Wytwórnia Filmów Fabularnych w Łodzi
Wytwórnia Filmów Fabularnych w Łodzi (WFF) – polska wytwórnia filmowa powstała w 1950 w Łodzi (wcześniej, od 1945, działająca jako część Przedsiębiorstwa Państwowego „Film Polski”[2]); największa polska wytwórnia filmowa, kolebka kinematografii polskiej. Powstała początkowo w Lublinie jako Czołówka Wytwórnia Filmowa Wojska Polskiego. W okresie 1945–1998 działała w Łodzi, specjalizując się w produkcji filmów fabularnych.
.jpg) Budynki przy ulicy Łąkowej w 2010 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1 stycznia 1950[1] |
| Adres | |
| ul. Łąkowa 29 90-554 Łódź | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie Łodzi  | |
 51°45′27,63″N 19°26′36,39″E/51,757675 19,443442
| |
W grudniu 1945 rozpoczęto tu zdjęcia do filmu Zakazane piosenki, jednak pierwszym zrealizowanym obrazem był film krótkometrażowy Wieczór wigilijny. W 1953 powstał pierwszy polski film barwny Przygoda na Mariensztacie.
W łódzkiej wytwórni powstało kilkaset polskich filmów. Na potrzeby ich produkcji służyły atelier i laboratoria, dokonywano tu także m.in. udźwiękowienia i opracowania dźwięku poszczególnych tytułów.
W latach dziewięćdziesiątych WFF w Łodzi przeszła głęboki kryzys, którego skutkiem był upadek wytwórni i sprywatyzowanie znacznej części majątku. Wytwórnia przekształcona została w Łódzkie Centrum Filmowe, niewielką firmę zajmującą się obsługą produkcji filmowej[3].
W miejscu dawnej Wytwórni Filmów Fabularnych swoją siedzibę mają firmy oraz instytucje, które kontynuują tradycję filmową adresu ul. Łąkowa 29; należą do nich:
- TOYA – jeden z największych operatorów sieci kablowej w Polsce z udziałem kapitału polskiego,
- Toya Studios – studio postprodukcji dźwiękowej
- Klub Wytwórnia
- Opus Film – producent filmów i reklam,
- Oddział Filmoteki Narodowej – zbiór negatywów polskich filmów.
Obecnie na miejscu części starego budynku wytwórni, powstał czterogwiazdkowy hotel DoubleTree by Hilton, kontynuujący również historię WFF. Filmowy charakter ma podkreślać wkomponowanie interpretacji kadru w elewację budynku oraz uruchomienie w hotelu nowoczesnego kina.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 29 grudnia 1949 r. o utworzeniu przedsiębiorstw państwowych pod nazwą: „Wytwórnia Filmów Dokumentalnych”, „Łódzkie Zakłady Kinotechniczne”, „Warszawskie Zakłady Fotochemiczne”, „Bydgoskie Zakłady Fotochemiczne”, „Centrala Zaopatrzenia Materiałowego Filmu Polskiego”, „Wytwórnia Filmów Fabularnych” i „Centrala Rozpowszechniania Filmów” (M.P. z 1950 r. nr 10, poz. 97).
- ↑ Joanna Podolska, Jakub Wiewiórski, Spacerownik. Łódź filmowa, Łódź: Agora, 2010, s. 102, ISBN 978-83-268-0038-2, OCLC 837874997.
- ↑ Łódzkie Centrum Filmowe; O nas. lcf.pl. [dostęp 2015-10-31].