iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ricardo_Zonta
Ricardo Zonta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ricardo Zonta

brazylijski kierowca Formuły 1

Ricardo Luiz Zonta (ur. 23 marca 1976 w Kurytybie, Brazylia) – brazylijski kierowca wyścigowy.

Ricardo Luiz Zonta
Ilustracja
Ricardo Zonta (2007)
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

23 marca 1976
Kurytyba

Sukcesy

1995: Południowo-Amerykańska Formuła 3 (mistrz)
1997: Międzynarodowa Formuła 3000 (mistrz)
1998: FIA GT (mistrz)
2002: Nissan Telefonica World Series (mistrz)

Strona internetowa
Zonta zastąpił podczas GP Stanów Zjednoczonych 2005 Ralfa Schumachera. Wycofał się z wyścigu, podobnie jak pozostali kierowcy używający opon Michelin

Kariera

edytuj

Karierę rozpoczynał od jazdy gokartami. Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł w wieku 11 lat. W wieku 15 lat został mistrzem Brazylii. Kolejnym wyzwaniem Zonty była Formuła 3, w której w 1995 roku odniósł zwycięstwo, zdobywając tytuły mistrza Brazylii i Ameryki Południowej. W kolejnym roku przeniósł się do Europy, by występować w wyścigach Formuły 3000.

W pierwszym roku startów odniósł dwa zwycięstwa i w klasyfikacji generalnej zajął 4 miejsce. Rok później został mistrzem, zostawiając w pobitym polu Juana Pablo Montoyę. W 1997 r. otrzymał nagrodę Złoty Kask w kategorii kierowca międzynarodowy – najbardziej prestiżową nagrodę tego typu w Brazylii. W 1998 r. Zonta wygrał zawody FIA GT na torze Laguna Seca w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku ponownie otrzymał nagrodę Złoty Kask, tym razem w kategorii dla najbardziej wybitnego kierowcy. Ron Dennis ściągnął go do McLarena, gdzie został kierowcą testowym.

W sezonie 1999 zadebiutował jako oficjalny kierowca British American Racing. Drugim kierowcą tego zespołu był w tym czasie Jacques Villeneuve. W pierwszym roku występów ukończył 5 wyścigów, a najlepszym jego osiągnięciem było zajęcie 8 miejsca w Grand Prix Europy. Pierwsze punkty zdobył w sezonie 2000 podczas Grand Prix Australii, kiedy ukończył wyścig na szóstym miejscu. Kolejne dwa punkty zdobył w tym samym sezonie kończąc na szóstych pozycjach Grand Prix Włoch i Stanów Zjednoczonych. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. W sezonie 2001 został kierowcą testowym zespołu Jordan, a w 2002 roku wystartował w cyklu Nissan Telefonica World Series (World Series by Nissan), zdobywając tytuł mistrzowski. W sezonie 2003 ponownie wrócił do F1. Tym razem w barwach zespołu Panasonic Toyota Racing, na stanowisku kierowcy testowego. W sezonach 2004-2005 występował w 6 GP – bez punktu. W sezonie 2007 pełnił rolę kierowcy testowego w zespole Renault.

W 2008 roku startował w barwach zespołu Peugeot w wyścigu 24h Le Mans, gdzie wraz z Franckiem Montagnym i Christianem Klienem zajęli 3. miejsce.

Starty w Formule 1

edytuj

Wyniki

edytuj
Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1999                                 0 22
Lucky Strike Reynard B.A.R. Supertec BAR 01 Supertec FB01 3.0 V10 NU NW - - - NU 9 NU 15 NU 13 NU NU 8 NU 12
2000                                   3 14
Lucky Strike B.A.R. Honda BAR 002 Honda RA000E V10 6 9 12 NU 8 NU NU 8 NU NU NU 14 12 6 6 9 NU
2001                                   0 19
B&H Jordan Honda Jordan EJ11 Honda RA001E V10 - - - - - - - 7 - - - NU - - - - -
2004                                     0 22
Panasonic Toyota Racing Toyota TF104 Toyota RVX-04 V10 - - - - - - - - - - - - NU 10 11 NU - 13
2005                                       0 NS
Panasonic Toyota Racing Toyota TF105 Toyota RVX-05 3.0 V10 - - - - - - - - NW - - - - - - - - - -

Podsumowanie startów

edytuj
Ważne wyścigi
Debiut

  Grand Prix Australii 1999 (#1)

Pierwsze punkty

  Grand Prix Australii 2000 (#17)

Ostatni

  Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2005 (#41)

Najwyższe pozycje
Kwalifikacje

6

Wyścig

5

Inne
Kierowca testowy

1998McLaren
2001Jordan
2003-2006Toyota
2007Renault

Linki zewnętrzne

edytuj