Fredrik Bjerkeengen

Fredrik Bjerkeengen
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1988 ; Kolbu
Klub	Kolbukameraten IL
Debiut w PŚ	24 listopada 2012 w Lillehammer (47. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	3 lutego 2013 w Harrachovie (24. miejsce)
Rekord życiowy	223,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (26 lutego 2012)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Norwegia
	Puchar Kontynentalny
2. miejsce ;	2012/2013

Fredrik Bjerkeengen (ur. 11 listopada 1988 w Kolbu^[2]) – norweski skoczek narciarski, reprezentant klubu Kolbukameraten IL. Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2007). Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2012/2013.

Przebieg kariery

W Pucharze Kontynentalnym debiutował w marcu 2006, a pierwsze punkty zdobył w jego letniej edycji we wrześniu 2008 w Lillehammer. W sierpniu 2009 w tej samej miejscowości zajął drugie miejsce, przegrywając tylko z Roarem Ljøkelsøyem^[3].

W Pucharze Świata zadebiutował 24 listopada 2012 w Lillehammer, zajmując 47. miejsce^[3]. 26 stycznia 2013 po raz pierwszy w karierze zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Stało się to na skoczni w Titisee-Neustadt^[4]. 3 lutego 2013 w Harrachovie zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 24. miejsce^[3]. Zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2012/2013, do zwycięzcy – Anže Semeniča – tracąc 11 punktów^[5].

Po sezonie 2019/2020 zakończył karierę sportową^[6].

Jest rekordzistą skoczni Snowflake w Westby, gdzie 10 lutego 2008 oddał skok na odległość 130 metrów, o 4,5 metra bijąc rekord Słoweńca Primoža Rogliča z 2007^[7].

Swój rekord życiowy ustanowił jako przedskoczek na mistrzostwach świata w lotach w 2012 roku na skoczni Vikersundbakken w Vikersund. Wynosi on 223,0 metry^[1].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2007

Tarvisio/

Planica

–

47. miejsce

Starty F. Bjerkeengena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
47.	15 marca	2007	Planica	Srednija velikanka	K-90	HS-100	indywid.	80,0 m	–	89,5 pkt	178,5 pkt	Roman Koudelka

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2012/2013	68.

Miejsca w poszczególnych indywidualnych Pucharu Świata

Źródło^[8]
Sezon 2012/2013
																											punkty
47	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	24	30	-	-	-	-	-	-	-	-	8
Sezon 2013/2014
																												punkty
-	44	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	56	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	q	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2017	79.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2017	76.
2018	46.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło^[8]
2012
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	41	-	0
2013
											punkty
-	-	45	35	-	-	-	-	-	-	-	0
2017
									punkty
-	25	-	-	-	-	-	-	-	6
2018
									punkty
-	-	-	-	17	12	-	-	-	36
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2009/2010	133.
2011/2012	97.
2012/2013	2.
2013/2014	39.
2014/2015	71.
2015/2016	18.
2016/2017	51.
2017/2018	63.
2018/2019	114.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	26 stycznia	2013	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	135,0 m	136,5 m	271,2 pkt
2.	9 lutego	2013	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	HS-133	137,5 m	135,0 m	290,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	26 stycznia	2013	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	135,0 m	136,5 m	271,2 pkt	1.	–
2.	9 lutego	2013	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	HS-133	137,5 m	135,0 m	290,0 pkt	1.	–
3.	3 marca	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	102,5 m	–	138,0 pkt	2.^[a]	4,5 pkt	Marinus Kraus
4.	12 grudnia	2015	Rena	Renabakkene	K-99	HS-111	106,0 m	103,0 m	256,5 pkt	3.	13,2 pkt	Tilen Bartol
5.	19 grudnia	2015	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	96,5 m	96,0 m	253,6 pkt	2.	12,6 pkt	Karl Geiger

