Henryk Kasperczak

Henryk Kasperczak

Pełne imię i nazwisko	Henryk Wojciech Kasperczak
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1946 Zabrze
Wzrost	180 cm
Pozycja	środkowy obrońca, defensywny pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1959–1965 Stal Zabrze 1965–1966 Stal Mielec 1966–1968 Legia Warszawa 0 (0) 1968–1978 Stal Mielec 209 (37) 1978–1980 FC Metz 55 (11)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1973–1978 Polska 61 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1979–1984 FC Metz 1984–1987 AS Saint-Étienne 1987–1988 RC Strasbourg 1989–1990 Racing Club de France 1990–1992 HSC Montpellier 1993 OSC Lille 1993–1994 Wybrzeże Kości Słoniowej 1994–1998 Tunezja 1996 Tunezja U-23 1998 SC Bastia 1999–2000 Al Wasl Club 2000 Maroko 2000–2001 Shenyng Sealion 2001–2002 Mali 2002–2004 Wisła Kraków 2006–2008 Senegal 2008–2009 Górnik Zabrze 2010 Wisła Kraków 2010–2011 AO Kawala 2013–2015 Mali 2015–2017 Tunezja
Dorobek medalowy
Reprezentacja Polska Igrzyska olimpijskie srebro Montreal 1976 Piłka nożna MŚ III miejsce RFN 1974 piłka nożna

Henryk Wojciech Kasperczak (ur. 10 lipca 1946 w Zabrzu) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Polski w latach 1973–1978, trener piłkarski.

Reprezentował barwy Stali Zabrze, Stali Mielec (dwukrotny mistrz Polski), rezerw Legii Warszawa oraz FC Metz. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta. Z reprezentacją Polski dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1974 – 3. miejsce, 1978) oraz na igrzyskach olimpijskich 1976 w Montrealu – srebrny medal.

Jako trener największe sukcesy odnosił z afrykańskimi reprezentacjami, biorącymi udział w Pucharze Narodów Afryki.W 1979 roku został trenerem francuskiego FC Metz, z którym w sezonie 1983/1984 zdobył Puchar Francji. Następnie w latach 1984–1987 trenował AS Saint-Étienne, a w latach 1987–1988 był szkoleniowcem RC Strasbourg, w latach 1989–1990 Racing Club de France (Trener roku 1990 we Francji według France Football), w latach 1990–1992 trenował HSC Montpellier (ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów 1990/1991), a w 1993 roku Lille OSC. Trenował także polskie zespoły: dwukrotnie Wisłę Kraków (dwukrotny mistrz Polski, dwukrotny zdobywca Pucharu Polski) oraz Górnika Zabrze. Wielokrotnie wymieniany wśród kandydatów na selekcjonera reprezentacji Polski.

Jest pierwszym i jak dotąd jednym z trzech (oprócz Pawła Janasa i Adama Nawałki) Polaków biorących udział w mistrzostwach świata w roli zawodnika i trenera, jednak jako jedyny z tej trójki nie był selekcjonerem reprezentacji Polski. Na mistrzostwach świata 1998 we Francji prowadził reprezentację Tunezji.

Wczesne życie

Henryk Kasperczak urodził się w Zabrzu jako syn Jadwigi i Jana, którzy poznali się na robotach w Niemczech i po zakończeniu II wojny światowej osiedlili się w Zabrzu. W 1965 roku zdał maturę w Technikum Nr 7 w Zespole Szkół Samochodowych im. Gen. Stefana Roweckiego „Grota” w Gliwicach.

Kariera piłkarska

Henryk Kasperczak karierę piłkarską rozpoczął w 1959 roku w Stali Zabrze, skąd w 1965 roku trafił do II-ligowej Stali Mielec. W latach 1966–1968 grał w rezerwach Legii Warszawa, skąd wrócił do Stali Mielec, z którym odnosił największe sukcesy w klubowej karierze. Najpierw w sezonie 1968/1969 awansował do II-ligi, a w następnym sezonie awansował do ekstraklasy.

