iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Hakan_Çalhanoğlu
Hakan Çalhanoğlu – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Hakan Çalhanoğlu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hakan Çalhanoğlu
Ilustracja
Hakan Çalhanoğlu (2016)
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1994
Mannheim

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Inter Mediolan

Numer w klubie

20

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2009 Waldhof Mannheim
2009–2011 Karlsruher
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2012 Karlsruher 14 (0)
2012–2014 Hamburger SV 32 (11)
2012–2013 → Karlsruher (wyp.) 36 (17)
2014–2017 Bayer Leverkusen 79 (17)
2017–2021 Milan 135 (22)
2021– Inter Mediolan 88 (19)
W sumie: 384 (86)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010  Turcja U-16 6 (1)
2010–2011  Turcja U-17 11 (1)
2011–2013  Turcja U-19 15 (5)
2012–2013  Turcja U-20 8 (1)
2012–2014  Turcja U-21 2 (0)
2013–  Turcja 82 (17)
W sumie: 124 (25)
  1. ↑ Aktualne na: 4 lutego 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 15 października 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Hakan Çalhanoğlu (wym. [ˈhaːkan ˈt͡ʃaɫhanoːɫu], ur. 8 lutego 1994 w Mannheimie) − turecki piłkarz występujący na pozycji pomocnika we włoskim klubie Inter Mediolan oraz w reprezentacji Turcji, której jest kapitanem.

Karierę klubową rozpoczynał w Karlsruher. W 2012 został zawodnikiem Hamburgera SV, został jednak wypożyczony z powrotem do Karlsruher, z którym w sezonie 2012/2013 zdobył Mistrzostwo 3. Fußball-Ligi. W 2014 przeniósł się do Bayeru Leverkusen, w którym występował do 2017. W 2017 trafił do Milanu, w barwach którego rozegrał cztery sezony. Od 2021 jest zawodnikiem Interu Mediolan, z którym dwukrotnie wygrywał Puchar Włoch oraz trzykrotnie Superpuchar Włoch, a w sezonie 2022/2023 został finalistą Ligi Mistrzów UEFA.

Od 2013 reprezentant Turcji. Od marca 2022 jest kapitanem drużyny narodowej[1]. Uczestnik Mistrzostw Europy 2016 i 2020. W 2021 wybrany Piłkarzem Roku w Turcji[2].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karlsruher

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2011/2012

[edytuj | edytuj kod]

5 lutego 2012 zadebiutował w barwach Karlsruhera w karierze klubowej, występując w wygranym 2:1 meczu 2. Bundesligi przeciwko Erzgebirge Aue[3]. W marcu 2012 podpisał z klubem kontrakt obowiązujący do 30 czerwca 2016[4].

Łącznie w sezonie 2011/2012 zanotował trzy asysty w 16 meczach, występując 14 razy w lidze, i dwukrotnie w barażach o utrzymanie w 2. Bundeslidze, które Karlsruher przegrał z Jahnem Regensburg i spadł do 3. Ligi. Po zakończeniu sezonu został zawodnikiem Hamburgera SV, który zapłacił za niego ponad 2 miliony euro, jednak trafił ponownie do Karlsruhera na zasadzie wypożyczenia[3].

Sezon 2012/2013

[edytuj | edytuj kod]

W pierwszym meczu nowego sezonu, rozegranym 21 lipca 2012 przeciwko Heidenheim (2:2), Çalhanoğlu zanotował oba trafienia dla swojego klubu, które były jego pierwszymi dla klubu[5]. 19 sierpnia, w meczu przeciwko klubowi z którego został wypożyczony – Hamburger SV, zanotował asystę, a jego zespół zwyciężył 4:2[3]. Zanotował również serię trzech ligowych spotkań, od 18. do 20. kolejki, w których notował dwie asysty[6].

Ogólem w sezonie 2012/2013 pomocnik wystąpił w 39 meczach, w których zdobył 17 bramek i zanotował 14 asyst. Karlsruher zakończył sezon na pierwszym miejscu w tabeli ligowej, uzyskując 79 punktów[7]. Po zakończeniu sezonu Çalhanoğlu został wybrany Najlepszym Piłkarzem Sezonu 3. Fußball-Ligi[8].

