iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Gerhard_Engel
Gerhard Engel – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Gerhard Engel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gerhard Michael Engel
Ilustracja
Gerhard Engel w mundurze pułkownika
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1906
Gubin

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 1976
Monachium

Przebieg służby
Lata służby

1925−1945

Siły zbrojne

Reichswehra
Wehrmacht

Stanowiska

dowódca:
12 Dywizji Piechoty
56 Dywizji Piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
blokada Leningradu
operacja Bagration
operacja mińska
ofensywa w Ardenach
bitwa o las Hurtgen
bitwa pod Halbe

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu Srebrny Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Krzyż Zasługi Wojennej I klasy z mieczami (III Rzesza) Krzyż Zasługi Wojennej II klasy z mieczami (III Rzesza) Medaille zur Erinnerung an den 13. März 1938 Złota odznaka za rany (III Rzesza) Srebrna odznaka za rany (III Rzesza) Czarna odznaka za rany (III Rzesza) Srebrna odznaka szturmowa piechoty (III Rzesza) Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Komandor Orderu Świętego Sawy (Serbia) Oficer Orderu Korony Włoch Kawaler Orderu Korony Rumunii Krzyż Oficerski Orderu Węgierskiego Zasługi z Mieczami (wojskowy) Order Krzyża Wolności II Klasy – wojenny (Finlandia)

Gerhard Michael Engel (ur. 13 kwietnia 1906 w Gubinie, zm. 9 grudnia 1976 w Monachium) − niemiecki oficer, Generalleutnant, adiutant Adolfa Hitlera.

Zarys kariery wojskowej

[edytuj | edytuj kod]

Do wojska trafił 5 października 1925 jako kadet 5 pułku piechoty w Szczecinie, gdzie we wrześniu 1930 został promowany na oficera. Od października 1935 był adiutantem dowódcy 27 pułku piechoty. 1 marca 1937 został promowany do stopnia kapitana. Następnie – od 10 marca 1938 – był adiutantem Hitlera. 1 stycznia 1940 został majorem, a 1 lutego 1943 – pułkownikiem.

Od czerwca do października 1944 był dowódcą 12 Dywizji Piechoty, następnie (z przerwami) do kwietnia 1945 utworzonej na jej bazie 12 Dywizji Grenadierów. Przez ostatni miesiąc wojny dowodził 56 Dywizją Piechoty.

Aresztowany przez Amerykanów w 1945, zwolniony w 1947.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
Krzyż Oficerski Orderu Domowego pw. świętych Maurycego i Łazarza
Medaille zur Erinnerung an den 13. März 1938 (Medal Anschlussu)
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi (Węgry)
Order św. Sawy III klasy
Krzyż Żelazny I klasy
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Przywódcy (odc. 1), Wielka Brytania, 2005
  • Lexikon der Wehrmacht
  • Fellgiebel, Walther-Peer (2000). Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 3-7909-0284-5.
  • Scherzer, Veit (2007). Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives (in German). Jena, Germany: Scherzers Miltaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]