matura

matura (język polski)

matura (1.1) pisemna

wzór matury (1.2)

wymowa:

IPA: [maˈtura], AS: [matura] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. egzamin zdawany po ukończeniu szkoły średniej; zob. też matura w Wikipedii

(1.2) eduk. świadectwo zdania matury (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	matura	matury
dopełniacz	matury	matur
celownik	maturze	maturom
biernik	maturę	matury
narzędnik	maturą	maturami
miejscownik	maturze	maturach
wołacz	maturo	matury

przykłady:

(1.1) Nie matura, lecz chęć szczera, zrobi z ciebie oficera.

składnia:

kolokacje:

(1.1) matura pisemna / ustna • nowa / stara matura • matura z języka polskiego / z matematyki / z WOS-u / … • zdawać maturę

synonimy:

(1.1) egzamin dojrzałości

(1.2) świadectwo dojrzałości

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) egzamin

(1.2) świadectwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maturacja ż, maturzysta mos, maturzystka ż

przym. maturalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. mātūra, skrót wyrażenia exāmina mātūra → egzaminy maturalne, od łac. mātūrus → dojrzały, dorosły

uwagi:

nie mylić z: natura

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) matura exam; (1.2) matura certificate
• arabski: (1.1) بكالوريا ż
• baskijski: (1.1) selektibitate, baxo; (1.2) baxo
• bułgarski: (1.1) матура ż
• czeski: (1.1) maturita ż
• esperanto: (1.1) abiturienta ekzameno
• francuski: (1.1) baccalauréat
• górnołużycki: (1.1) abitura ż
• kaszubski: (1.1) matura ż, egzamin dozdzelałotë m
• łaciński: (1.1) examen maturitatis n; (1.2) testimonium maturitatis n
• niemiecki: (1.1) Abitur n, Maturität ż, zwł. austr. Matura ż; (1.2) Abiturzeugnis n, Maturazeugnis n, Maturitätszeugnis n
• ukraiński: (1.2) атестат зрілості m
• węgierski: (1.1) érettségi; (1.2) érettségi bizonyítvány

źródła:

matura (esperanto)

morfologia:

matur•a

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dojrzały

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	matura	maturaj
akuzativo	maturan	maturajn

przykłady:

(1.1) Infano ne estas matura homo. → Dziecko nie jest dojrzałym człowiekiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) plenaĝa, plenkreska

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. matureco, nematureco, maturiĝo, maturulo

czas. maturiĝi, maturigi

przym. nematura, tromatura, frumatura

związki frazeologiczne:

aĝo tro matura ne estas plezura

etymologia:

uwagi:

źródła:

matura (język francuski)

wymowa:

IPA: /ma.ty.ʁa/

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika maturer

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

matura (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. matura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) egzamin dozdzelałotë

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. matura

uwagi:

źródła: