lekarz
lekarz (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) med. osoba, która zawodowo zajmuje się zdrowiem ludzi lub zwierząt; zob. też lekarz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lekarz lekarze dopełniacz lekarza lekarzy celownik lekarzowi lekarzom biernik lekarza lekarzy narzędnik lekarzem lekarzami miejscownik lekarzu lekarzach wołacz lekarzu lekarze
- przykłady:
- (1.1) Boli mnie noga, muszę więc iść do lekarza.
- (1.1) Są cztery rodzaje białej śmierci: sól, cukier, kokaina i lekarz pierwszego kontaktu.
- (1.1) Lekarz zalecił podawanie leków przeciwcukrzycowych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) lekarz stażysta • lekarz diagnosta / terapeuta • lekarz lecznictwa otwartego / zamkniętego • lekarz zabiegowy / niezabiegowy • lekarz medycyny pracy • lekarz okulista / kardiolog / … • lekarz chorób wewnętrznych / płuc … / lekarz sądowy / lekarz weterynarii • lekarz z powołania • iść / przyjść / udać się do lekarza • być u lekarza • wizyta / konsultacja u lekarza • wezwać / wzywać lekarza
- synonimy:
- (1.1) pot. doktor; książk. eskulap; pogard. konował; żart. lekcew. łapiduch; daw. konsyliarz, medyk
- antonimy:
- (1.1) znachor, pseudolekarz; pacjent
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) akuszer, alergolog, anestezjolog, bariatra, chirurg, dentysta, dermatolog, diabetolog, endokrynolog, gastrolog, geriatra, ginekolog, hematolog, internista, kardiolog, laryngolog, lekarz orzecznik, lekarz medycyny pracy, lekarz rodzinny, neurolog, oftalmolog, okulista, onkolog, patolog, pediatra, położnik, proktolog, psychiatra, pulmonolog, reumatolog, seksuolog, stomatolog, urolog, wenerolog, weterynarz
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lek m, lecznica ż, lecznictwo n, leczenie n, lekarstwo n, wyleczenie n, zaleczenie n, leczniczość ż, podleczenie n
- czas. leczyć ndk., wyleczyć dk., zaleczyć dk., podleczyć dk.
- przym. lekarski, leczniczy, lekowy
- przysł. leczniczo, lekarsko, lekowo
- skr. lek.
- związki frazeologiczne:
- co człowiek – to lekarz • lekarzu, ulecz się sam • z lekarzem nie szkodzi, z księdzem nie grzech • dobry kucharz – dobry lekarz • lekarz leczy, Bóg uzdrawia
- etymologia:
- od prasł. *lěkarjь, połączenia rzeczownika *lěk → lek, substancja lecznica i przyrostka *-arjь → -arz[1]
- por. białor. лекар, bułg. лекар, czes. lékař, głuż. lěkar, słc. i ukr. лі́кар
- w języku polskim notowane od XIV wieku[1]
- uwagi:
- zob. też lekarz w Wikicytatach
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- (1.1) W języku polskim używa się zamiast wołacza zwrotu „panie doktorze / pani doktor”, nawet jeśli lekarz nie ma doktoratu; zaś do lekarzy z wyższymi stopniami lub tytułami używa się formy tego tytułu, np. „panie profesorze”.
- (1.1) Wyrażenia lekarz medycyny, lekarz stomatolog, lekarz weterynarii są dopuszczalne wyłącznie w tekstach oficjalnych; na co dzień należy mówić: lekarz, dentysta lub stomatolog oraz weterynarz[2].
