iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.m.wikipedia.org/wiki/Jean_Absil
Jean Absil – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jean Absil

belgijski kompozytor

Jean Absil (ur. 23 października 1893 w Bonsecours, zm. 2 lutego 1974 w Brukseli[1][2][3]) – belgijski kompozytor.

Jean Absil
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 października 1893
Bonsecours

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1974
Bruksela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Życiorys

edytuj

Początkowo uczył się gry organach i fortepianie oraz kompozycji u Alphonse’a Oeyena w Bon-Secours[2]. Następnie studiował w konserwatorium w Brukseli, gdzie jego nauczycielami byli Alphonse Desmet (organy), Martin Lunssens (harmonia) i Léon Du Bois (kontrapunkt i fuga)[1][2]. W latach 1920–1922 odbył uzupełniające studia w zakresie kompozycji i instrumentacji u Paula Gilsona[1][2][3]. Od 1922 do 1964 roku był kierownikiem akademii muzycznej w Etterbeek[2]. Otrzymał Prix Agnez za I Symfonię (1921), 2. belgijską Prix de Rome za kantatę La Guerre (1922) i Prix Rubens (1934)[2][3]. Na zamówienie organizatorów Konkursu Muzycznego im. Eugène’a Ysaÿe’a w 1938 roku napisał I Koncert fortepianowy[2].

Od 1930 do przejścia na emeryturę w 1959 roku wykładał w konserwatorium w Brukseli, od 1939 roku na stanowisku profesora fugi[3]. Był współzałożycielem grupy „La Sirène” (1935) i czasopisma „Revue internationale de musique” (1938)[1]. Od 1939 do 1959 roku był członkiem Chapelle Musical królowej Elżbiety[2]. Od 1955 roku był członkiem Académie royale de Belgique, w 1968 roku został wybrany jej przewodniczącym[2]. W 1956 roku był członkiem jury Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Henryka Wieniawskiego[1].

Opublikował pracę Postulats de la musique contemporaine (Bruksela 1937)[1][3].

Twórczość

edytuj

Początkowo tworzył w stylistyce późnoromantycznej[1]. Na początku lat 20. XX wieku wypracował indywidualny styl, łączący w sobie austriacki ekspresjonizm z elementami twórczości Bartóka oraz kompozytorów francuskich (Maurice Ravel, Florent Schmitt, Darius Milhaud)[1]. Wykorzystywał elementy rumuńskiego i bułgarskiego folkloru muzycznego[1]. Stosował zmienne i nieregularne metrum, jego harmonika jest wolna od tonalności i powiązań funkcyjnych[1].

Wybrane kompozycje

edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • 5 symfonii (I 1920, II 1936, III 1943, IV 1969, V 1970)
  • poemat symfoniczny La Mort de Tintagiles (1926)
  • Rapsodie flamande (1928)
  • Berceuse na małą orkiestrę i wiolonczelę lub saksofon (1932)
  • 2 koncerty skrzypcowe (I 1933, II 1964)
  • Petite suite na małą orkiestrę (1935)
  • 3 koncerty fortepianowe (I 1937, II 1967, III 1973)
  • Rapsodie No. 2 (1938)
  • Hommage à Lekeu (1939)
  • Concertino na wiolonczelę i orkiestrę (1940)
  • Serenade (1940)
  • Variations symphoniques (1942)
  • Koncert altówkowy (1942)
  • Rapsodie roumaine na skrzypce i orkiestrę (1943)
  • Concerto grosso na kwintet dęty i orkiestrę (1944)
  • poemat symfoniczny Jeanne d’Arc (1945)
  • tryptyk Rites na zespół dęty (1952)
  • Rapsodie bresilienne (1953)
  • suita Mythologie (1954)
  • Croquis sportifs na zespół dęty (1954)
  • Divertimento na kwartet saksofonowy i orkiestrę dętą (1955)
  • Introduction et Valses (1955)
  • Legend na zespół dęty (1956)
  • Suite (1956)
  • Suite bucolique na smyczki (1957)
  • Fantaisie concertante na skrzypce i orkiestrę lub fortepian (1959)
  • Danses bulgares (1959)
  • Rapsodie bulgare (1960)
  • 2 Danses rituelles na małą orkiestrę (1960)
  • Triptyque na małą orkiestrę (1960)
  • Fantaisie-humoresque na klarnet i smyczki lub fortepian (1962)
  • Rapsodie No. 6 na róg i orkiestrę lub fortepian (1963)
  • Concertino na altówkę i orkiestrę (1964)
  • Nymphes et faunes na orkiestrę dętą (1966)
  • Allegro brillante na fortepian i orkiestrę (1967)
  • Fantaisie-caprice na saksofon i smyczki (1971)
  • Koncert gitarowy (1971)
  • Ballade na saksofon, fortepian i małą orkiestrę (1971)
  • suita Deites (1973)