Hamburger SV

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu wypożyczenia, Çalhanoğlu trafił do Hamburgera SV, z którym wcześniej podpisał kontrakt do 2016[9]. W nowym klubie zadebiutował 4 sierpnia w meczu Pucharu Niemiec, w którym Hamburger pokonał 4:0 Schott Jenę[10]. W Bundeslidze zadebiutował tydzień później, występując w zremisowanym 3:3 meczu z Schalke[11]. 31 sierpnia, w wygranym 4:0 starciu przeciwko Entrachtowi Brunszwik, turecki pomocnik zanotował dwa debiutancke trafienia w barwach Hamburgera, a drugą bramkę zdobył z rzutu wolnego[12].

5 lutego 2014 przedłużył umowę z klubem o dwa lata, do czerwca 2018[13]. 15 dni później strzelił bramkę z ponad 40 metrów, skutecznie wykonując rzut wolny w wygranym 3:0 starciu z Borussią Dortmund[14]. Jego zespół, dzięki zwycięstwu, przełamał passę 5 meczów z porażką[15]. 22 marca otrzymał pierwszą czerwoną kartkę, za faul w meczu z Stuttgartem (0:1)[16].

W sezonie 2013/2014 Hamburger uplasował się na 16. miejscu w tabeli. Klub musiał więc rozegrać baraże o utrzymanie w Bundeslidze, które wywalczył remisując w dwumeczu 1:1 (0:0 w pierwszym meczu, 1:1 w drugim). Bramka strzelona w drugim spotkaniu, rozgrywanym na wyjeździe, oznaczała utrzymanie dla Hamburgera dzięki zasadzie przewagi bramek wyjazdowych[17]. Indywidualnie Çalhanoğlu rozegrał w sezonie 38 meczów, zdobywając 11 goli i notując 5 asyst. W Bundeslidze rozegrał 32 mecze, w których strzelił 11 bramek[18].

Bayer Leverkusen

[edytuj | edytuj kod]

Transfer

[edytuj | edytuj kod]
Hakan Çalhanoğlu w 2014

Po zakończeniu sezonu Çalhanoğlu stał się obiektem zainteresowań wielu niemieckich klubów z Bundesligi. Był na liście życzeń m.in. Bayernu Monachium[19]. Początkowo władze Hamburgera nie zezwalały na transfer pomocnika, jednakże po wykupieniu Pierra-Michela Lasoggi z Herthy Berlin za 8.5 miliona euro, włodarze zmienili zdanie. 3 lipca 2014 został zawodnikiem Bayeru Leverkusen, podpisując pięcioletni kontrakt z klubem, który zapłacił za niego 14.5 mln euro – stał się tym samym najdroższym zawodnikiem w historii Bayeru, bijąc rekord Son Heung-mina, za którego zapłacono 10 mln euro[20]. Działania tureckiego zawodnika podczas przeprowadzania trasferu wzbudziły kontrowersje, między innymi wystawienie mu czterotygodniowego zwolnienia lekarskiego przez psychiatrę, powołując się na stres spowodowany agresją ze strony kibiców drużyny[21]. Po przybyciu do Bayeru, lekarz klubowy stwierdził, że Çalhanoğlu może wrócić do treningów przed terminem upłynięcia zwolnienia. Działania zawodnika publicznie skrytykował dyrektor sportowy Hamburgera Oliver Kreuzer[22]. Ten z kolei został oskarżony przez Hakana o zdradę[21].

Sezon 2014/2015

[edytuj | edytuj kod]
Çalhanoğlu (2014)
Çalhanoğlu w barwach Bayeru Leverkusen (2015)

15 sierpnia 2014 zadebiutował w Bayerze w wygranym 6:0 meczu z Waldalgesheim w ramach Pucharu Niemiec[23]. 23 sierpnia zagrał pierwszy mecz w lidze w barwach nowego klubu, występując w spotkaniu z Borussią Dortmund (2:0)[24]. Cztery dni później zdobył pierwszą bramkę dla Leverkusen, strzelając w meczu kwalifikacji do Ligi Mistrzów UEFA z Kopenhagą[25]. Pierwsze trafienie w Bundeslidze zanotował 12 września, a Bayer zremisował 3:3 starcie z Werderem Brema[26].

25 lutego 2015 zdobył gola w meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów przeciwko Atlético Madryt (1:0)[27]. 2 maja strzelił bramkę z rzutu wolnego w wygranym 2:0 meczu z Bayernem Monachium[28].

