iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Henri_Brisson
Henri Brisson – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Henri Brisson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henri Brisson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1835
Bourges

Data i miejsce śmierci

14 kwietnia 1912
Paryż

50. Premier Francji
Okres

od 6 kwietnia 1885
do 7 stycznia 1886

Poprzednik

Jules Ferry

Następca

Charles de Freycinet

66. Premier Francji
Okres

od 20 czerwca 1898
do 1 listopada 1898

Poprzednik

Jules Méline

Następca

Charles Dupuy

Henri Brisson (ur. 31 lipca 1835 w Bourges, zm. 14 kwietnia 1912 w Paryżu) – francuski polityk czasów III Republiki, dwukrotny premier Francji, mąż stanu, wolnomularz[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Brisson urodził się w 1835 w Bourges jako syn adwokata. W 1871 został wybrany do Zgromadzenia Narodowego, gdzie był związany ze skrajną lewicą. Jako polityk był zdecydowanym zwolennikiem wprowadzenia obowiązku szkolnego a także antyklerykałem. W 1881 objął funkcję przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego.

6 kwietnia 1885 został wybrany na premiera Francji. Urząd ten otrzymał po Julesu Ferrym. Po ponad ośmiu miesiącach rządzenia, 7 stycznia 1886 został zastąpiony przez Charles'a de Freycineta.

W następnych latach pełnił ważną rolę w ujawnieniu afery panamskiej a także był kandydatem na stanowisko prezydenta Francji w wyborach w 1894. 20 czerwca 1898 objął stanowisko premiera Francji. Swoje obowiązki jako premiera pełnił w czasie, kiedy Francja była podzielona aferą Dreyfusa. Mimo dużej popularności 1 listopada tego samego roku zrezygnował z pełnionej funkcji.

W ciągu kolejnych lat po raz kolejny kandydował na stanowisko prezydenta a od 1906 pełnił urząd przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego.

Henri Brisson zmarł w Paryżu w 1912 wieku 76 lat.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ludwik Hass, Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej w XVIII i XIX wieku, 1982, s. 386.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]