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) geneesheer
- ajmara: (1.1) qulliri
- albański: (1.1) doktor m
- amharski: (1.1) ሐኪም
- angielski: (1.1) physician, doctor
- arabski: (1.1) طبيب m (ṭabīb), حكيم m (ḥakīm)
- awarski: (1.1) тохтур
- azerski: (1.1) həkim
- baskijski: (1.1) mediku, sendagile, osagile
- bengalski: (1.1) ডাক্তার
- białoruski: (1.1) урач m
- bretoński: (1.1) mezeg m
- bułgarski: (1.1) лекар m
- chiński standardowy: (1.1) 大夫 (dàifu), 医生 (yīshēng), 医师 (yīshī)
- chorwacki: (1.1) liječnik m
- czeski: (1.1) lékař m
- dolnołużycki: (1.1) gójc m, duchtaŕ m
- duński: (1.1) læge w
- esperanto: (1.1) kuracisto
- estoński: (1.1) arst
- fiński: (1.1) lääkäri, tohtori, pot. lekuri
- francuski: (1.1) médecin m
- friulski: (1.1) miedi m
- fryzyjski: (1.1) dokter m
- galicyjski: (1.1) médico m
- górnołużycki: (1.1) lěkar m
- grenlandzki: (1.1) nakorsaq, katsorsaasoq
- gruziński: (1.1) ექიმი (ekimi)
- guarani: (1.1) pohãnohara
- gudźarati: (1.1) ડૉક્ટર m
- hausa: (1.1) likita m
- hebrajski: (1.1) רופא
- hindi: (1.1) डाक्टर
- hiszpański: (1.1) médico m
- ido: (1.1) mediko
- indonezyjski: (1.1) dokter
- interlingua: (1.1) medico, doctor
- irlandzki: (1.1) lia m, dochtúir m
- islandzki: (1.1) læknir m
- japoński: (1.1) 医者 (いしゃ, isha), 医師 (いし, ishi)
- jidysz: (1.1) דאָקטער m (dokter)
- karaimski: (1.1) рофе
- kaszubski: (1.1) dochtór m, lékôrz m
- kataloński: (1.1) metge m
- kazachski: (1.1) дәрігер
- keczua: (1.1) jampiri
- kirgiski: (1.1) дарыгер
- koreański: (1.1) 의사 (ŭisa)
- kornijski: (1.1) medhek m
- kurdyjski: (1.1) kurmandżi bijişk, sorani ديكتؤر
- limburski: (1.1) arts
- litewski: (1.1) gydytojas m
- łaciński: (1.1) medicus m
- łotewski: (1.1) doktors m
- macedoński: (1.1) лекар m
- malgaski: (1.1) mpitsabo
- maltański: (1.1) tabib m
- marathi: (1.1) डाक्टर
- masajski: (1.1) olaudoni
- nahuatl klasyczny: (1.1) tepahtiani
- nawaho: (1.1) azeeʼííłʼíní
- niderlandzki: (1.1) arts m, dokter m, geneesheer m
- niemiecki: (1.1) Arzt m
- norweski (bokmål): (1.1) lege m
- norweski (nynorsk): (1.1) lækjar m, lege m
- nowogrecki: (1.1) γιατρός m, ιατρός m
- nowopruski: (1.1) ārsti m
- ormiański: (1.1) բժիշկ
- pali: (1.1) vejja m, bhisakka m
- papiamento: (1.1) médiko
- pendżabski: (1.1) ਡਾਕਟਰ
- perski: (1.1) پزشک
- połabski: (1.1) lekăr m
- portugalski: (1.1) médico m
- romski: (1.1) toktari
- rosyjski: (1.1) врач m, доктор m
- rumuński: (1.1) medic m
- sanskryt: (1.1) भिषज् m, जायु m
- serbski: (1.1) лекар m
- słowacki: (1.1) lekár m
- słoweński: (1.1) zdravnik m
- somalijski: (1.1) takhtar
- staroangielski: (1.1) læce m
- starogrecki: (1.1) ἰατρός m
- suahili: (1.1) daktari
- sycylijski: (1.1) mèricu m
- szkocki gaelicki: (1.1) lighiche m, dotair m
- szwedzki: (1.1) läkare w, doktor w
- tagalski: (1.1) doktor
- tajski: (1.1) แพทย์, หมอ (mo)
- tatarski: (1.1) doktor
- tswana: (1.1) ngaka
- turecki: (1.1) doktor, hekim, tabip
- turkmeński: (1.1) врач
- ujgurski: (1.1) دوختۇر
- ukraiński: (1.1) лікар m
- uzbecki: (1.1) доктор
- volapük: (1.1) sanan, (o mężczyźnie) hisanan, daw. sanel, daw. medinel
- walijski: (1.1) meddyg m
- węgierski: (1.1) orvos
- wietnamski: (1.1) bác sĩ
- wilamowski: (1.1) dökter m
- włoski: (1.1) medico m, sanitario m, pot. dottore m
- zulu: (1.1) inyanga
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „lek” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 340-341.
- ↑ Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 32, 33.