Ogółem w sezonie 2014/2015 strzelił 13 goli i zanotował 11 asyst w 47 meczach. W Bundeslidze rozegrał 33 mecze, zdobywając w nich 8 goli i notując 7 asyst.

Sezon 2015/2016

[edytuj | edytuj kod]

8 sierpnia 2015, w wygranym 3:0 meczu Pucharu Niemiec, z Sportfreunde Lotte, Çalhanoğlu zdobył pierwszą bramkę w nowym sezonie[29]. 15 sierpnia rozegrał pierwszy ligowy mecz nowego sezonu, w którym Bayer pokonał 2:1 TSG Hoffenheim[30]. Tydzień później strzelił pierwszą bramkę w Bundeslidze w sezonie 2015/2016, trafiając z rzutu wolnego w wygranym 1:0 starciu z Hannoverem[31]. Strzelił dwie bramki w meczu 1. kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA przeciwko BATE Borysów[32].

W sezonie pomocnik zagrał w 46 meczach, w których zanotował 8 trafień i 11 asyst. Bayer Leverkusen zakończył rozgrywki ligowe na 3. miejscu[33], a w Lidze Mistrzów odpadł na etapie fazy grupowej, kończąc za Barceloną i Romą, a przed BATE Borysów[34]. Dzięki temu zespół awansował do Ligi Europy UEFA, z której odpadł w 1/8 finału, przegrywając 2:0 dwumecz z Villarrealem[35][36]. W krajowym pucharze doszedł wraz z drużyną do ćwierćfinału, w którym poległ 3:1 z Werderem Brema[37].

Sezon 2016/2017

[edytuj | edytuj kod]

Kolejny sezon rozpoczął 21 sierpnia 2016, od rozegrania meczu Pucharu Niemiec z Hauenstein (2:1)[38]. 14 września, w meczu Ligi Mistrzów z CSKA Moskwą strzelił swoją 50. bramkę w karierze seniorskiej[39].

2 lutego 2017 został zawieszony przez FIFA na cztery miesiące z powodu zerwania umowy z Trabzonsporem, co miało miejsce w 2011. Çalhanoğlu nie dotrzymał warunków i przedłużył kontrakt z Karlsruherem. Sportowy Sąd Arbitrażowy w Lozannie podtrzymał tę decyzję, a pomocnik został zobowiązany do zapłacenia odszkodowania tureckiemu klubowi w wysokości 100 tys. euro[40][41]. 7 lutego 2017 zapowiedził, że nie będzie pobierał wynagrodzenia do końca trwania zawieszenia tj. do końca sezonu 2016/2017[42].

Łącznie w sezonie wystąpił w 22 meczach, w których siedmiokrotnie trafiał i asystował. Przez trzy sezony spędzone w Bayerze zagrał w 115 spotkaniach, w których zdobył 28 goli i zanotował 29 asyst.

Milan

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2017/2018

[edytuj | edytuj kod]

3 lipca 2017 poinformowano, że został zawodnikiem Milanu, z którym związał się umową do 31 czerwca 2021. Według mediów miał zarabiać 3.5 mln euro za sezon. Jego poprzedni klub – Bayer Leverkusen – zainkasował 20 milionów euro razem z bonusami wartymi cztery mln euro[43]. Został zaprezentowany z numerem 10 na koszulce meczowej[44].

We włoskim klubie zadebiutował 3 sierpnia 2017 w wygranym 2:0 meczu kwalifikacji do Ligi Europy UEFA przeciwko Universitatea Craiova[45]. 20 sierpnia wystąpił po raz pierwszy w Serie A w spotkaniu z Crotone (3:0)[46]. 14 września strzelił pierwszą bramkę dla Milanu, trafiając w wygranym 5:1 starciu przeciwko Austrii Wiedeń[47]. 25 października, w meczu z Chievo Veroną, Çalhanoğlu strzelił swoją pierwszą we włoskiej lidze[48].

Ogólem w sezonie 2017/2018 turecki pomocnik wystąpił w 45 meczach, zdobywając w nich 8 goli i notując 14 asyst. Jego zespół uplasował się na 6. pozycji[49], premiowanej awansem do fazy grupowej Ligi Europy UEFA; indywidualnie Çalhanoğlu rozegrał 31 meczów, strzelając w nich 6 goli i zaliczając 9 asyst.

