iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.m.wikipedia.org/wiki/Mgławica_Omega
Mgławica Omega – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mgławica Omega (również Messier 17 lub NGC 6618) – obszar H II w gwiazdozbiorze Strzelca znajdujący się w ramieniu Strzelca Drogi Mlecznej, tuż przy granicy Strzelca z Tarczą i Wężem[1], w odległości 5 do 6 tys. lat świetlnych od Ziemi.

Mgławica Omega
Ilustracja
Mgławica Omega, zdjęcie ESO
Odkrywca

Jean Philippe de Chéseaux

Data odkrycia

1745

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Strzelec

Typ

Mgławica emisyjna

Rektascensja

18h 20m 26s

Deklinacja

–16° 10′ 36″

Odległość

5000-6000 ly (1,5-1,85 kpc)

Jasność pozorna mgławicy

+6,0m

Rozmiary kątowe

46' × 37'

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
Messier 17, NGC 6618, Sharpless 2-45

Mgławicę tę odkrył szwajcarski astronom Jean Philippe de Chéseaux w 1745 roku. Nazwę wprowadził John Herschel, któremu kształt mgławicy przypominał dużą literę grecką omega. Można też spotkać się z nazwami Podkowa lub Lecący Łabędź.

Gaz w mgławicy jest pobudzany do świecenia przez gorącą gwiazdę jasności 11,0m i typu widmowego A05e. Mgławica ma na niebie rozmiary 46' × 37'. Mimo niewielkich rozmiarów kątowych, dzięki jasności 6,0m Omega może być dostrzeżona nawet przez lornetkę. Jednak lepiej użyć niewielkiego jasnego teleskopu[1]. Jej masę ocenia się na około 800 mas Słońca. Omega jest źródłem fal radiowych.

M17 SWex

edytuj

W obrębie Mgławicy Omega znajduje się obszar skatalogowany jako M17 SWex. Jest to ciemny obłok odkryty w latach 70. XX wieku. Obserwacje prowadzone z użyciem teleskopu Spitzera pozwoliły dostrzec w tym obłoku miejsce powstawania nowych gwiazd. Obecne obserwacje pozwoliły dostrzec 488 gwiazd, z których ponad 200 zapłonie na niebiesko jako gwiazdy typu widmowego B[2]. Ponieważ jednak obecne możliwości obserwacyjne nie pozwalają na wykrycie ciemniejszych gwiazd przypuszcza się, że w M17 SWex może powstawać ponad 10 000 gwiazd.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Jan Desselberger. Na celowniku Strzelec. „Urania - Postępy Astronomii”. 3 (777), s. 65, 2015-maj-czerwiec. Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.). 
  2. Spitzer Spies a 'Flying Dragon' Smoldering with Secret Star Birth. [w:] Spitzer Space Telescope [on-line]. NASA, 2010-07-07. [dostęp 2015-09-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj