n-29] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k trener nieformalny

[t-30] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h trener tymczasowy

[z-31] trener zastępczy

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[A]

[A]

[B]

[A]

[A]

[B]

[C]

[A]

[B]

[A]

[B]

[C]

[A]

[A]

[B]

[C]

Puchar Zlotu Młodych Przodowników	1952: Giergiel
Puchar Ligi	1977: Piechniczek 1978: Żmuda
Puchar Ligi Polskiej	2000: Wdowczyk 2001: Nawałka 2002: Okuka
Puchar Ekstraklasy	2007: Skorża 2008: Zieliński 2009: Tarasiewicz

Mistrzostwa Polski	1921: Pozsonyi 1922: Fischer 1923: Fischer 1925: Fischer 1926: brak
Ekstraklasa polska	1927–1928: brak 1929: Fűrst 1930: Hierländer 1931: Jiszda 1932: Fleischmann 1933: brak 1934: Wieser 1935: Wieser 1936: Ringer 1937: Zastawniak 1938: F. Fogl
Mistrzostwa Polski	1946: Pieniążek 1947: K. Fogl
Ekstraklasa polska	1948: Průha, Malczyk 1949: Kuchynka 1950: Kuchynka 1951: Koncewicz 1952: Cebula 1953: Cebula 1954: Koncewicz 1955: Steiner 1956: Koncewicz 1957: Opata 1958: Król 1959: Steiner 1960: Steiner, Cebula, Szolar 1961: Dziwisz 1962: Skolik 1963: Cebula 1964: Cebula, Farsang 1965: Farsang 1966: Farsang, Giergiel 1967: Kalocsay 1968: Wieczorek 1969: Vejvoda 1970: Zientara 1971: Szusza 1972: Brzeżańczyk, Kowalski 1973: Kontha 1974: Vičan 1975: Vičan 1976: Zientara 1977: Żmuda 1978: Lenczyk 1979: Jezierski 1980: Kostka 1981: Machciński 1982: Żmuda 1983: Łazarek 1984: Łazarek 1985: Kostka 1986: Kostka 1987: Piechniczek 1988: Bochynek 1989: Wyrobek 1990: Kopa i Strugarek 1991: Świerk, Putyra 1992: Apostel 1993: Apostel, Jakóbczak 1994: Wójcik, Janas 1995: Janas 1996: Smuda 1997: Smuda 1998: Dziuba, Polak 1999: Smuda 2000: Engel, Wdowczyk 2001: Nawałka 2002: Okuka 2003: Kasperczak 2004: Kasperczak 2005: Lička 2006: Wdowczyk 2007: Michniewicz 2008: Skorża 2009: Skorża 2010: J.B. Zieliński 2011: Maaskant 2012: Lenczyk 2013: Urban 2014: Berg 2015: Skorża 2016: Czerczesow 2017: Magiera 2018: Klafurić 2019: Fornalik 2020: Vuković 2021: Michniewicz 2022: Skorża 2023: Papszun 2024: Siemieniec

1975–1980	1975: Jezierski 1976: Jezierski 1977: Hajdas 1978: Piechniczek 1979: Kostka 1980: Kostka
1981–1990	1981: Kopa 1982: Żmuda 1983: Łazarek 1984: Łazarek 1985: Kostka 1986: Łysko 1987: Jezierski 1988: Bochynek 1989: Wyrobek 1990: Lenczyk
1991–2000	1991: Musiał 1992: Wójcik 1993: Zamilski 1994: Janas i Piekarczyk 1995: Janas 1996: Smuda 1997: Smuda 1998: Wójcik 1999: Smuda 2000: Engel
2001–2010	2001: Engel 2002: Kasperczak 2003: Zieliński (wyróżnienie) 2004: Janas 2005: Janas 2006: Lenczyk 2007: Skorża 2008: Smuda 2009: Fornalik 2010: Probierz
2011–2020	2011: Skorża 2012: Fornalik 2013: Urban 2014: Pawłowski 2015: Nawałka 2016: Nawałka 2017: Nawałka 2018: Michniewicz i Stokowiec 2019: Fornalik 2020: Papszun
od 2021	2021: Papszun 2022: Papszun i Michniewicz 2023: Papszun