Sezon 2018/2019

[edytuj | edytuj kod]

Nowy sezon rozpoczął 31 sierpnia 2018 od wygrania 2:1 z Romą w Serie A[50]. Pierwszą bramkę strzelił 29 listopada w wygranym 5:1 starciu z F91 Dudelange, w którym zanotował także trzy asysty[51]. 16 stycznia 2019 wystąpił w przegranym 1:0 meczu o Superpuchar Włoch z Juventusem[52]. Pierwsze ligowe trafienie zanotował 16 lutego w meczu przeciwko Atalancie[53].

Łącznie w sezonie 2018/2019 strzelił 4 gole i zanotował 13 asyst w 46 spotkaniach. Milan zajął 5. pozycję w tabeli w Serie A, ale został pozbawiony możliwości gry w Lidze Europy UEFA, z powodu złamania Finasowego Fair Play UEFA[54].

Sezon 2019/2020

[edytuj | edytuj kod]

25 sierpnia 2019 rozegrał pierwszy mecz nowego seoznu, w którym Milan przegrał 1:0 z Udinese[55]. W kolejnym meczu, przeciwko Brescii (1:0), strzelił jedyną bramkę spotkania[56]. 27 października rozegrał 100. mecz w barwach Milanu, występując w starciu z Romą[57]. 28 stycznia 2020, w wygranym 4:2 meczu ćwierćfinałowym Pucharu Włoch z Torino, Çalhanoğlu zdobył dwa gole[58].

W sezonie 2019/2020 zagrał w 38 meczach, w których strzelił 11 bramek i zanotował 9 asyst. W Serie A zdobył 9 goli i 9 asyst w rozegranych 35 meczach. Milan uplasował się na 6. miejscu, dzięki czemu zakwalifkował się do drugiej rundy Ligi Europy UEFA[59].

Sezon 2020/2021

[edytuj | edytuj kod]

Nowy sezon rozpoczął 17 września 2020, kiedy to strzelił bramkę w wygranym 2:0 meczu kwalifikacji do Ligi Europy UEFA z Shamrock Rovers[60]. Cztery dni później wystąpił w pierwszym meczu Serie A, w którym Milan pokonał Bolognę (2:0)[61]. 24 września zdobył dwie bramki w starciu przeciwko FK Bodø/Glimt[62]. 23 grudnia, w wygranym 3:2 meczu z Lazio, zanotował pierwsze ligowe trafienie i dwie asysty, przy golach Ante Rebicia i Theo Hernándeza[63]. 17 stycznia 2021 wykryto u niego COVID-19, przez co nie rozegrał trzech meczów z powodu dwutydniowej kwarantanny[64].

Ogólem zagrał w 43 meczach, strzelając 9 goli i kompletując 12 asyst. W lidze Milan zajął 2. miejsce, a w Lidze Europy odpadł na etapie 1/8 finałów, przegrywając z Manchesterem United[65]. Łącznie w barwach Milanu Çalhanoğlu rozegrał 172 meczów, w których zdobył 32 gole i zanotował 48 asyst.

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]

22 czerwca 2021 Çalhanoğlu został zawodnikiem Interu Mediolan, do którego przeszedł na zasadzie wolnego transferu. Związał się klubem umową do 30 czerwca 2024[66]. Jeszcze dzień przed oficjalnym potwierdzeniem przejścia, Turek w wywiadzie przekazał, że następnego dnia podpisze kontrakt z Interem[67].

We włoskim klubie zadebiutował 21 sierpnia w wygranym 4:0 meczu z Genoą, w którym strzelił gola i zanotował asystę przy trafieniu Milana Škriniara[68]. 7 listopada strzelił gola przeciwko byłemu klubowi – Milanowi, z którym Inter zremisował 1:1[69]. 4 marca 2022, skutecznie wykorzystując rzut karny, zdobył jedyną bramkę spotkania z Juventusem[70].

Sezon 2021/2022 zakończył z 46 meczami, zdobywając w nich 8 goli i 12 asyst. Inter w tym sezonie zdobył wicemistrzostwo Włoch, zdobył Puchar Włoch i Superpuchar Włoch, a w rozgrywkach Lidze Mistrzów odpadł na etapie 1/8 finału z Liverpoolem[71].

