iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Feliks_Jabłonowski
Feliks Jabłonowski – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Feliks Jabłonowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Jabłonowski
Aleksander Feliks
ilustracja
Herb
herb Prus III
Rodzina

Jabłonowscy

Ojciec

Ludwik Demetriusz Jabłonowski

Matka

Karolina z Woynów

Rodzeństwo

Karol (1807-1885), Maurycy (1809-1868)

Aleksander Feliks Jabłonowski
Alexander Felix Fürst von Jablonowski
Ilustracja
Feliks Jabłonowski w 1850 (litografia Josefa Kriehubersa)
marszałek polny porucznik marszałek polny porucznik
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1808
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

25 października 1857
Schönbrunn

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Austriackiego

Odznaczenia
Komandor Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej II klasy (Austro-Węgry)

Aleksander Feliks Jabłonowski (ur. 18 maja 1808 w Wiedniu, zm. 25 października 1857 w Schönbrunn (obecnie Wiedeń)) – polski arystokrata, marszałek polny porucznik Armii Cesarstwa Austriackiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W młodości wybrał karierę wojskową w armii Cesarstwa Austriackiego. Wychowanek cesarskiej Wojskowej Akademii Technicznej (Technische Militärakademie) w Wiedniu. Nie ukończywszy jej w wieku siedemnastu lat, w 1825 jako kadet wstąpił do 60 Pułku Piechoty hrabiego Gyulai[1]. Pułk opuścił w randze chorążego a następnie awansowany w 1826 na porucznika służył w 2 Pułku Szwoleżerów im. księcia Hohenzollerna. W latach 1831–1836 jako kapitan służył w 30 Pułku Piechoty hrabiego Nugent, następnie jako major w 10 Pułku Piechoty hr. Mazzuchelli (1836-1844) i pułkownik w 15 Pułku Piechoty (1844-1849)[2]. W okresie Wiosny Ludów w 1848 brał udział w pacyfikacji Wiednia a potem walczył przeciwko powstańcom węgierskim 1848-1849. Wiosną 1849 pod dowództwem generała Christiana Götza brał udział w bitwie pod Vác. Gdy gen. Götz został śmiertelnie ranny Aleksander Feliks Jabłonowski przejął dowodzenie, ale wobec liczniejszych sił węgierskich zmuszony został do wycofania sił, którymi dowodził. 1 grudnia 1848 roku został mianowany generałem majorem, a 13 stycznia 1852 roku marszałkiem polnym porucznikiem (Feldmarschalleutnant)[3]. W 1853 objął dowództwo nad 57 Pułkiem Piechoty, dawniej hr. Haynau. Potem dowodził dywizją w 8 i 10 Korpusie Armii w Peszcie[2]. Szambelan austriacki i tajny radca. Zmarł w wieku 49 lat po długiej chorobie w Wiedniu, spoczywa na tamtejszym Cmentarzu Centralnym[4], w sektorze 0 - grób honorowy nr 9[5].

Odznaczony

[edytuj | edytuj kod]

Krzyżem Komandorskim Orderu Leopolda i Krzyżem Rycerskim II klasy Orderu Żelaznej Korony

Rodzina i życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z polskiego rodu szlacheckiego herbu Prus III, syn posła austriackiego w Neapolu księcia Ludwika Demetrusza (1784-1864) i Karoliny z Woynów (1786-1840) Miał braci: Karola (1807-1885) – szambelana austriackiego i polityka konserwatywnego oraz Maurycego (1809-1868) – pułkownika armii austriackiej. Rodziny nie założył[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oesterr. Militär-Konversations-Lexikon, herausgegeben von Jaromir Hirtenfeld, Wien 1850, Bd. III, S. 299.
  2. a b Jaromir Hirtenfeld, Oesterreich. Militär-Kalender für das Jahr 1858, Wien 1858, S. 255.
  3. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 78.
  4. Fürst Felix Jablonowski Offizier, 1808 - 1857 - Kunst und Kultur in Wien - online [9.01.2020]
  5. Ehrenhalber gewidmete und Historische Grabstellen in Wiener Zentralfriedhof poz. 357 - online [4.01.2020]
  6. Feliks ks. Jabłonowski z Jabłonowa h. Prus (III) - M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego - online [9.01.2020)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
  • Hermann Róbert: 1848-1849 A szabadságharc hadtörténete, Korona kiadó, Budapeszt, 2001, ISBN 963-9376-21-3;