Trałowce typu YMS

Trałowce typu YMS – typ drewnianych trałowców budowanych w okresie II wojny światowej w Stanach Zjednoczonych. Skrót pochodzi od nazwy Yard Minesweeper. Zbudowano aż 561 okrętów tego typu w 32 stoczniach. Większość służyła podczas wojny w marynarce wojennej USA, 150 okrętów przekazano brytyjskiej Royal Navy, 30 marynarce Wolnych Francuzów i 45 pod koniec wojny marynarce ZSRR. W służbie amerykańskiej nosiły one oznaczenia YMS z kolejnymi numerami 1-481, w służbie brytyjskiej nosiły natomiast oznaczenia BYMS z numerami powyżej 2000 (British Yard Minesweeper). Budowane były w trzech niewiele różniących się wariantach:

• Mk. I miał dwa kominy (YMS-1 – 134, BYMS-2001 – 2080),
• Mk. II – jeden komin (YMS-135 – 445),
• Mk. III – brak komina (YMS-446 – 481).

Trałowce typu YMS

USS YMS-324
Kraj budowy	Stany Zjednoczone
Użytkownicy	US Navy Wolna Francja Polemiko Naftiko Norweska KMW Marynarka Wojenna ZSRR Royal Navy Royal Canadian Navy Marynarka Wojenna Wietnam Południowy
Wejście do służby	marzec 1942 roku
Zbudowane okręty	481
Okręty w służbie	0
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 277 ton pełna: 320 ton (według innych danych wyporność 207 ton)
Długość	41,9 m
Szerokość	7,5 m
Zanurzenie	2,4 m
Napęd	2 silniki diesla o łącznej mocy 1000 KM (735 kW), 2 śruby
Prędkość	12,6 węzłów
Załoga	33-50 osób

Trałowce były skonstruowane z drewna dla przyspieszenia budowy, dopiero później okazało się, że dzięki temu mają dobre własności małomagnetyczne, stanowiące zaletę przy trałowaniu min magnetycznych.

Po wojnie, liczne trałowce zostały sprzedane z demobilu do różnych państw całego świata, w tym do Korei Południowej. Pozostające w służbie USA, otrzymały w 1947 oznaczenia AMS z numerami, w 1955 oznaczenia MSC(O) z numerami, później MSCO. Ze służby w US Navy ostatecznie wycofano je w latach 60.

Cztery trałowce typu YMS Mk. II zostały zakupione w sierpniu 1947 z demobilu amerykańskiego przez polskie Ministerstwo Żeglugi. Trzy z nich zostały następnie przekazane polskiej Marynarce Wojennej w zamian za przetrałowanie toru wodnego ze Szczecina do Szwecji toru wejściowego do Kołobrzegu i basenu portowego w Gdańsku, wchodząc do służby 19 kwietnia 1948. Nosiły one nazwy: ORP „Delfin” (ex-YMS-211, BYMS-2211), „Foka” (ex-YMS-257, BYMS-2257) i „Mors” (ex-YMS-282, BYMS-2282). Czwarta jednostka pod nazwą „Zodiak” używana była w cywilnej służbie hydrograficznej.

Trałowcem typu YMS jest też „Calypso” – statek badawczy używany przez Cousteau, zbudowany jako BYMS-26.

Uzbrojenie

• uzbrojenie oryginalne:
  • działo kalibru 76,2 mm
  • dwa działka przeciwlotnicze kalibru 20 mm
• uzbrojenie w polskiej służbie:
  • działo 85 mm
  • 4 wkm Colt-Browning kalibru 12,7 mm
• wyposażenie:
  • trały kontaktowe i niekontaktowe

W pobliżu Helu na zatoce na głębokości 16–18 m leży dobrze zachowany wrak ORP Delfin.

Bibliografia

• Marek Twardowski: Trałowce typu BYMS w polskiej służbie. „Morza, Statki i Okręty” 6/2001. ISSN 1426-529X.

Linki zewnętrzne

• zdjęcia
• historia BYMS-26, czyli późniejszej Calypso