Witold Skulicz

Witold Skulicz
	; Witold Skulicz
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1926 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	28 grudnia 2009 ; Kraków
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	grafika, malarstwo
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Witold Skulicz (ur. 12 lutego 1926 w Krakowie, zm. 28 grudnia 2009 w Krakowie) – grafik, malarz, pedagog Akademii Sztuk Pięknych, profesor zwyczajny.

Życiorys

Urodził się 12 lutego 1926 roku w Krakowie i spędził w tym mieście niemal całe życie. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie uzyskał w 1950 absolutorium na Wydziale Malarstwa, a w 1954 dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Grafiki^[1].

Od 1968 r. przez wiele lat był związany z krakowską ASP, najpierw jako pedagog, a następnie dziekan Wydziału Grafiki. Kierował również Katedrą Grafiki Projektowej na tej uczelni. W 1992 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego^[1].

Twórczość

Sferą działalności prof. Skulicza było malarstwo i rysunek, a zwłaszcza grafika artystyczna i projektowa. Jego realizacje obejmują mozaiki na fasadach Teatru Bagatela w Krakowie, w dawnym kinie Wanda i kinie Apollo w Krakowie, w kinie w Grybowie. Wykonał również płaskorzeźbę Matki Boskiej w ceramice dla Kościoła Wszystkich Narodów w Jerozolimie.

Uczestniczył ponad 80 zbiorowych wystawach krajowych i międzynarodowych, oraz ponad 20 wystawach indywidualnych. Jego prace znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Pratt Fine Art Center w Nowym Jorku, Kunsthalle w Bremie, Biblioteki Miejskiej w Oslo, Muzeum im. Allende w Hawanie.

Działalność kulturalna

Przez wiele lat Witold Skulicz był zasłużonym członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.

Był również aktywnym propagatorem polskiej grafiki na świecie - był autorem projektów Polskie Orły, Icon Data i Najlepszy Dyplom. Zainicjował powstanie Ogólnopolskiego Biennale Grafiki w Krakowie (w 1960 r.), którego był pierwszym przewodniczącym. W roku 1966 impreza przekształcona została w Międzynarodowe Biennale Grafiki. Od 1989 roku był generalnym kuratorem i dyrektorem biura Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie.

Starał się jak najbardziej przybliżyć odbiorcom sztukę - był inicjatorem i współredaktorem serii publikacji elektronicznych „Directory of Print – CD ROM” oraz antologii grafiki polskiej „Grafika polska 1950 – 2000 Laureaci Wystaw Międzynarodowych”.

Był pomysłodawcą i realizatorem współpracy międzynarodowej w ramach International Print Network m.in. w Krakowie, Oldenburgu, Wiedniu i Cuenca. Zorganizował kilkaset wystaw krajowych i międzynarodowych. Był jurorem najważniejszych konkursów graficznych na świecie, m.in. w Bradford, Yvaskyla, Frechen, Fredrikstad.

Pochowany w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim (kwatera: LXIXPASB, rząd: 1, miejsce: 7)^[2].