Grado
gmina | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Region autonomiczny | |||
Prowincja | |||
Kod ISTAT |
031009 | ||
Powierzchnia |
114 km² | ||
Populacja (2004) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
76,2 os./km² | ||
Numer kierunkowy |
0431 | ||
Kod pocztowy |
34073 | ||
Położenie na mapie Friuli-Wenecji Julijskiej | |||
Położenie na mapie Włoch | |||
45°41′N 13°24′E/45,683333 13,400000 | |||
Strona internetowa |
Grado – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Friuli-Wenecja Julijska, w prowincji Gorycja. Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 8691 osób, 76,2 os./km².
Miejscowość położona jest na lagunie nad Morzem Adriatyckim i połączona groblą z lądem. Dawniej pełniła funkcję ośrodka portowego dla oddalonej o 11 km Akwilei, od XIX wieku jest ważnym ośrodkiem turystycznym znanym jako Słoneczna Wyspa (wł. L'Isola del Sole).
Grado określane jest mianem "pierwszej plaży Adriatyku" dla turystów z Austrii, Czech i Niemiec z uwagi na fakt, że mieszkańcy tych krajów mogą dotrzeć tutaj stosunkowo najszybciej. W czasie wakacji to właśnie niemieckojęzyczni turyści dominują w kurorcie. Grado wyróżnia się na tle sąsiednich miast architekturą i specyficzną atmosferą. Zabudowa jest tutaj zwarta, uliczki, budynki oraz zabytki odrestaurowane, a całe historyczne centrum otacza morze. Przez środek starówki płynie sztucznie wytyczony kanał, prowadzący do portu jachtowego w centrum. W ostatnich latach[kiedy?] wybudowano nadmorskie bulwary i przebudowano główne place oraz parki. Większość plaż w Grado to tzw. plaże płatne (w 2015 cena za wstęp dla osoby dorosłej wynosiła 2 euro)[1].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- kościół św. Eufemii , zbudowany w 579 z zachowaną mozaiką. Uwagę zwraca również srebrne obicie ołtarza z 1372,
- kościół S. Marie della Grazie z przełomu V i VI wieku.
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ł. Ropczyński: Grado, Włochy. Kierunek Włochy. [dostęp 2014-12-27]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Włochy północne. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2008, s. 148. ISBN 978-3-8297-6558-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica