iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ganggyeong_(1986)
Ganggyeong (1986) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ganggyeong (1986)

południowokoreański niszczyciel min

Ganggyeong (강경)południowokoreański niszczyciel min z lat 80. XX wieku, jedna z sześciu zbudowanych jednostek typu Ganggyeong. Okręt został zwodowany 30 sierpnia 1986 roku w stoczni Kangnam Corporation(inne języki) w Pusan, a do służby w Marynarce Wojennej Republiki Korei(inne języki) wszedł 19 grudnia 1986 roku. Jednostka, oznaczona numerem taktycznym 561, nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok).

Ganggyeong (강경)
Ilustracja
Jednostka siostrzana „Ganggyeong” – „Gimpo” w 2013 r.
Klasa

niszczyciel min

Typ

Ganggyeong

Historia
Stocznia

Kangnam Corporation(inne języki), Pusan

Wodowanie

30 sierpnia 1986

 Korea Południowa
Nazwa

„Ganggyeong” (561)

Wejście do służby

19 grudnia 1986

Los okrętu

w służbie (2019)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 470 ton
pełna: 520 t

Długość

50 m

Szerokość

9,6 m (8,3 m na wodnicy)

Zanurzenie

2,6 m

Materiał kadłuba

GRP

Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 1,5 MW (2040 KM)
2 pędniki cykloidalne
Prędkość

15 węzłów

Zasięg

2000 Mm przy 10 w.

Sensory
radar Raytheon SPS-64
sonar GEC-Marconi 193M
Uzbrojenie
1 działko Oerlikon 20 mm
2 km 7,62 mm (2 x I)
Wyposażenie
2 pojazdy podwodne Pluto
Załoga

48

Projekt i budowa

edytuj

Niszczyciele min typu Ganggyeong[a] zostały zaprojektowane w krajowej stoczni Kangnam, jednak wzorowane były na włoskich jednostkach typu Lerici[1]. Pierwsza jednostka – „Ganggyeong”, przeznaczona została do testów, a następne pięć zbudowanych zostało już w latach 90. XX wieku[1]. Plany zbudowania łącznie 16 okrętów tego typu zostały zarzucone[2].

„Ganggyeong” zbudowany został w stoczni Kangnam Corporation(inne języki) w Pusan[1][2]. Wodowanie okrętu odbyło się 30 sierpnia 1986 roku[1].

Dane taktyczno–techniczne

edytuj

Okręt jest przybrzeżnym niszczycielem min z kadłubem wykonanym z kompozytów[1][3]. Długość całkowita wynosi 50 metrów, szerokość całkowita 9,6 metra (8,3 metra na wodnicy), a zanurzenie 2,6 metra[1][4]. Wyporność standardowa wynosi 470 ton, a pełna 520 ton[1][2]. Okręt napędzany jest przez dwa silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 1,5 MW (2040 KM), poruszające dwoma pędnikami cykloidalnymi Voith-Schneider[4][5][b]. Okręt dysponuje też dziobowym sterem strumieniowym napędzanym silnikiem o mocy 75 kW[4][5]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 15 węzłów[1][2]. Zasięg wynosi 2000 Mm przy prędkości 10 węzłów[2][5][c].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z pojedynczego działka kalibru 20 mm Oerlikon Mk 10 L/70 oraz dwóch pojedynczych karabinów maszynowych kalibru 7,62 mm L/90[1]. Wyposażenie przeciwminowe stanowią dwa pojazdy podwodne Gaymarine Pluto[1][5]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje radar nawigacyjny Raytheon SPS-64, sonar kadłubowy GEC-Marconi 193M i system walki Racal MAINS 500[4][5].

Załoga okrętu składa się z 5 oficerów i 43 podoficerów i marynarzy (w tym czterech nurków)[4][5].

Służba

edytuj

„Ganggyeong” został przyjęty do służby w Marynarce Wojennej Republiki Korei(inne języki) 19 grudnia 1986 roku[1]. Okręt otrzymał numer taktyczny 561[1][2]. Do 2015 roku prawdopodobnie dokonano wymiany pojazdów podwodnych Pluto na nowsze Double Eagle[5]. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok)[1].

  1. Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 250, Saunders 2004 ↓, s. 434, Saunders 2009 ↓, s. 470 i Saunders 2015 ↓, s. 489 podają nazwę typu okrętów Swallow, a imię pierwszej jednostki „Kang Keong” lub „Kang Kyeong”.
  2. Gogin 2019 ↓ podaje, że moc silników wynosi 1800 KM.
  3. Gogin 2019 ↓ podaje, że zasięg okrętu wynosi 2500 Mm przy prędkości 12 węzłów.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m Gogin 2019 ↓.
  2. a b c d e f Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 250.
  3. Saunders 2004 ↓, s. 434.
  4. a b c d e Saunders 2009 ↓, s. 470.
  5. a b c d e f g Saunders 2015 ↓, s. 489.

Bibliografia

edytuj
  • Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
  • Ivan Gogin: GANGGYEONG minehunters (1986-1994). Navypedia. [dostęp 2020-01-27]. (ang.).
  • Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2004-2005. London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.).
  • Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).
  • Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2015-2016. Jane’s Information Group Ltd, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).