Debiut w ekstraklasie zaliczył 9 sierpnia 1970 roku w wygranym 5:2 meczu u siebie z Wisłą Kraków, w którym także strzelił swoje dwa pierwsze gole w ekstraklasie – w 11. minucie na 1:0 oraz w 37. minucie głową na 2:2. Od tego momentu Stal Mielec stała się jedną z najlepszych drużyn na krajowych boiskach. W sezonie 1970/1971 wygrał swoją grupę B w Pucharze Intertoto, a w sezonie 1972/1973 Stal Mielec pod wodzą węgierskiego trenera Károly’ego Konthy mająca w składzie oprócz Kasperczaka takich zawodników jak m.in.: Jan Domarski, Włodzimierz Gąsior, Witold Karaś, Zygmunt Kukla, Grzegorz Lato, Stanisław Majcher po raz pierwszy w historii zdobyła mistrzostwo Polski, dzięki czemu zadebiutowała w europejskich pucharach w Pucharze Europy 1973/1974, w którym rywalem w I rundzie był silny jugosłowiański klub Crvena zvezda Belgrad, z którym mielecki klub uległ w dwumeczu 1:3 (1:2, 0:1) i odpadł z rozgrywek.

W sezonie 1973/1974 Stal Mielec rozgrywki ligowe zakończyła na 3. miejscu, a w sezonie 1974/1975 na 2. miejscu. Po objęciu w 1975 roku stanowiska trenera przez Edmunda Zientarę klub w sezonie 1975/1976 zdobył mistrzostwo Polski, dotarł do finału Pucharu Polski 1975/1976, w którym 1 maja 1976 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie uległ Śląskowi Wrocław 2:0 oraz do ćwierćfinału Pucharu UEFA 1975/1976, w którym uległ w dwumeczu niemieckiemu Hamburgerowi SV 1:2 (1:1, 0:1). Henryk Kasperczak w 1976 w roku został wyróżniony nagrodami: Piłkarz Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”, Piłkarz Roku w plebiscycie „Sport” oraz Sportowiec Roku województwa rzeszowskiego, krośnieńskiego, przemyskiego i tarnobrzeskiego w plebiscycie dziennika „Nowiny”.

W I rundzie Pucharu Europy 1976/1977 rywalem Stali Mielec był utytułowany klub hiszpański Real Madryt, z którym Stal Mielec przegrała dwumecz 1:3 (1:2, 0:1) i odpadła z rozgrywek. W sezonie 1977/1978 zdobyła Trofeo Colombino, a w rozgrywkach ligowych 1977/1978 zajęła 8. miejsce. Ostatni mecz w ekstraklasie Kasperczak rozegrał 2 maja 1978 roku w przegranym 0:1 meczu u siebie z Górnikiem Zabrze.

Następnie wyjechał do Francji, gdzie grał w FC Metz, w którym zadebiutował 19 lipca 1978 roku w wygranym 2:1 meczu ligowym z Olympique Marsylia, a pierwszą bramkę w Première Division strzelił dnia 25 sierpnia 1978 roku w zremisowanym 1:1 meczu z AS Nancy. Ostatni mecz w Première Division rozegrał 24 listopada 1979 roku, kiedy to FC Metz bezbramkowo zremisował ze Stade Brestois 29, a Kasperczak w 63. minucie zastąpił na boisku Christiana Synaeghela. Potem zastąpił Marca Rastolla na stanowisku trenera drużyny, czym samym w wieku 33 lat zakończył piłkarską karierę. Łącznie w ekstraklasie polskiej rozegrał 209 meczów, w których strzelił 37 goli, a w Première Division rozegrał 55 meczów, w których strzelił 11 goli.

W 2019 wyróżniony zaliczeniem do jedenastki stulecia PZPN (na pozycji prawego pomocnika).

Kariera reprezentacyjna

Henryk Kasperczak w latach 1973–1978 w reprezentacji Polski rozegrał 61 meczów, w których strzelił 5 goli. Debiut zaliczył za kadencji selekcjonera Kazimierza Górskiego 20 marca 1973 roku na Stadionie Miejskim w Łodzi w meczu towarzyskim z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, w którym w 55. minucie meczu strzelił również na 3:0 swoją pierwszą bramkę w reprezentacji Polski, a mecz zakończył się zwycięstwem Biało-czerwonych 4:0.