Utwory kameralne

  • 4 kwartety smyczkowe (I 1929, II 1934, III 1935, IV 1941)
  • 2 tria fortepianowe (I 1931, II 1972)
  • 2 tria smyczkowe (I 1935, II 1939)
  • Fantaisie rapsodique na 4 wiolonczele (1936)
  • Kwartet wiolonczelowy (1937)
  • Kwartet na saksofony (1937)
  • Kwartet fortepianowy (1938)
  • Fantaisie na kwartet fortepianowy (1939)
  • Concert à cinq na flet, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i harfę (1939)
  • 2 suity na wiolonczelę i fortepian (I 1942, II 1968)
  • Chaconne na skrzypce (1949)
  • 3 Contes na trąbkę i fortepian (1951)
  • Suite na puzon i fortepian (1952)
  • Sonatine en duo na skrzypce i altówkę (1962)
  • Sonata saksofonowa (1963)
  • 3 Pièces na organy (1965)
  • Kwartet na klarnety (1967)
  • Sonata na skrzypce solo (1967)
  • Croquis pour un carnaval na 4 klarnety i harfę (1968)
  • Suite mystique na 4 flety (1969)
  • Sonata skrzypcowa (1970)
  • Esquisses na kwartet dęty (1971)
  • Images stellaires na skrzypce i wiolonczelę (1973)

Utwory fortepianowe

  • 3 Impromptus (1932)
  • 3 sonatiny (I 1937, II 1939, III 1965)
  • 3 Marines (1939)
  • Bagatelles (1944)
  • 2 Grand Suites (I 1944, II 1962)
  • Sketches on the 7 Capital Sins (1954)
  • Variations (1956)
  • suita Chess Game (1957)
  • Passacaglia (1959)
  • Rapsodie No. 5 na 2 fortepiany (1959)
  • Humoresques (1965)
  • Ballade (1966)
  • Asymétries na 2 fortepiany (1968)
  • Alternances (1968)
  • Féeries (1971)
  • Poésie et vélocité (1972)

Utwory wokalne

  • kantata La Guerre (1922)
  • kantata kameralna Philatélie (1940)
  • kantata Les Bénédictions (1941)
  • kantata Les Chants du mort (1941)
  • Le Zodiaque na chór, fortepian i orkiestrę (1949)
  • Phantasmes na kontralt, saksofon, fortepian i perkusję (1950)
  • kantata Le Cirque volant (1953)
  • Petites polyphonies na 2 głosy i orkiestrę (1966)
  • À cloche-pied na chór dziecięcy i orkiestrę (1968)

Utwory sceniczne

  • poemat liryczny Peau d’âne (1937)
  • sztuka radiowa Ulysse et les sirènes (1939)
  • komedia muzyczna Fansou ou Le Chapeau chinois (1944)
  • balet Le Miracle de Pan (1949)
  • sztuka radiowa Pierre Breughel l’Ancien (1950)
  • balet Épouvantail (1950)
  • opera Les Voix de la mer (1951)
  • balet Les Météores (1951)

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 6. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 8–9. ISBN 0-02-865526-5.
  3. a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 2. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

edytuj