Étienne Hubert de Cambacérès

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	11 kwietnia 1802
Konsekrator	Giovanni Battista Caprara
Współkonsekratorzy	Michel-François de Couët du Vivier de Lorry; Jean-Baptiste-Marie de Maillé de la Tour-Landry
Konsekrowani biskupi
Jean-Baptiste Bourlier	1802
Claude-Louis Rousseau	1802
Claude André	1802
Pierre-François Bienaymé	1802

Étienne Hubert de Cambacérès
	Kardynał prezbiter
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	11 września 1756 ; Montpellier
Data i miejsce śmierci	25 października 1818 ; Rouen
Miejsce pochówku	Katedra Najświętszej Marii Panny w Rouen
	Arcybiskup Rouen
Okres sprawowania	1802–1818
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1780
Sakra biskupia	11 kwietnia 1802
Kreacja kardynalska	17 stycznia 1803; Pius VII
Kościół tytularny	Santo Stefano al Monte Celio
	Multimedia w Wikimedia Commons

Étienne Hubert de Cambacérès (ur. 11 września 1756 w Montpellier, zm. 25 października 1818 w Rouen) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Rouen, senator i hrabia I Cesarstwa Francuskiego, w okresie Restauracji Burbonów Par Francji, brat prawnika oraz polityka Jeana Jacques'a Régisa de Cambacérès'a (w latach 1808–1814 księcia Parmy).

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął w 1780. 9 kwietnia 1802 został wybrany arcybiskupem Rouen (urząd powiązany z tytułem prymasa Normandii), którym pozostał już do śmierci. 11 kwietnia 1802 w Paryżu otrzymał sakrę z rąk kardynała Giovanniego Battisty Caprary (współkonsekratorami byli biskupi Michel-François du Vivier de Lorry i Jean-Baptiste-Marie de Maillé de La Tour-Landry). 17 stycznia 1803 Pius VII wyniósł go do godności kardynalskiej, a 1 lutego 1805 nadał mu tytuł kardynała prezbitera Santo Stefano al Monte Celio.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)
Sylwetka na stronie Davida M. Cheneya (ang.)
GCatholic.org (ang.)

Biskupi	ok. 250 (Nicaisius) Mellonius (260–311) Avitianus (311–325) Severus (325–341) Eusebius (341–366) Marcellinus (366–385) Piotr I (385–393) św. Wiktryk (393–417) Innocenty (417–426) Sylwester (426–442) Malsonus (442–451) Germanus (451–462) Crescent (462–488) Godardus (488–525) Fileul (533–542) Evodus (542–550) Prætextatus (550–589) Melancus (589–602) Hidulphus (602–631) Romanus (631–640) Audoen (641–689) Ansbert (689–693) Grippo (695–719) Roland (719–722) Hugo z Szampanii (722–730) Robert I (740–744)
Arcybiskupi	Grimo (744–748) Ragenfred (748–753) Remigiusz (753–762) Hugo II (762–769) Majnard (769–800) Gilbert (800–828) Ragnoard (828–836) Gombaud (836–849) Paweł (849–855) Ganelon (855–869) Adalard (869–872) Riculf (872–876) Jan I (876–889) Witton (889–910) Franco (911–919) Gonthard (919–942) Hugo III (942–989) Robert II (990–1037) Mauger (1037–1054) Maurille (1055–1067) Jan II (1067–1078) Wilhelm I Bonne-Âme (1078–1110) Godfryd Bretoński (1111–1128) Hugo IV (1129–1164) Rotrou (1165–1184) Walter de Coutances (1184–1208) Robert III Poulain (1208–1222) Thibaud d’Amiens (1222–1229) Maurycy (1231–1237) Piotr II de Colmieu (1237–1245) Eudes I Clement (1245–1247) Eudes II Rigaud, franciszkanin (1248–1275) Wilhelm II de Flavacourt (1276–1306) Bernard de Fargis (1306–1311) Gilles Asselin de Montaigu (1311–1319) Wilhelm III de Durfort (1319–1331) Piotr III Roger de Beaufort (1331–1338) Aimery Guenaud (1338–1342) Mikołaj I Roger (1342–1347) Jan III de Marigny (1347–1351) Piotr IV de la Forêt (1351–1356) Wilhelm IV de Flavacourt (1356–1369) Filip d'Alençon (1369–1375) Piotr V de la Montre (1375–1375) Wilhelm V de Lestranges (1375–1388) Wilhelm VI de Vienne (1389–1406) Ludwik I d’Harcourt (1406–1422) Jean de la Rochetaillée (1422–1431) Hugo V des Orges (1431–1436) Ludwik II Luksemburski (1436–1443) Raoul Roussel (1443–1452) Guillaume d’Estouteville (1453–1482)
Arcybiskupi, prymasi Normandii od 1457	Guillaume d’Estouteville (1453–1482) Robert IV de Croixmare (1482–1494) Georges d’Amboise (1494–1510) Georges d’Amboise (1510–1550) Charles I de Bourbon (1550–1590) Charles II de Bourbon (1590–1594) Charles III de Bourbon (1594–1604) Franciszek I de Joyeuse (1604–1614) Franciszek II de Harlay (1614–1651) Franciszek III de Harlay de Champvallon (1651–1672) Franciszek IV Rouxel de Médavy de Grancey (1672–1691) Jacques-Nicolas Colbert (1691–1707) Claude-Maur d’Aubigné (1708–1719) Armand Bazin de Besons (1719–1720) Louis de La Vergne de Tressan (1724–1733) Mikołaj II de Saulx-Tavannes (1734–1759) Dominique de La Rochefoucauld (1759–1800) Etienne-Hubert Cambracérès (1802–1818) François de Pierre de Bernis (1819–1823) Gustave-Maximilien-Juste de Croÿ-Solre (1823–1844) Louis Blanquart de Bailleul (1844–1858) Henri-Marie-Gaston Boisnormand de Bonnechose (1858–1883) Léon Thomas (1883–1894) Guillaume Sourrieu (1894–1899) Frédéric Fuzet (1899–1916) Louis-Ernest Dubois (1916–1920) André du Bois de La Villerabel (1920–1936) Pierre-André-Charles Petit de Julleville (1936–1948) Joseph-Marie-Eugène Martin (1948–1968) André Pailler (1968–1981) Joseph Duval (1981–2004) Jean-Charles Descubes (2004–2015) Dominique Lebrun (od 2015)