Fasa

Ten artykuł od 2024-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fasa (od niem. Fass) – drewniane naczynie, najczęściej wykonane z klepek dębowych, bukowych bądź sosnowych, spiętych obręczami z bednarki stalowej, a wcześniej z leszczyny.

Kształtem przypominało beczkę, miało jednak tylko jedno dno w szerszym końcu (podstawie). Od góry fasa zamykana była dopasowaną pokrywą. Dwie wystające klepki tworzyły uszy z kwadratowymi otworami, przez które przekładano drewnianą zasuwę posiadającą na jednym końcu łeb, a na drugim otwór do zamknięcia kłódką.

Fas używano do przechowywania artykułów spożywczych, m.in. do rozlewania wina. W mniejszych naczyniach, zwanych faskami, przechowywano masło (stąd w starszej polszczyźnie określenia „fasować” lub „zafasować”).

Zobacz też

ceber