Mundial 1974

Henryk Kasperczak (po prawej) i Jan Tomaszewski po meczu z reprezentacją Brazylii na mistrzostwach świata 1974

17 października 1973 roku reprezentacja Polski po remisie 1:1 z reprezentacją Anglii na stadionie Wembley w Londynie po 36 latach awansowała na mistrzostwa świata. Na mistrzostwach świata 1974 w RFN, na których reprezentacja Polski zajęła 3. miejsce, Henryk Kasperczak był podstawowym zawodnikiem drużyny prowadzonej przez Kazimierza Górskiego i rozegrał wszystkie 7 meczów, a dnia 23 czerwca 1974 roku na Neckarstadion w Stuttgarcie rozegrał jeden z najlepszych w swojej karierze. Otóż wtedy reprezentacja Polski rozgrywała ostatni mecz Grupy D z faworyzowaną reprezentacją Włoch, w 44. minucie meczu Kasperczak podał piłkę do Kazimierza Deyny, który dalekim strzałem pokonał bramkarza rywali – Dino Zoffa i Biało-czerwoni podwyższyli prowadzenie na 2:0. Ostatecznie mecz zakończył się wynikiem 2:1 dla reprezentacji Polski, która z kompletem 6 punktów wygrała Grupę D, a reprezentacja Włoch z 3 punktami zajęła 3. miejsce i odpadła z mistrzostw.

Montreal 1976

Henryk Kasperczak w 1976 roku znalazł się w składzie reprezentacji Polski prowadzonej przez Kazimierza Górskiego na turniej olimpijski 1976 w Montrealu, na których również Kasperczak był podstawowym zawodnikiem. W finale reprezentacja Polski przegrała 3:1 z reprezentacją NRD i ostatecznie zdobyła srebrny medal, co uznano w kraju za porażkę, a trener Kazimierz Górski podał się do dymisji.

Mundial 1978

Henryk Kasperczak w 1978 roku został powołany przez selekcjonera reprezentacji Polski – Jacka Gmocha na mistrzostwa świata 1978 w Argentynie. Dnia 21 czerwca 1978 roku na Estadio Ciudad de Mendoza w Mendozie reprezentacji Polski z Kasperczakiem w składzie przegrała 1:3 z reprezentacją Brazylii i zajęła 3. miejsce w Grupie B drugiej rundy turnieju i odpadła z turnieju, a Kasperczak po tym meczu ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery.

Kariera trenerska

Henryk Kasperczak po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1979 roku został trenerem francuskiego FC Metz, z którym w sezonie 1983/1984 zdobył Puchar Francji. Następnie w latach 1984–1987 trenował AS Saint-Étienne, a w latach 1987–1988 był szkoleniowcem RC Strasbourg, w latach 1989–1990 Racing Club de France (Trener roku 1990 we Francji według France Football), w latach 1990–1992 trenował HSC Montpellier (ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów 1990/1991), a w 1993 roku Lille OSC.

Praca w Afryce i Azji

Henryk Kasperczak w latach 1993–1994 był selekcjonerem reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej, z którą podczas Pucharu Narodów Afryki 1994 w Tunezji zajął 3. miejsce. Po tym turnieju objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Tunezji, z którą w Pucharze Narodów Afryki 1996 w Południowej Afryce zdobył wicemistrzostwo turnieju oraz uczestniczył w igrzyskach olimpijskich 1996 w Atlancie, na których reprezentacja Tunezji zajęła ostatnie – 4. miejsce w Grupie A i odpadła z turnieju.

Trenował również Orłów Kartaginy w Pucharze Narodów Afryki 1998, w którym jego drużyna przegrała w ćwierćfinale po rzutach z gospodarzami – reprezentacją Burkina Faso (1:1, k. 7:8) oraz z którą po 20 latach awansował na mistrzostwach świata 1998 we Francji, na których prowadził reprezentację Tunezji w dwóch spotkaniach. Po porażkach z reprezentacją Anglii (0:2) i reprezentacją Kolumbii (0:1) został zdymisjonowany. W ostatnim zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją Rumunii Orłów Kartaginy tymczasowo poprowadził asystent Kasperczaka – Ali Selmi.

Potem przez krótki czas trenował francuską SC Bastię, potem w latach 1999–2000 emiracki Al Wasl Club, w 2000 roku reprezentację Maroka, w latach 2000–2001 chiński Shenyng Sealion oraz w latach 2001–2002 reprezentację Mali, pod jego wodzą podczas Pucharu Narodów Afryki 2002 będąc gospodarzem turnieju zajęła 4. miejsce.

Wisła Kraków

Henryk Kasperczak 16 marca 2002 roku został trenerem Wisły Kraków, w której na ławce trenerskiej zadebiutował 20 marca 2002 roku w zremisowanym 1:1 meczu z GKS-em Katowice w ramach 20. kolejki rozgrywek ligowych. W sezonie 2001/2002 z klubem sięgnął po wicemistrzostwo i Puchar Polski oraz dotarł do finału Pucharu Ligi, w którym przegrali w dwumeczu 4:2 (3:0, 1:2) w Legią Warszawa.

