iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zygfryd_Weinberg
Zygfryd Weinberg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zygfryd Weinberg

polski lekkoatleta

Zygfryd Joachim Weinberg (ur. 3 lutego 1930 w Bydgoszczy, zm. 8 sierpnia 2015[1][2]) – polski lekkoatleta trójskoczek i trener lekkoatletyczny, mistrz i rekordzista Polski, olimpijczyk.

Zygfryd Weinberg
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1930
Bydgoszcz

Data śmierci

8 sierpnia 2015

Wzrost

179 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Kraków 1950 trójskok
złoto Warszawa 1951 trójskok
złoto Warszawa 1953 trójskok
złoto Warszawa 1954 trójskok
złoto Łódź 1955 trójskok
srebro Poznań 1948 trójskok
brąz Warszawa 1951 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Poznań 1951 trójskok
złoto Warszawa 1954 trójskok

Kariera sportowa

edytuj

Startował na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie zajął w finale trójskoku 10. miejsce[1]. Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie zajął 4. miejsce w tej konkurencji[3].

Dwukrotnie startował w akademickich mistrzostwach świata (UIE). W 1951 w Berlinie zdobył brązowy, a w Budapeszcie w 1954 złoty medal w trójskoku[4].

Był pięciokrotnym mistrzem Polski w trójskoku w 1950, 1951, 1953, 1954 i 1955 oraz wicemistrzem w 1948. Z powodzeniem startował również w innych konkurencjach lekkoatletycznych: zdobył brązowy medal w skoku wzwyż w 1951, a w 1947 zajął 4. miejsce w sztafecie 3 × 1000 metrów, 5. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami i 6. miejsce w dziesięcioboju[5]. Zdobył również mistrzostwo Polski w hali w trójskoku w 1951 oraz wicemistrzostwo w 1956[6].

Trzy razy ustanawiał rekord Polski w trójskoku, doprowadzając go do wyniku 15,30 m 8 sierpnia 1954 w Budapeszcie[7].

W latach 1950–1955 dziewięć razy startował w meczach reprezentacji Polski, odnosząc 4 zwycięstwa indywidualne.

Rekord życiowy Weinberga w trójskoku wynosi 15,30 m (8 sierpnia 1954 w Budapeszcie)[8].

Był zawodnikiem HKS Bydgoszcz (1945-1948), Gwardii Bydgoszcz (1949-1952), OWKS Bydgoszcz (1952), CWKS Warszawa (1953-1955), CWKS Bydgoszcz (1956) i Legii Warszawa (1957-1959).

Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu[9].

Po zakończeniu kariery był trenerem. Jego wychowankami są m.in. Andrzej Puławski i Tadeusz Jankowski. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie przy ul Młynarskiej (aleja 54, rząd 1 grób 9)[10].

 
Grób Zygfryda Weinberga na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Przypisy

edytuj
  1. a b Zygfryd Weinberg [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  2. Zmarł Zygfryd Weinberg [online], pzla.pl, 10 sierpnia 2015 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 505 [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. World Student Games (UIE) [online], GBRAthletics [dostęp 2010-09-12] (ang.).
  5. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 95, 126, 156–157, 212–213 i 275. ISBN 978-83-61233-20-6.
  6. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 78–79. ISBN 978-83-64544-00-2.
  7. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 113.
  8. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-15] (pol.).
  9. Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 7 stycznia 1952. 
  10. Miejsce pochówku. [dostęp 2023-01-30].

Bibliografia

edytuj
  • Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki : 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  • Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 341. ISBN 83-7407-050-1.
  • Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 526. ISBN 978-83-86320-10-3.