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[8]
Sezon 2005/2006
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	54	46	0
Sezon 2006/2007
																								punkty
-	-	-	-	-	-	dq	74	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	dq	-	-	-	-	0
Sezon 2008/2009
																																	punkty
-	-	dq	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	29	45	-	-	-	-	-	-	-	45	-	-	-	-	-	-	-	43	29	-	34	-	-	-	4
Sezon 2010/2011
																													punkty
-	-	47	41	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	-	38	-	-	-	-	-	-	18
Sezon 2012/2013
																												punkty
13	23	8	18	4	19	-	-	-	16	15	1	6	-	-	1	42	6	-	-	34	13	10	2	13	8	10	25	656
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18	4	20	12	14	47	-	22	20	-	-	-	134
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	27	-	-	-	-	-	-	-	-	26	15	17	17	32	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	53
Sezon 2015/2016
																											punkty
4	3	14	2	5	17	22	43	45	-	-	-	-	-	8	24	36	18	-	-	9	20	34	-	-	-	-	368
Sezon 2016/2017
																														punkty
43	36	-	10	10	33	24	-	-	-	-	49	47	35	-	-	-	-	23	23	-	-	-	-	24	16	-	-	-	-	97
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	27	32	11	10	-	54
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	36	31	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2008	47.
2009	29.
2012	13.
2013	30.
2015	20.
2016	43.
2017	68.
2018	51.
2019	100.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	22 sierpnia	2009	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	133,0 m	131,0 m	265,9 pkt	2.	0,1 pkt	Roar Ljøkelsøy
2.	11 sierpnia	2012	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	119,5 m	123,0 m	230,5 pkt	2.	18,0 pkt	Jan Matura
3.	14 września	2013	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	124,0 m	123,0 m	225,8 pkt	3.	5,2 pkt	Markus Schiffner
4.	20 września	2015	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	98,5 m	104,5 m	245,7 pkt	2.	2,0 pkt	Daniel-André Tande

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[8]
2007
									punkty
-	-	-	71	61	-	-	35	51	0
2008
											punkty
-	-	-	19	20	48	25	-	-	14	24	54
2009
											punkty
-	-	-	-	-	2	18	-	-	33	37	93
2010
															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	51	-	-	-	-	0
2011
										punkty
-	-	-	-	-	-	55	57	-	-	0
2012
														punkty
-	-	-	-	-	-	6	2	21	8	-	-	8	31	194
2013
										punkty
-	-	-	-	-	-	3	66	21	20	81
2015
														punkty
-	-	17	17	-	-	-	-	17	dq	8	2	18	18	180
2016
														punkty
-	-	-	-	-	-	17	11	dq	21	15	15	-	-	80
2017
													punkty
-	-	-	-	-	16	15	38	40	51	41	-	-	31
2018
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	16	8	-	-	-	-	47
2019
																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	50	-	-	-	-	14
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2005/2006	58.
2006/2007	110.
2007/2008	50.
2017/2018	65.
2018/2019	85.
2019/2020	91.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło^[8]
Sezon 2005/2006
																					punkty
11	29	-	-	-	-	14	17	16	18	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	86
Sezon 2006/2007
															punkty
-	-	-	21	19	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	22
Sezon 2007/2008
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	4	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	100
Sezon 2017/2018
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	12	-	-	-	-	-	-	-	-	-	67
Sezon 2018/2019
																		punkty
-	-	-	-	-	-	22	9	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38
Sezon 2019/2020
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	22	8	-	-	-	-	-	-	-	-	41
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Rekordy skoczni

Data	Miejsce	Skocznia	Punkt K	HS	Rekord	Źr.
2005	Stryn	Bjørkelibakken	K-70	–	78,5 m	^[9]
10 lutego 2008	Westby	Snowflake	K-106	HS-117	130 m	^[7]
30 sierpnia 2009	Rælingen	Marikollen	K-88	HS-95	100 m	^[10]
23 stycznia 2010	Vegårshei	Molandsbakken	K-90	HS-94	99,5 m	^[11]

Uwagi

↑ Ex aequo z Maticem Kramaršičem

Przypisy

↑ ^a ^b Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-04-12].
↑ Fredrik BJERKEENGEN - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-04-12].
↑ ^a ^b ^c BJERKEENGEN Fredrik - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).
↑ Anna Szczepankiewicz: PK w Neustadt: Bjerkeengen zwycięża po raz pierwszy w karierze. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-26].
↑ Cup standings. data.fis-ski.com. [dostęp 2017-05-03]. (ang.).
↑ Angelika Uchacz: Norweski skoczek zakończył karierę. Nazywali go “Latającym Wikingiem”. sportsinwinter.pl, 2020-03-16. [dostęp 2020-03-16].
↑ ^a ^b Westby WI. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Adam Kwieciński: BJERKEENGEN Fredrik 1988.11.11 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-12].
↑ Stryn. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).
↑ Rælingen. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).
↑ Vegårshei. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).

