Crawford Ashley
| Pseudonim |
Chilling |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1964 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
191 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
półciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
44 |
| Zwycięstwa |
33 (KO 28) |
| Porażki |
10 |
| Remisy |
1 |
Gary Crawford (ur. 20 maja 1964 w Leeds) – brytyjski bokser, dwukrotny mistrz Europy (EBU) w kategorii półciężkiej (1997, 1998).
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Zadebiutował w 1987 r., pokonując w swoim debiucie doświadczonego zawodowca Steve'a Warda. Crawford zwyciężył przez nokaut w 2. rundzie[1]. Porażki doznał już w swojej trzeciej zawodowej walce, w której przegrał z Glazzem Campbellem[2]. 31 października 1989 r. zmierzył się z niepokonanym Brytyjczykiem Carlem Thompsonem. Crawford pokonał starszego o sześć dni rywala, wygrywając przez techniczny nokaut w 6. rundzie. Stawką pojedynku było mistrzostwo Wielkiej Brytanii części wschodniej[3].
28 lutego 1991 r. zmierzył się z Graciano Rocchigianim w pojedynku o mistrzostwo Europy w kategorii półciężkiej. Brytyjczyk przegrał niejednogłośnie na punkty, przegrywając na terenie rywala[4]. 23 września następnego roku dostał ponowną szansę walki o mistrzostwo Europy w tej samej kategorii wagowej. Rywalem Brytyjczyka był pochodzący z Ugandy, ale walczący pod flagą Włoch Yawe Davis[5]. W pojedynku, który odbył się we Włoszech został ogłoszony remis a tytuł pozostał bez właściciela[6].
23 kwietnia 1993 r. zmierzył się z Amerykaninem Michaelem Nunnem w pojedynku o mistrzostwo świata WBA w kategorii superśredniej[7]. Walka odbyła się w The Pyramid (Memphis) w Stanach Zjednoczonych jako główny pojedynek gali. Nunn zwyciężył przez techniczny nokaut w 6. rundzie. Walka została przerwana w rundzie 6., gdyż Crawford był liczony trzykrotnie przez sędziego a w kontrakcie była zasada, że trzy nokdauny w rundzie kończą pojedynek. Do momentu przerwania walki, Nunn wyraźnie prowadził na punkty u wszystkich sędziów[8]. W 1995 r. walczył o mistrzostwo świata WBA w kategorii półciężkiej. Ashley przegrał na punkty z Virgilem Hillem[9].
1 marca 1997 r. zmierzył się z Roberto Dominguezem w pojedynku o mistrzostwo Europy w kategorii półciężkiej. Tytuł zwakował Holender Eddy Smulders, który przystąpił do pojedynku o mistrzostwo świata. Ashley zwyciężył w Liverpoolu, zdobywając mistrzostwo Europy[10]. Tytuł obronił 31 maja 1997 r., pokonując na punkty Francuza Pascala Warusfela[11]. Tytuł utracił w drugiej obronie, przegrywając przez techniczny nokaut w 2. rundzie z Ole Klemetsenem[12].
26 września 1998 r. odzyskał mistrzostwo Europy, pokonując minimalnie na punkty Mohameda Siluvangiego[13]. Tytuł stracił w pierwszej obronie, przegrywając z Clintonem Woodsem[14].
Pozycje w rankingach światowych
[edytuj | edytuj kod]BoxRec
Kategoria półciężka:
Pozycja 15. (1991)
Pozycja 10. (1992)
Pozycja 4. (1998)
Pozycja 15. (1999)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Thursday 26 March 1987 Merton Civic Hall, Croydon, London, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 marca 2014)]. (ang.).
- ↑ Monday 14 September 1987 Crest Hotel, Bloomsbury, London, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 marca 2014)]. (ang.).
- ↑ Tuesday 31 October 1989 Bowlers Exhibition Centre, Manchester, Lancashire, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 grudnia 2014)]. (ang.).
- ↑ Thursday 28 February 1991 Philips Halle, Düsseldorf, Nordrhein-Westfalen, Germany. boxrec.com. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 kwietnia 2015)]. (ang.).
- ↑ Wednesday 23 September 1992. boxrec.com. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 grudnia 2014)]. (ang.).
- ↑ Wednesday 23 September 1992 Campione d'Italia, Lombardia, Italy. boxrec.com. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2015)]. (ang.).
- ↑ Friday 23 April 1993. boxrec.com. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 marca 2015)]. (ang.).
- ↑ Michael Nunn vs. Crawford Ashley. boxrec.com. [dostęp 2015-01-14]. (ang.).
- ↑ Saturday 1 April 1995 Buffalo Bill's Star Arena, Primm, Nevada, USA. boxrec.com. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 stycznia 2015)]. (ang.).
- ↑ Saturday 1 March 1997 Everton Park Sports Centre, Liverpool, Merseyside, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 stycznia 2015)]. (ang.).
- ↑ Saturday 31 May 1997 Alfortville, Val-de-Marne, France. boxrec.com. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 stycznia 2015)]. (ang.).
- ↑ Saturday 4 October 1997 Alexandra Palace, Muswell Hill, London, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 stycznia 2015)]. (ang.).
- ↑ Saturday 26 September 1998 Barbican Centre, York, Yorkshire, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 marca 2015)]. (ang.).
- ↑ Saturday 13 March 1999 Bowlers Exhibition Centre, Manchester, Lancashire, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 listopada 2014)]. (ang.).