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2022/2023 rozpoczął 13 sierpnia 2022 od wygrania 2:1 z Lecce[72]. W kolejnym meczu, rozegranym sześć dni później przeciwko Spezii, Çalhanoğlu zdobył pierwszą bramkę w nowej edycji rozgrywek[73]. 4 października zdobył pierwszą bramkę dla Interu Mediolan w Lidze Mistrzów UEFA, trafiając w wygranym 1:0 meczu z FC Barceloną[74]. 10 czerwca 2023 wystąpił w przegranym 1:0 meczu finału Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Manchesterowi City[75].

W sezonie zdobył 4 bramki i 8 asyst w 49 meczach. Wraz z Interem został zdobywcą Pucharu Włoch, Superpucharu Włoch, w lidze zajął 3. miejsce, a także został finalistą Ligi Mistrzów.

Sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2023/2024 rozpoczął od starcia z Monzą, z którą Inter wygrał 2:0[76]. Pierwszą bramkę zdobył 3 września w wygranym 4:0 meczu z Fiorentiną[77]. 24 września zanotował setny występ w barwach Inter Mediolan, grając w meczu z Empoli[78]. 13 stycznia 2024 zdobył dwa gole w meczu z Monzą (5:1)[79].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 4 lutego 2024)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Karlsruher 2011/2012 2. Bundesliga 14 0 – – 2 0 16 0
Ogólnie 14 0 0 0 0 0 2 0 16 0
Hamburger SV 2013/2014 Bundesliga 32 11 4 0 – 2 0 38 11
Ogólnie 32 11 4 0 0 0 2 0 38 11
Karlsruher (wyp.) 2012/2013 3. Liga 36 17 3 0 – – 39 17
Ogólnie 36 17 3 0 0 0 0 0 39 17
Bayer Leverkusen 2014/2015 Bundesliga 33 8 4 2 10 3 – 47 13
2015/2016 31 3 3 1 12 4 – 45 8
2016/2017 15 6 1 0 6 1 – 22 7
Ogólnie 79 17 8 3 28 8 0 0 115 28
Milan 2017/2018 Serie A 31 6 4 0 10 2 – 45 8
2018/2019 36 3 4 0 5 1 1 0 46 4
2019/2020 35 9 3 2 – – 38 11
2020/2021 33 4 1 0 9 5 – 43 9
Ogólnie 135 22 12 2 24 8 1 0 172 32
Inter Mediolan 2021/2022 Serie A 34 7 5 1 6 0 1 0 46 8
2022/2023 33 3 3 0 12 1 1 0 49 4
2023/2024 21 9 0 0 4 1 2 1 27 11
Ogólnie 88 19 8 1 22 2 4 1 122 23
Ogólnie w karierze 383 86 35 6 74 18 9 1 502 111

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(22 stycznia 2024)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Turcja
2013 1 0
2014 4 0
2015 10 4
2016 11 4
2017 5 0
2018 7 1
2019 9 1
2020 5 1
2021 14 3
2022 8 3
2023 8 0
Łącznie 82 17