Bibliografia

BJERKEENGEN Fredrik - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).
Adam Kwieciński: BJERKEENGEN Fredrik 1988.11.11 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-12].

[kramaršič-9] Ex aequo z Maticem Kramaršičem

[rekord-1] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-04-12].

[sylwetka-2] Fredrik BJERKEENGEN - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-04-12].

[fis-3] BJERKEENGEN Fredrik - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).

[zwycięstwo-4] Anna Szczepankiewicz: PK w Neustadt: Bjerkeengen zwycięża po raz pierwszy w karierze. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-26].

[pk13-5] Cup standings. data.fis-ski.com. [dostęp 2017-05-03]. (ang.).

[kk-6] Angelika Uchacz: Norweski skoczek zakończył karierę. Nazywali go “Latającym Wikingiem”. sportsinwinter.pl, 2020-03-16. [dostęp 2020-03-16].

[Westby-7] Westby WI. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).

[kwiec-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Adam Kwieciński: BJERKEENGEN Fredrik 1988.11.11 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-12].

[Stryn-10] Stryn. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).

[Rælingen-11] Rælingen. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).

[Vegårshei-12] Vegårshei. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[a]

[9]

[10]

[11]

Indywidualnie	1933: Einstein Raabe 1934: Hans Kleppen 1935: Arne Bror Christiansen 1936: Reidar Andersen 1937: Reidar Andersen 1938: Reidar Andersen 1939: Birger Ruud 1940: Hilmar Myhra 1941-1945 1946: Asbjørn Ruud 1947: Henry Amdahl 1948: Asbjørn Ruud 1949: Torbjørn Falkanger 1950: Torbjørn Falkanger 1951: Erling Kroken 1952: Arnfinn Bergmann 1953: Arnfinn Bergmann 1954: Torbjørn Falkanger 1955: Sverre Stallvik 1956: Arne Hoel 1957: Halvor Næs 1958: Arnfinn Bergmann 1959: Anders Woldseth 1960: Ole Tom Nord 1961: Toralf Engan 1962: Arne Larsen 1963: Torgeir Brandtzæg 1964: Torgeir Brandtzæg
Skocznia normalna indywidualnie	1965: Bjørn Wirkola 1966: Bjørn Wirkola 1967: Bent Tomtum 1968: Bjørn Wirkola 1969: Bent Tomtum 1970: Lars Grini 1971: Ingolf Mork 1972: Ingolf Mork 1973: Lars Grini/Frithjof Prydz 1974: Johan Sætre 1975: Johan Sætre 1976: Johan Sætre 1977: Johan Sætre 1978: Per Bergerud 1979: Johan Sætre 1980: Johan Sætre 1981: Ivar Mobekk 1982: Roger Ruud 1983: Per Bergerud 1984: Per Bergerud 1985: Per Bergerud 1986: Roger Ruud 1987: Jon Inge Kjørum 1988: Erik Johnsen 1989: Jon Inge Kjørum 1990: Ole Gunnar Fidjestøl 1991: Espen Bredesen 1992: Espen Bredesen 1993: Espen Bredesen 1994: Clas Brede Bråthen 1995: Arve Vorvik 1996: Kristian Brenden 1997: Espen Bredesen 1998: Espen Bredesen 1999: Morten Ågheim 2000: Lasse Ottesen 2001: Morten Solem 2002: Anders Bardal 2003: Tommy Ingebrigtsen 2004: Roar Ljøkelsøy 2005: Lars Bystøl 2006: Bjørn Einar Romøren 2007: Anders Jacobsen 2008: Anders Bardal 2009: Roar Ljøkelsøy 2010: Bjørn Einar Romøren 2011: Anders Bardal 2012: Anders Jacobsen 2013: Tom Hilde 2014: Andreas Stjernen 2015: Rune Velta 2016–2018 2019: Thomas Aasen Markeng
