Raczek skrzelowy
Raczek skrzelowy (Ergasilus sieboldi) – gatunek pasożyta z podgromady widłonogów i rodziny Ergasilidae.
Ergasilus sieboldi | |||
Nordmann, 1832[1] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
raczek skrzelowy | ||
Synonimy | |||
|
Długość ciała: 1–2 mm u samicy, samiec dużo mniejszy: 0,8–0,9 mm, szerokość: 0,4–0,7 mm. Kształt owalny, w tylnej części ciała zwężony. Pasożyt płaski po stronie brzusznej. Worki jajowe samicy długości około 1 mm. W jednym worku znajduje się około 100 jaj. Czułki drugiej pary przekształcone w dwa haki chwytne.
Jest pasożytem ryb i powoduje u nich chorobę ergasilozę. Pasożytuje na wielu gatunkach ryb. Głównym żywicielem jest lin (Tinca tinca), jednak może pasożytować także na rybach karpiowatych, łososiowatych, okoniowatych, sumowatych, szczupakowatych, dorszowatych, śledziowatych, jesiotrowatych.
Rozwój
edytujZ jaja wykluwają się larwy w stadium nauplius. Szybkość dalszego rozwoju zależy od temperatury wody. Po 3–12 dniach i po trzech linkach nauplius przekształca się w kopepodit. Ten po czterech linkach dojrzewa płciowo. Po kopulacji w wodzie samce giną w ciągu dwóch tygodni. Samice atakują ryby i przytwierdzają się do skrzeli. Po sześciu dniach wykształcają się worki jajowe. Całość cyklu rozwojowego trwa od 12 dni do 5–6 tygodni i jest zależna od temperatury wody.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Walter, T.C.; Boxshall, G. (2024). World of Copepods Database. Ergasilus sieboldi Nordmann, 1832. Accessed through: World Register of Marine Species.
Bibliografia
edytuj- Grzimek B., Grzimek's Animal Life Encyclopedia, Second Edition Volume 2: Protostomes, Michael Hutchins, Sean F. Craig, Dennis A. Thoney, and Neil Schlager. Farmington Hills, Ml: Gale Group, 2003, s. 307.
- Prost M., Choroby ryb, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1989, s. 302–304.
- Stefański W., Parazytologia weterynaryjna tom II, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1970, s. 24–26.