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Karlsruher

[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 42 (7)
    Liga Europy UEFA – 23 (5)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 4 (2)
    kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 5 (4).
  2. ↑ Uwzględniono:
    Superpuchar Włoch – 5 (1)
    Baraże o utrzymanie w Bundeslidze – 2 (0)
    Baraże o utrzymanie w 2. Bundeslidze – 2 (0).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Inter Midfielder Hakan Calhanoglu To Captain Turkey In Friendly Against Italiy, Italian Media Report [online], OneFootball, 29 marca 2022 [dostęp 2024-01-24] (ang.).
  2. ↑ Player of the year - Turkey [online], worldfootball.net [dostęp 2024-01-24] (ang.).
  3. ↑ a b c Perform Media Deutschland GmbH, Arbeitstier und Zaubermaus [online], www.spox.com, 17 grudnia 2012 [dostęp 2024-01-24] (niem.).
  4. ↑ KSC verlängert mit Hakan Calhanoglu [online], www.ksc.de [dostęp 2024-01-24] (niem.).
  5. ↑ 1.FC Heidenheim – Karlsruher SC 2:2 [online], Spielverlagerung.de [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  6. ↑ Hakan Çalhanoğlu - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-25] (pol.).
  7. ↑ Spieltag/Tabelle [online], DFB - Deutscher Fußball-Bund e.V., 18 marca 2014 [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  8. ↑ Calhanoglu ist 'Spieler des Jahres' [online], www.ksc.de [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  9. ↑ Calhanoglu zieht es zum Hamburger SV – aber erst 2013 [online] [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  10. ↑ Der HSV dank Rudnevs am Ende standesgemäß [online], kicker [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  11. ↑ Joker Szalai nutzt Adlers Patzer [online], kicker [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  12. ↑ Schalke, Hamburg record welcome Bundesliga wins - The Malta Independent [online], independent.com.mt [dostęp 2024-01-25].
  13. ↑ Calhanoglu commits to new Hamburg deal | Hamburger SV [online], bundesliga.com - the official Bundesliga website [dostęp 2024-01-25] (ang.).
  14. ↑ Wirtualna Polska Media, Bundesliga: Zobacz fenomenalnego gola, który pogrążył Borussię Dortmund (wideo) [online], sportowefakty.wp.pl, 22 lutego 2014 [dostęp 2024-01-25] (pol.).
  15. ↑ Telewizja Polska S.A, Porażka BVB z outsiderem. Gol z połowy [online], sport.tvp.pl, 22 lutego 2014 [dostęp 2024-01-25] (pol.).
  16. ↑ Take it to the Maxim [online], Sky Sports [dostęp 2024-01-25] (ang.).
  17. ↑ Wirtualna Polska Media, Baraż o Bundesligę: Hamburger SV uratowany! Dinozaury drżały do samego końca [online], sportowefakty.wp.pl, 18 maja 2014 [dostęp 2024-01-25] (pol.).
  18. ↑ Hakan Calhanoglu | Hamburger SV | Bundesliga | 2013/14 | Spielerprofil [online], kicker [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  19. ↑ Bayern chce Çalhanoğlu [online], Transfery.info, 8 maja 2014 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, Rekordowy transfer Bayeru Leverkusen, Aptekarze wydali 14 mln euro na pomocnika [online], sportowefakty.wp.pl, 3 lipca 2014 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  21. ↑ a b Bundesliga. Hakan Calhanoglu, król kontrowersji oraz rzutów wolnych [online], Sport.pl, 5 grudnia 2014 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  22. ↑ RP ONLINE, Bayer Leverkusen: Oliver Kreuzer kritisiert Hakan Calhanoglu [online], RP ONLINE, 6 lipca 2014 [dostęp 2024-01-26] (niem.).
  23. ↑ Waldalgesheim: Kein Stolperstein für Bayer [online], kicker [dostęp 2024-01-26] (niem.).
  24. ↑ Najszybszy gol w historii Bundesligi z udziałem reprezentanta Polski [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  25. ↑ UEFA.com, Leverkusen coast through at FCK's expense | UEFA Champions League [online], UEFA.com, 27 sierpnia 2014 [dostęp 2024-01-26] (ang.).
  26. ↑ Telewizja Polska S.A, Boenisch pod lupą. Słaby mecz z Werderem Brema [online], sport.tvp.pl, 12 września 2014 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  27. ↑ Telewizja Polska S.A, Świetny Bayer. Atletico bezradne w Leverkusen [online], sport.tvp.pl, 25 lutego 2015 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  28. ↑ Niemcy: Bayer Leverkusen pokonał osłabiony Bayern Monachium [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  29. ↑ Wirtualna Polska Media, Puchar Niemiec: Przekonujące zwycięstwa Wolfsburga, Bayeru, Schalke i Koeln [online], sportowefakty.wp.pl, 8 sierpnia 2015 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  30. ↑ Wirtualna Polska