W sezonie 2002/2003 zdobył z klubem mistrzostwo i Puchar Polski oraz doszedł do 1/8 finału Pucharu UEFA (za co otrzymał nagrodę Trenera Roku 2002 w plebiscycie „Piłki Nożnej”), w której uległ w dwumeczu z włoskim S.S. Lazio 5:4 (3:3, 2:1). W sezonie 2003/2004 obronił z Białą Gwiazdą mistrzostwo Polski. W II rundzie kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów 2004/2005 Wisła Kraków trafiła na gruzińskie WIT Georgia Tbilisi, z którym gładko wygrali dwa mecze 8:2 i 3:0 i awansowała do następnej rundy, gdzie jej rywalem był jeden z najlepszych klubów świata – hiszpański Real Madryt, z którym Wisła Kraków przegrała dwa mecze 0:2 i 1:3 i zagrała w I rundzie Pucharu UEFA 2004/2005, gdzie niespodziewanie odpadła w rywalizacji z gruzińskim Dinamo Tbilisi (4:3, 1:2).

Mimo iż Biała Gwiazda prowadziła w tabeli ligowej ze sporą przewagą w rundzie jesiennej sezonie 2004/2005, Kasperczak z powodu nie zaakceptowania nowych zasad współpracy został zdymisjonowany, a jego miejsce zajął Czech Verner Lička.

Dalsza kariera

Po zakończeniu pracy w Wiśle Kraków Henryk Kasperczak w styczniu 2005 roku dostał propozycję prowadzenia reprezentacji Egiptu, jednak ostatecznie nie dostał posady z powodu kłopotów finansowych Egipskiego Związku Piłki Nożnej oraz zbyt dużych oczekiwań finansowych samego zainteresowanego.

26 czerwca 2006 roku został selekcjonerem reprezentacji Senegalu, z którą awansował do Pucharu Narodów Afryki 2008 w Ghanie, gdzie po remisie 2:2 z reprezentacją Tunezji i porażce 1:3 z reprezentacją Angoli w Grupie D 28 stycznia 2008 roku został zwolniony. W ostatnim zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją RPA reprezentację Senegalu tymczasowo poprowadził asystent Kasperczaka – Lamine N’Diaye.

16 września 2008 roku został trenerem Górnika Zabrze, z którym rozstał się dnia 3 czerwca 2009 roku po spadku zespołu do I ligi w sezonie 2008/2009. 15 marca 2010 roku ponownie został trenerem Wisły Kraków, z którym zdobył w sezonie 2009/2010 zdobył wicemistrzostwo Polski, jednak 6 sierpnia 2010 roku biorąc odpowiedzialność za porażkę Białej Gwiazdy 2:4 (0:1, 2:3) w dwumeczu z azerskim Karabachem Agdam w III rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy 2010/2011 podał się do dymisji.

Henryk Kasperczak w okresie od 17 listopada 2010 roku do 18 marca 2011 roku pełnił funkcję trenera greckiego pierwszoligowego klubu AO Kawala.

Od 30 grudnia 2013 roku został selekcjonerem reprezentacji Mali, z którą awansował do Pucharu Narodów Afryki 2015 w Gwinei Równikowej, gdzie po trzech remisach po 1:1 z reprezentacją Kamerunu, z reprezentacją Wybrzeża Kości Słoniowej i reprezentacją Gwinei odpadł z rozgrywek po losowaniu rzutu monetą, w związku z czym 8 marca 2015 roku podał się do dymisji.

W czerwcu 2015 Kasperczak był wymieniany wśród kandydatów na selekcjonera reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej. Ostatecznie 13 lipca 2015 roku po raz drugi został selekcjonerem reprezentacji Tunezji, z której to posady został zwolniony 8 kwietnia 2017 roku.

