Bitwa pod Moskwą (1612)
wojna polsko-rosyjska (1609–1618) | |||
Tak zwany zygmuntowski plan Moskwy z 1610 | |||
Czas |
1 i 3 września 1612 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo Rosjan, wycofanie się Rzeczypospolitej z Moskwy i pobliskich terenów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Bitwa pod Moskwą (ros. Московская битва) – dwie bitwy stoczone w dniach 1 i 3 września 1612 na przedmieściach Moskwy przez wojska polsko-litewskie pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego Jana Karola Chodkiewicza, z oddziałami rosyjskiego I i II pospolitego ruszenia pod dowództwem Dymitra Pożarskiego i Dymitra Trubeckiego. Jedno z kluczowych starć wojny polsko-rosyjskiej (1609–1618).
1 września
[edytuj | edytuj kod]Polacy bezskutecznie próbowali przerwać oblężenie Kremla i Kitaj-gorodu w Moskwie, by dostarczyć aprowizację polskiej załodze dowodzonej przez pułkownika Mikołaja Strusia. 1 września wojska polsko-litewskie uderzyły z zachodu na przedmieścia Moskwy. Atak polskiej husarii początkowo przełamał szyki jazdy rosyjskiego dworiaństwa. Uderzenie wsparła piechota węgierska, niemiecka i polska. Jednak jednocześnie nastąpiło odsłonięcie prawego skrzydła wojsk Rzeczypospolitej, na które z flanki uderzyła niespodziewanie zza rzeki Moskwy jazda kozaków dońskich Dymitra Trubeckiego. W tym samym czasie niepowodzeniem zakończył się wypad oddziałów garnizonu Kremla na tyły wojsk moskiewskich. Tego dnia straty obu stron wyniosły około 1000 zabitych.
3 września
[edytuj | edytuj kod]Chodkiewicz postanowił tym razem uderzyć na Moskwę poprzez jej południowe przedmieście Zamoskworieczie. Pod mury Kremla wzdłuż Moskwy przeniknęło 600 piechurów węgierskich, którym udało się zdobyć przyczółek mostowy. Jednocześnie w ich kierunku uderzyły główne siły polsko-litewskie. Tu ugrzęzły jednak w ciasnych uliczkach Zamoskworieczia, gdzie stały się łatwym celem kontrataków Rosjan. Operacja ostatecznie się nie powiodła. Obie strony straciły 500 zabitych.
Wynik
[edytuj | edytuj kod]Bitwa zakończyła się taktycznym zwycięstwem Rosjan. Pozbawiony aprowizacji polski garnizon Kremla skapitulował 7 listopada 1612. 8 grudnia idący z kolejną odsieczą król Zygmunt III Waza na wieść o poddaniu się Moskwy zawrócił swoje wojska spod obleganego Wołokołamska.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Andrusiewicz: Dzieje Dymitriad 1602–1614, tom I, II, Warszawa 1990.
- Tomasz Bohun, Moskwa 1612, Warszawa: Bellona, 2005, ISBN 83-11-10644-4, OCLC 69310973 .