Skocznia duża indywidualnie	1965: Torgeir Brandtzæg 1966: Bjørn Wirkola 1967: Bjørn Wirkola 1968: Bjørn Wirkola 1969: Erling Stranden 1970: Bjørn Wirkola 1971: Bjørn Wirkola 1972: Frithjof Prydz 1973: Nils-Per Skarseth 1974: Lars Grini 1975: Odd Grette 1976: Johan Sætre 1977: Johan Sætre 1978: Per Bergerud 1979: Per Bergerud 1980: Johan Sætre 1981: Roger Ruud 1982: Johan Sætre 1983: Per Bergerud 1984: Rolf Åge Berg 1985: Per Bergerud 1986: Vegard Opaas 1987: Ole Gunnar Fidjestøl 1988: Jon Inge Kjørum 1989: Ole Gunnar Fidjestøl 1990: Ole Gunnar Fidjestøl 1991: Espen Bredesen 1992: Lasse Ottesen 1993: Espen Bredesen 1994: Espen Bredesen 1995: Lasse Ottesen 1996: Espen Bredesen 1997: Lasse Ottesen 1998: Kristian Brenden 1999: Roar Ljøkelsøy 2000 2001: Bjørn Einar Romøren 2002: Anders Bardal 2003: Tommy Ingebrigtsen 2004: Sigurd Pettersen 2005: Sigurd Pettersen 2006: Bjørn Einar Romøren 2007 2008: Anders Jacobsen 2009: Anders Bardal 2010: Anders Jacobsen 2011: Anders Jacobsen 2012: Anders Bardal 2013: Anders Fannemel 2014: Anders Bardal 2015: Anders Jacobsen 2016: Kenneth Gangnes 2017: Daniel-André Tande 2018: Robert Johansson 2019: Andreas Stjernen 2020: Bendik Jakobsen Heggli 2021: Anders Ladehaug 2022: Johann André Forfang 2023: Halvor Egner Granerud
Drużynowo	1987: Oslo (Johnsen, Nilsen, Hansson, Opaas) 1988: Sør-Trøndelag (R. A. Berg, Pedersen, H. Stjernen, Eidhammer) 1989: Sør-Trøndelag (Pedersen, Johansen, Trøen, Eidhammer) 1990: Buskerud (Meløe, Sørensen, Gruben, Fidjestøl) 1991: Oslo (Eirik Bredesen, Johnsen, Johanssen, Espen Bredesen) 1992: Akershus (Espen Bredesen, Ø. Berg, Olijnyk, Ottesen) 1993: Akershus (Espen Bredesen, Ø. Berg, Ottesen, Müller) 1994: Hedmark (Rustad, Mathisen, Solhaug, Kvarstad) 1995: Sør-Trøndelag (Myrbakken, Ljøkelsøy, Børset, Vorvik) 1996: Buskerud (Bråthen, Håre, Holseter, Halvorsen) 1997: Sør-Trøndelag (Ljøkelsøy, Lie, Tuff, Vorvik) 1998: Sør-Trøndelag (Vorvik, Lie, Børset, Ljøkelsøy) 1999: Sør-Trøndelag (Ljøkelsøy, Meyer, Lie, Ingebrigtsen) 2000: Sør-Trøndelag (Ljøkelsøy, Solem, Lie, Ingebrigtsen) 2001: Sør-Trøndelag (Ingebrigtsen, Solem, Lie, Ljøkelsøy) 2002: Akershus (Evensen, Næss, Stensrud, Romøren)/Buskerud (Andersen, E. Enger, O. C. Enger, Pettersen) 2003: Sør-Trøndelag (Lie, P. Tande, Meyer, Solem) 2004: Sør-Trøndelag (Solem, Rostad, Ingebrigtsen, Ljøkelsøy) 2005: Akershus (Vilberg, Solheim, Hilde, Romøren) 2006: Buskerud (Lobben, Egeberg, Jacobsen, Pettersen) 2007: Akershus (Stensrud, Sorsell, Romøren, Hilde) 2008: Akershus (Stensrud, Sorsell, Romøren, Hilde) 2009: Akershus (Romøren, Sorsell, Vilberg, Hilde) 2010: Akershus (Swensen, Velta, Hilde, Romøren) 2011: Akershus (Sorsell, Halvorsen, Velta, Hilde) 2012: Oppland (Bjerkeengen, Hagemoen, Johansson, Gangnes) 2013: Akershus (Sorsell, Grimsrud, Halvorsen, Hilde) 2014: Nord-Trøndelag (A. Stjernen, Brandt, Ingvaldsen, Bardal) 2015: Akershus (Hilde, Granerud, Sorsell, Velta) 2016–2018 2019: Oppland (Buskum, Myhren, Johansson, Markeng)