Media, Bundesliga: Bayer i Schalke zaczęły od zwycięstw, asysta Polanskiego, niezły start beniaminków [online], sportowefakty.wp.pl, 15 sierpnia 2015 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  31. ↑ Wirtualna Polska Media, Bundesliga: Polanski spudłował, Lewandowski trafił! Wygrana Bayernu mimo fatalnego początku [online], sportowefakty.wp.pl, 22 sierpnia 2015 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  32. ↑ Liga Mistrzów: gol-marzenie Florenziego i kontuzja Szczęsnego, Roma i Barcelona na remis, Bayer Leverkusen pierwszym liderem grupy [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  33. ↑ Telewizja Polska S.A, Ingolstadt – Bayern 1:2. Lewandowski mistrzem Niemiec [online], sport.tvp.pl, 7 maja 2016 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  34. ↑ Liga Mistrzów: Bayer Leverkusen - FC Barcelona 1-1 [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  35. ↑ Wirtualna Polska Media, LE: Villarreal wypunktował Bayer Leverkusen, Niemcy bezradni w ofensywie na El Madrigal [online], sportowefakty.wp.pl, 10 marca 2016 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  36. ↑ Klęska Lazio w LE! Sparta, Athletic i Villarreal w ćwierćfinale [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  37. ↑ Puchar Niemiec: Werder lepszy od Bayeru w "meczu jedenastek" [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  38. ↑ Werkself edge DFB Cup tie 2-1 | Bayer04.de [online], Bayer 04 Leverkusen Fussball GmbH [dostęp 2024-02-02] (ang.).
  39. ↑ Bayer Leverkusen 2-2 CSKA Moscow (Sep 14, 2016) Game Analysis [online], ESPN [dostęp 2024-02-02] (ang.).
  40. ↑ Telewizja Polska S.A, Kara utrzymana. Calhanoglu nie zagra do końca sezonu [online], sport.tvp.pl, 2 lutego 2017 [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  41. ↑ Gwiazdor Bundesligi zawieszony przez FIFA. Nie zagra do końca sezonu [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  42. ↑ Wirtualna Polska Media, Hakan Calhanoglu zrzekł się pensji na czas dyskwalifikacji [online], sportowefakty.wp.pl, 7 lutego 2017 [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  43. ↑ Hakan Calhanoglu oficjalnie piłkarzem AC Milan [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  44. ↑ Milan Issue Latest Recruits Shirt Numbers as Calhanoglu, Bonucci, Silva & Rodrigues Learn Their Fate [online], 90min.com, 11 sierpnia 2017 [dostęp 2024-02-02] (ang.).
  45. ↑ Milan-Craiova 2-0, rossoneri al Play off di Europa League [online], la Repubblica, 3 sierpnia 2017 [dostęp 2024-02-02] (wł.).
  46. ↑ Włochy: Pewne wygrane AC Milan i Interu Mediolan, marginalne role Polaków [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  47. ↑ Liga Europejska: AC Milan - Austria Wiedeń 5-1. Awans Włochów [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  48. ↑ Serie A: AC Milan and Juventus ease to wins [online], Sky Sports [dostęp 2024-02-02] (ang.).
  49. ↑ Telewizja Polska S.A, AC Milan próbuje odbudować potęgę. Wielkie pieniądze i brak efektu [online], sport.tvp.pl, 16 stycznia 2019 [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  50. ↑ Włochy: AC Milan lepszy w hicie Serie A [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  51. ↑ Liga Europy: Grad goli na San Siro! AC Milan rozbił Dudelange [online], www.polsatsport.pl, 29 listopada 2018 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  52. ↑ Telewizja Polska S.A, Juventus – Milan 1:0. Ronaldo dał Superpuchar Włoch [online], sport.tvp.pl, 16 stycznia 2019 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  53. ↑ Wirtualna Polska Media, Serie A. Atalanta - AC Milan: To był popis Krzysztofa Piątka! [online], sportowefakty.wp.pl, 16 lutego 2019 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  54. ↑ Wirtualna Polska Media, AC Milan wykluczony z europejskich pucharów! [online], sportowefakty.wp.pl, 27 czerwca 2018 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  55. ↑ Telewizja Polska S.A, Końca niemocy nie widać. Piątek nadal bez gola [online], sport.tvp.pl, 25 sierpnia 2019 [dostęp 2024-02-04] (pol.).
  56. ↑ Krzysztof Piątek już cieszył się z gola! [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-04] (pol.).
  57. ↑ Photo: Calhanoglu presented with award by Boban and Maldini in training [online], SempreMilancom, 31 października 2019 [dostęp 2024-02-04] (ang.).
  58. ↑ Telewizja Polska S.A, Bezbarwny Piątek, ćwierćfinał z Torino rozstrzygnęła dogrywka [online], sport.tvp.pl, 28 stycznia 2020 [dostęp 2024-02-04] (pol.).