Statystyki

Klubowe

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar		Europa		Łącznie
			Występy	Bramki	Występy	Bramki	Występy	Bramki	Występy	Bramki
Stal Mielec	1965/1966	II liga					–
	Łącznie						–
Legia II Warszawa	1966/1967	III liga					–
	1967/1968	III liga
	Łącznie						–
Stal Mielec	1968/1969	III liga					–
	1969/1970	II liga
	1970/1971	I liga	25	3	0	0	6	0	31	3
	1971/1972	I liga	26	5	2	0	6	3	34	8
	1972/1973	I liga	22	6	0	0	–		22	6
	1973/1974	I liga	30	8	2	0	2	0	34	8
	1974/1975	I liga	20	1	3	0	–		23	1
	1975/1976	I liga	30	4	4	0	8	0	42	4
	1976/1977	I liga	30	6	4	0	2	0	36	6
	1977/1978	I liga	26	4	2	0	–		28	4
	Łącznie		209	37	17	0	24	3	248	40
Łącznie w karierze			209	37	7	0	24	3	248	40

Reprezentacyjne

Reprezentacja narodowa	Rok	Występy	Gole
Polska
	1973	15	2
	1974	11	1
	1975	9	1
	1976	7	0
	1977	11	1
	1978	8	0
Łącznie		61	5

Gole w reprezentacji

#	Data	Miejsce	Przeciwnik	Gol	Wynik	Rozgrywki
1.	20.03.1973	Stadion Miejski, Łódź	Stany Zjednoczone	3–0	4–0	Mecz towarzyski
2.	03.08.1973	Soldier Field, Chicago	Stany Zjednoczone	1–0	1–0	Mecz towarzyski
3.	09.10.1974	Stadion im. 22 lipca, Poznań	Finlandia	1–0	3–0	Mecz towarzyski
4.	08.10.1975	Stadion Miejski, Łódź	Węgry	2–1	4–2	Mecz towarzyski
5.	10.06.1977	Stadion Narodowy, Lima	Peru	3–1	3–1	Mecz towarzyski

Sukcesy

Zawodnicze

Stal Mielec

• Mistrzostwo Polski: 1973, 1976
• Wicemistrzostwo Polski: 1975
• 3. miejsce mistrzostw Polski: 1974
• Finał Pucharu Polski: 1976
• Ćwierćfinał Pucharu UEFA: 1976
• Puchar Intertoto: 1971
• Trofeo Colombino: 1978
• Awans do II ligi: 1969
• Awans do ekstraklasy: 1970

Reprezentacyjne

• 3. miejsce mistrzostw świata: 1974
• Wicemistrzostwo olimpijskie: 1976

Indywidualne

• Piłkarz Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”: 1976
• Piłkarz Roku w plebiscycie „Sport”: 1976
• Sportowiec Roku województwa rzeszowskiego, krośnieńskiego, przemyskiego i tarnobrzeskiego w plebiscycie dziennika „Nowiny”: 1976

Trenerskie

FC Metz

• Puchar Francji: 1984

HSC Montpellier

• Ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów: 1991

Reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej

• 3. miejsce Pucharu Narodów Afryki: 1994

Reprezentacja Tunezji

• Wicemistrzostwo Pucharu Narodów Afryki: 1996

Reprezentacja Mali

• 4. miejsce w Pucharu Narodów Afryki: 2002

Wisła Kraków

• Mistrzostwo Polski: 2003, 2004
• Wicemistrzostwo Polski: 2002, 2010
• Puchar Polski w piłce nożnej: 2002, 2003
• Finał Pucharu Ligi: 2002
• 1/8 finału Pucharu UEFA: 2003

Indywidualne

• Trener Roku we Francji w plebiscycie „France Football”: 1990
• Trener Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”: 2002

Odznaczenia i wyróżnienia

• Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”
• Złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe
• Srebrny Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe

Życie prywatne

Henryk Kasperczak w lipcu 1971 roku zawarł związek małżeński z Małgorzatą Nowak. Ma pięcioro dzieci.

Zobacz też

• Mecze reprezentacji Senegalu w piłce nożnej mężczyzn prowadzonej przez Henryka Kasperczaka

Linki zewnętrzne

• Henryk Kasperczak w bazie PKOl-u
• Henryk Kasperczak w bazie Wikiliga.pl
• Henryk Kasperczak w bazie 90minut.pl
• H. Kasperczak, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-01] .
• Henryk Kasperczak w bazie FC Metz (fr.)
• Henryk Kasperczak w bazie Historiawisły.pl
• Henryk Kasperczak w bazie OrłyGórskiego.pl
• Henryk Kasperczak, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] . (piłkarz)
• Henryk Kasperczak, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-21] . (trener)
• Henryk Kasperczak w bazie WorldFootball.net (ang.)
• Henryk Kasperczak
• Henryk Kasperczak w bazie National Football Teams (ang.)
• Henryk Kasperczak w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)