Gotfryd VI Brodaty

Gotfryd VI Brodaty

Wyobrażenie Gotfryda Brodatego z ok. 1600
książę Dolnej Lotaryngii (jako Gotfryd VI)
Okres	od 1106 do 1128
Poprzednik	Henryk I
Następca	Walram II
landgraf Brabancji (jako Gotfryd I)
Okres	od 1095 do 1139
Poprzednik	Henryk III z Louvain
Następca	Gotfryd II
Dane biograficzne
Dynastia	dynastia z Louvain
Data urodzenia	ok. 1060
Data śmierci	25 stycznia 1139
Ojciec	Henryk II z Louvain
Matka	Adela z Betau
Żona	Ida z Chiny
Dzieci	Gotfryd VII z Louvain, Henryk, Adelajda, Ida, Klarycja
Żona	Klemencja z Burgundii

Gotfryd VI (I) Brodaty zwany też Wielkim (ur. ok. 1060, zm. 25 stycznia 1139) – książę Dolnej Lotaryngii jako Gotfryd VI w latach 1106–1128 i landgraf Brabancji jako Gotfryd I od 1095 z dynastii z Louvain.

Życiorys

Gotfryd był drugim synem Henryka II, hrabiego Louvain i Adeli z Betau. Po śmierci starszego brata Henryka III objął hrabstwo Louvain i Brabancji. W sporze o tron niemiecki między Henrykiem IV i jego synem Henrykiem V opowiedział się po stronie młodszego Henryka i w nagrodę w 1106 r. otrzymał odebrane Henrykowi I z Limburga księstwo Dolnej Lotaryngii. Zdobył także Akwizgran.

Henryk I nie ustawał jednak w staraniach o odzyskanie należnego mu księstwa i umacniał się we wschodniej jego części. W 1114 r. rywale wspólnie wzięli udział w powstaniu arcybiskupa Kolonii Fryderyka ze Schwarzenburga przeciwko Henrykowi V, ale już wkrótce Gotfryd zbliżył się do cesarza, z jego pomocą osadził swego brata Albero na stanowisku biskupa Leodium i wznowił walkę z synem i następcą Henryka I, Walramem II. Oznaką rosnącej za sprawą Gotfryda potęgi rodu z Louvain było zawarte w 1125 r. małżeństwo jego córki Adelajdy z królem Anglii Henrykiem I.

Po śmierci Henryka V sytuacja Gotfryda zaczęła się zmieniać. W 1127 r. Gotfryd w sporze o tron we Flandrii opowiedział się przeciwko kandydatowi wspieranemu przez nowego króla Niemiec Lotara z Supplinburga. W efekcie w 1128 r. król odebrał mu księstwo Dolnej Lotaryngii i oddał je rywalowi Gotfryda, Walramowi I z Limburgii. Także tron biskupi w Leodium dostał się po śmierci Adalberta w 1128 r. stronnikom nowego króla. Gotfryd nie zamierzał poddać się Walramowi bez walki, jednak w 1129 r. został przez niego pokonany i uznał ostatecznie swą porażkę w zmaganiach o Dolną Lotaryngię. Tytuł księcia Dolnej Lotaryngii tracił jednak już wówczas na znaczeniu.

Z kolejnym królem Niemiec Konradem III Hohenstaufem Gotfryd pozostawał w dobrych stosunkach. Swego najstarszego syna, Gotfryda VII wydał za siostrę żony Konrada, Liutgardę z Sulzbach. Dobre kontakty z cesarzem pozwoliły synowi Gotfryda odzyskać Dolną Lotaryngię po śmierci Walrama I.

Rodzina

Około 1105 r. Gotfryd poślubił Idę, córkę hrabiego Chiny Ottona II. Z tego małżeństwa pochodziło pięcioro dzieci:

• Gotfryd VII z Louvain, następca ojca jako landgraf Brabancji,
• Henryk, hrabia Louvain,
• Adeliza (Adelajda), druga żona króla Anglii Henryka I, a następnie żona Williama d’Aubigny, 1. lorda Arundel,
• Ida, żona hrabiego Kleve Arnolda I,
• Klarycja.

Po śmierci Idy ok. 1121 r. poślubił Klemencję z Ivrei, córkę hrabiego Burgundii Wilhelma I (a zarazem wdowę po hrabim Flandrii Robercie II i siostrę papieża Kaliksta II). To małżeństwo było bezdzietne.

Bibliografia

• Kurt Reindel: Gottfried V. „der Große“, Herzog von Niederlothringen (Gottfried I. von Brabant). W: Neue Deutsche Biographie. T. 6. Berlin: Duncker & Humblot, 1964, s. 663–664. [dostęp 2016-02-20].
• Ernst Bernheim: Gottfried mit dem Barte. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 9. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1879, s. 473–475. [dostęp 2016-02-20]. (niem.).
• Gottfried I. der Bärtige, Graf von Löwen (1095-1139), Herzog von Nieder-Lothringen (1106-1139). [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2016-02-20].
• Gottfried V. (I) v.Brabant Graf v.Löwen Markgraf v.Antwerpen Herzog v.Niederlothringen. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2016-02-20].