Henryk Ostach
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
16 grudnia 1951 |
| Odznaczenia | |
 
| |
.jpg)
Henryk Antoni Ostach (ur. 9 grudnia 1924 w Poznaniu, zm. 1 maja 2011 w Gorlicach[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, pszczelarz, prezes, a następnie prezes honorowy Polskiego Związku Pszczelarskiego, honorowy prezydent Federacji Europejskich Związków Pszczelarskich Apislawia, autor publikacji z zakresu pszczelarstwa, a także zbioru kazań rekolekcyjnych dla mężczyzn.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Antoniego i Kazimiery z domu Donaj. Jego ojciec był uczestnikiem powstania wielkopolskiego i oficerem Wojska Polskiego, a matka uczestniczyła aktywnie w strajku szkolnym we Wrześni w 1906 r., przeciw nauce religii w języku niemieckim. Już w wieku 2 lat był sierotą, 7 marca 1925, zmarł jego ojciec, a 19 stycznia 1927 jego matka.
Uczył się w szkole Podstawowej w Pisarzowicach koło Kępna, a od IV klasy w Jarocinie. W czasie II wojny światowej, w dniu 19 czerwca 1940, został wywieziony na roboty przymusowe do "kolonii" niemieckiej w Ratenau. Po zakończeniu wojny ukończył gimnazjum w Gostyniu i tam też wstąpił do Kongregacji Świętego Filipa Neri.
Był seminarzystą Seminarium Duchownego w Tarnowie, święcenia kapłańskie otrzymał 16 grudnia 1951 roku. Następnie studiował teologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując tytuł magistra. W czerwcu 1985 r. otrzymał tytuł doktora broniąc pracę na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Był duszpasterzem w Studziennej w powiecie Opoczno do 1957 roku, następnie w Bereście koło Krynicy i w Kamiannej z którą związany był przez wiele lat. W Kamiannej doprowadził do powstania drogi łączącej wieś z głównymi traktami, a także do zainstalowania agregatu prądotwórczego, powstania wodociągu. W 1962 roku założył Ochotniczą Straż Pożarną w Kamiannej i zainicjował budowę Domu Strażaka, a także powstanie strażackiej orkiestry dętej. W późniejszych latach doprowadził także do powstania Domu św. Filipa i Dom bł. Honorata.
Pod koniec życia mieszkał w Domu Pomocy Społecznej w Gorlicach.
Pszczelarstwo
[edytuj | edytuj kod]Od dzieciństwa był związany w pszczelarstwem. W 1958 uzyskał tytuł mistrza pszczelarskiego u dra Antoniego Chwiałkowskiego. W czasie pobytu w Bereście stworzył tam 100-pniową pasiekę, którą następnie przeniósł do Kamiannej. W 1972 roku zorganizował w Kamiannej pierwszy Sądecki Dzień Pszczelarza, podczas którego zrodziła się inicjatywa budowy Domu Pszczelarza powstałego w latach 1978-1983.
W listopadzie 1981 r. został powołany na funkcję prezesa Polskiego Związku Pszczelarskiego (PZP) i funkcję tę sprawował przez kolejne trzy kadencje.
W trakcie jego kadencji jako prezesa PZP doprowadził między innymi do:
- Międzynarodowego Sympozjum Apiterapii w Krakowie - maj 1985
- XXXI Światowego Kongresu Apimondia w Warszawie - 1987, którego był Prezydentem.
- zainicjowania corocznych Ogólnopolskich Dni Pszczelarza i pielgrzymek na Jasną Górę z okazji wspomnienia św. Ambrożego - patrona pszczelarzy.
- reaktywowania Wszechsłowiańskiego Związku Pszczelarzy "Apislavia" w Bratysławie (kraje słowiańskie i naddunajskie), którego został prezydentem, a następnie zorganizował spotkanie jego delegatów w Domu Pszczelarza w Kamiannej.
Na jego część Pasieka „Barć” w Kamiannej została nazwana jego imieniem.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złoty Medal Słowackiego Związku Pszczelarzy
- Złoty Metal Rumuńskiego Związku Pszczelarzy
- Złoty Medal Ks. dra Jana Dzierżona
- Statuetka Ks. dra Jana Dzierżona
- Order Bolesława Chomicza