  59. ↑ Serie A 2019/2020 zakończona [online], acmilan.com.pl [dostęp 2024-02-04] (pol.).
  60. ↑ Liga Europy: Shamrock Rovers FC - AC Milan 0-2 (0-1) [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  61. ↑ Wirtualna Polska Media, Serie A: AC Milan wygrał z Bologna FC. Zlatan Ibrahimović z dubletem, Łukasz Skorupski bez szans przy strzałach Szweda [online], sportowefakty.wp.pl, 21 września 2020 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  62. ↑ Liga Europy: AC Milan - Fk Bodo/Glimt 3-2 (2-1) [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  63. ↑ Telewizja Polska S.A, Piękny wieczór na San Siro. Milan liderem dzięki bramce w 92. minucie [online], sport.tvp.pl, 23 grudnia 2020 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  64. ↑ Gwiazdy AC Milan z koronawirusem! [online], www.polsatsport.pl, 17 stycznia 2021 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  65. ↑ Manchester United wyrzucił Milan z Ligi Europy! Znamy komplet ćwierćfinalistów [online], Sport.pl, 18 marca 2021 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  66. ↑ Wirtualna Polska Media, Sensacyjny transfer stał się faktem. Inter Mediolan ściągnął gwiazdę lokalnego rywala [online], sportowefakty.wp.pl, 22 czerwca 2021 [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  67. ↑ Zawiódł na Euro, teraz zastąpi Eriksena w klubie. Transfer pomiędzy gigantami [online], Onet Sport, 21 czerwca 2021 [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  68. ↑ Inter Mediolan - Genoa CFC 1893 4-0 (2-0). Liga włoska - 1. kolejka Serie A [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  69. ↑ Bezkrólewie w Mediolanie! Huśtawka nastrojów na San Siro [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  70. ↑ Ogromny pech Wojciecha Szczęsnego w hicie Serie A. Bolesna klęska Juve [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  71. ↑ Liga Mistrzów: Liverpool awansował do ćwierćfinału [online], www.polsatsport.pl, 8 marca 2022 [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  72. ↑ Dumfries with a last-gasp winner as Inter beat Lecce 2-1 | Inter.it [online], www.inter.it [dostęp 2024-02-09] (ang.).
  73. ↑ Serie A: pewna wygrana, Inter liderem ligi [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-09] (pol.).
  74. ↑ Telewizja Polska S.A, Bezradny "Lewy". Kolejna porażka Barcelony w LM [online], sport.tvp.pl, 4 października 2022 [dostęp 2024-02-09] (pol.).
  75. ↑ Telewizja Polska S.A, Błękitny sen się spełnił. Manchester City wygrał Ligę Mistrzów! [online], sport.tvp.pl, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-12] (pol.).
  76. ↑ Zaskakujący lider Serie A. Goli nie brakowało [TABELA] [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-12] (pol.).
  77. ↑ Inter Mediolan rozgromił przeciwnika, jest liderem ligi włoskiej [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-12] (pol.).
  78. ↑ l, Hakan Calhanoglu z występem numer 100 dla Interu - Inter Mediolan [online], intermediolan.com [dostęp 2024-02-12] (ang.).
  79. ↑ Inter nie zwalnia tempa. Niesamowity powrót Polaka do Serie A [WIDEO] [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-12] (pol.).
  80. ↑ Inter's Hakan Calhanoglu After Winning Turkish Player Of 2021 Award: "This Will Motivate Me More" [online], SempreInter.com, 31 marca 2022 [dostęp 2023-11-27] (ang.).
  81. ↑ Calhanoglu: "Es ist ein sehr schönes Gefühl" [online], kicker [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  82. ↑ HAKAN CALHANOGLU MVP OF DECEMBER | News | Lega Serie A [online], www.legaseriea.it [dostęp 2022-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-05] (ang.).
  83. ↑ HAKAN CALHANOGLU EA SPORTS PLAYER OF THE MONTH FOR NOVEMBER [online], www.legaseriea.it [dostęp 2023-11-27] (wł.).
  84. ↑ Saisonreport 2012/2013 [online], DFB [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  85. ↑ Bundesliga best 11 – DW – 05/19/2014 [online], dw.com [dostęp 2024-01-25] (ang.).
  86. ↑ Sky Sport, Gran Galà del Calcio: tutti i vincitori della serata LIVE [online], sport.sky.it, 5 grudnia 2023 [dostęp 2024-01-16] (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
skład Inter Mediolan
  • Aktualny na dzień 23 lipca 2024
Składy reprezentacji Turcji
Skład reprezentacji Turcji na Mistrzostwach Świata do lat 20 2013

Turcja

Skład reprezentacji Turcji na Euro 2016

Turcja

Skład reprezentacji Turcji na Euro 2020

Turcja

Skład reprezentacji Turcji na Euro 2024

Turcja

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hakan_Çalhanoğlu&oldid=74498036”