Avery Brundage
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Rodzaj działalności |
biznesmen, działacz sportowy, filantrop |
5. przewodniczący MKOl | |
Okres urzędowania |
od 1952 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Avery Brundage (ur. 28 sierpnia 1887 w Detroit, zm. 8 maja 1975 w Garmisch-Partenkirchen) – amerykański lekkoatleta, działacz sportowy, kolekcjoner sztuki, znany również z działalności charytatywnej. Członek Komitetu Olimpijskiego Stanów Zjednoczonych oraz przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.
Sportowiec i biznesmen
[edytuj | edytuj kod]W młodości był uczestnikiem Letnich Igrzysk Olimpijskich 1912 w Sztokholmie, zajmując w pięcioboju lekkoatletycznym 6. miejsce i rzucie dyskiem 22. miejsce. W dziesięcioboju lekkoatletycznym nie ukończył rywalizacji. Trzykrotny mistrz Stanów Zjednoczonych w All-Around, w latach 1914, 1916 i 1918[1].
Zawodowo zajmował się biznesem. Założył własną firmę Avery Brundage Company działającą na rynku budowlanym w Chicago do 1947.
Działacz sportowy
[edytuj | edytuj kod]W 1928 został prezesem Amatorskiego Związku Lekkiej Atletyki, rok później objął przewodnictwo Komitetu Olimpijskiego USA, a w 1930 został wiceprezesem Międzynarodowego Związku Lekkiej Atletyki (IAAF). Jako przewodniczący amerykańskiego Komitetu Olimpijskiego odrzucił propozycję bojkotu igrzysk olimpijskich 1936 w Berlinie, z których wykluczono niemieckich Żydów. W tym czasie zastąpił w MKOl Ernesta L. Jahncke, którego wydalono za podżeganie do bojkotu igrzysk[2].
W 1945 został wiceprzewodniczącym Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, a w 1952 objął jego przewodnictwo jako następca Sigfrida Edströma.
Przewodnictwo MKOl
[edytuj | edytuj kod]Jako przewodniczący MKOl przeciwstawiał się komercjalizacji igrzysk, przez co stopniowo tracił autorytet. Odmówił przywrócenia złotego medalu Jimowi Thorpe’owi, odebranego mu po ujawnieniu, iż grał w baseball przed udziałem w igrzyskach w 1912. Był również przeciwnikiem dopuszczenia kobiet do igrzysk. Sprzeciwiał się również upolitycznieniu sportu. Podczas igrzysk olimpijskich w Meksyku w 1968 wyrzucił z wioski olimpijskiej sprinterów Tommiego Smitha i Johna Carlosa za polityczny gest podczas ceremonii medalowej. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972 w Sapporo został odznaczony Orderem Wschodzącego Słońca I klasy[3]. W 1972 podczas igrzysk olimpijskich w Monachium wsławił się decyzją nieprzerwania imprezy po zamachu organizacji Czarny Wrzesień na reprezentację Izraela, podczas którego zginęło jedenastu sportowców. Wkrótce po igrzyskach ustąpił z zajmowanego stanowiska.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ United States Championships (Men 1876-1942). gbrathletics. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Comite International Olympique (International Olympic Committee). [dostęp 2008-08-06]. (ang.).
- ↑ Wysokie odznaczenie dla A. Brundage'a. „Nowiny”, s. 2, Nr 39 z 9 lutego 1972.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- LA84 Foundation – Special Honours and Awards Given to Mr. Avery Brundage (ang.) [dostęp 2012-07-25]
- Sylwetka w serwisie SR/Olympic Sports. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)]. (ang.).
- Amerykańscy filantropi
- Amerykańscy kolekcjonerzy sztuki
- Amerykańscy olimpijczycy
- Amerykańscy przedsiębiorcy
- Amerykańscy wieloboiści
- Kawalerowie Legii Honorowej
- Kolekcjonerzy XX wieku
- Koszykarze Illinois Fighting
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912
- Ludzie urodzeni w Detroit
- Ludzie związani z Chicago
- Odznaczeni Orderem Wazów
- Odznaczeni Orderem Edukacji Publicznej
- Odznaczeni Orderem Lwa Finlandii
- Odznaczeni Orderem Orła Azteckiego
- Odznaczeni Orderem Wschodzącego Słońca
- Odznaczeni Orderem Świętego Olafa
- Odznaczeni Orderem Świętego Skarbu
- Odznaczeni Orderem Świętej Agaty
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Prezydenci Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego
- Urodzeni w 1887
- Zmarli w 1975