iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bob_Hewitt_(tenisista)
Bob Hewitt (tenisista) – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Bob Hewitt (tenisista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bob Hewitt
ilustracja
Państwo

 Południowa Afryka

Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1940
Sydney

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1958

Zakończenie kariery

1983

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

34 (15 grudnia 1975)

Australian Open

SF (1960, 1962, 1963)

Roland Garros

4R (1961, 1963–1965, 1967)

Wimbledon

QF (1962, 1964, 1966)

US Open

QF (1967)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

54

Najwyżej w rankingu

1 (1 marca 1976)

Australian Open

W (1963, 1964)

Roland Garros

W (1972)

Wimbledon

W (1962, 1964, 1967, 1972, 1978)

US Open

W (1977)

Robert Anthony John Hewitt (ur. 12 stycznia 1940 w Dubbo) – południowoafrykański tenisista, do 1967 australijski, zwycięzca dziesięciu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i sześciu w grze mieszanej, zdobywca Karierowego Wielkiego Szlema w deblu i mikście, triumfator ATP Finals w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów. W 1992 został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sław, z której w 2016 go wykluczono.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Robert Hewitt urodził się w styczniu 1940 roku w Dubbo w Nowej Południowej Walii w Australii. W cyklu amatorskich rozgrywek tenisowych zaczął występować w wieku osiemnastu lat. W 1970 przeszedł na zawodowstwo. Największe osiągnięcia odnotował w grze podwójnej i mieszanej. W pierwszej konkurencji wygrał dziewięć turniejów wielkoszlemowych, w drugiej – sześć. W 1977 zdobył Karierowego Wielkiego Szlema w deblu, wygrywając jedyne brakujące trofeum, w Nowym Jorku. Dwa lata później, ponownie w US Open, osiągnął Karierowego Wielkiego Szlema w mikście. Najczęściej triumfował na kortach Wimbledonu – przywiózł stamtąd łącznie siedem pucharów, w latach 1962–1979. W 1977 wygrał również Mistrzostwa ATP w grze podwójnej.

Najwięcej sukcesów deblowych odniósł w parze z Frewem McMillanem, przed zmianą obywatelstwa partnerowali mu również Fred Stolle i Ken Fletcher. Tytuły mikstowe zdobywał między innymi u boku Billie Jean King, Greer Stevens czy Wendy Turnbull. Po wprowadzeniu komputerowych rankingów ATP notowany był najwyżej na 34. miejscu w grze pojedynczej i 1. w grze podwójnej. Liście deblistów przewodził w sumie przez sześć tygodni, po raz ostatni 11 kwietnia 1976. W 1974 przyczynił się w znacznym stopniu do zdobycia przez Republikę Południowej Afryki jedynego w historii tego kraju Pucharu Davisa. Wystąpił w półfinale, a finałowa konfrontacja z Indiami nie odbyła się, ponieważ tamtejsi zawodnicy odmówili przyjazdu do Afryki w geście protestu przeciwko panującemu tam apartheidowi. Ostatecznie trofeum przyznano Afrykanom[1].

W grze pojedynczej wygrał siedem turniejów i trzy razy doszedł do półfinału Australian Open.

Do 1967 roku Hewitt reprezentował ojczystą Australię. W tym właśnie roku ożenił się z mieszkanką Republiki Południowej Afryki i otrzymał tamtejsze obywatelstwo. Karierę tenisową zakończył w 1983.

W 1992 roku jego nazwisko włączono do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sław. Jego członkostwo zostało zawieszone 15 listopada 2012 w związku z oskarżeniami, jakoby molestował seksualnie dziewczęta, których był trenerem. Był to pierwszy przypadek, by tenisista został zawieszony lub usunięty z galerii[2][3]. W 2013 roku został oskarżony o gwałt i napaść seksualną na trzech nieletnich dziewczynkach, lecz nie przyznał się do winy[4].

W maju 2015 został ostatecznie skazany na sześć lat więzienia[5]. W 2016 został wykluczony z członkostwa w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[6].

Sukcesy w turniejach zaliczanych do Wielkiego Szlema

[edytuj | edytuj kod]
  • Australian Open
    • zwycięstwo w deblu: 1963, 1964
    • finał debla: 1962
    • zwycięstwo w grze mieszanej: 1961
  • French Open
    • zwycięstwo w deblu: 1972
    • finał debla: 1965
    • zwycięstwo w grze mieszanej: 1970, 1979
  • Wimbledon
    • zwycięstwo w deblu: 1962, 1964, 1967, 1972, 1978
    • finał debla: 1961, 1965
    • zwycięstwo w grze mieszanej: 1977, 1979
    • finał gry mieszanej: 1963
  • US Open
    • zwycięstwo w deblu: 1977
    • finał debla: 1968
    • zwycięstwo w grze mieszanej: 1979

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łukasz Iwanek: Puchar Davisa: Czechy o trzecią koronę, Hiszpania o podtrzymanie rządów. sportowefakty.pl, 2012-11-16. [dostęp 2012-11-16]. (pol.).
  2. Associated Press: Bob Hewitt suspended from HOF due to abuse claim. tennis.com, 2012-11-15. [dostęp 2012-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-17)]. (ang.).
  3. Polska Agencja Prasowa: Bob Hewitt zawieszony przez Galerię Sław tenisa za skandal seksualny. sportowefakty.pl, 2012-11-16. [dostęp 2012-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-19)]. (pol.).
  4. Polska Agencja Prasowa: Były tenisista Bob Hewitt oskarżony o gwałt. sportowefakty.pl, 2013-08-16. [dostęp 2013-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)]. (pol.).
  5. Polska Agencja Prasowa: Były tenisista Bob Hewitt skazany na sześć lat za gwałt. sport.wp.pl, 2015-05-18. [dostęp 2015-05-19]. (pol.).
  6. Ex-tennis champ Bob Hewitt's appeal on rape conviction rejected. eu.usatoday.com, 2016-06-09. [dostęp 2022-02-13]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]