iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.m.wikipedia.org/wiki/Formuła_1_Sezon_1995
Formuła 1 Sezon 1995 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Formuła 1 Sezon 1995

Sezon 1995 Formuły 1 – 46. sezon o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Rozpoczął się 26 marca na torze Autódromo José Carlos Pace w Interlagos w Brazylii, a zakończył się 12 listopada na torze Adelaide Street Circuit w Adelaide w Australii.

Sezon 1995 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Michael Schumacher podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii w 1995 roku
Inauguracja

26 marca

Zakończenie

12 listopada

Liczba wyścigów

17

Mistrzowie
Kierowcy

Michael Schumacher

Konstruktorzy

Benetton

Poprzedni sezon Następny sezon

Mistrzem świata w klasyfikacji kierowców po raz drugi w karierze został Michael Schumacher, broniąc tytułu zdobytego rok wcześniej. Tytuł mistrza świata w klasyfikacji konstruktorów po raz pierwszy (i jedyny) zdobył Benetton.

Lista startowa

edytuj
Zespół Konstruktor Samochód Silnik Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi
  Mild Seven Benetton Renault Benetton-Renault B195   Renault
RS7 3.0 V10
G 1   Michael Schumacher 1–17   Emmanuel Collard 
2   Johnny Herbert 1–17
  Nokia Tyrrell Yamaha Tyrrell-Yamaha 023   Yamaha
OX10A 3.0 V10
G 3   Ukyō Katayama 1–13, 15–17   Gabriele Tarquini 
  Gabriele Tarquini 14 
4   Mika Salo 1–17
  Rothmans Williams Renault Williams-Renault FW17   Renault
RS7 3.0 V10
G 5   Damon Hill 1–17   Jean-Christophe Boullion 
6   David Coulthard 1–17
  Marlboro McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4/10
MP4/10B
MP4/10C
  Mercedes
FO110C 3.0 V10
G 7   Mark Blundell 1–2, 5–17   Jan Magnussen 
  Nigel Mansell 3–4 
8   Mika Häkkinen 1–14, 16–17 
  Jan Magnussen 15
  Footwork Hart Footwork-Hart FA16   Hart
830 3.0 V8
G 9   Gianni Morbidelli 1–7, 15–17   
  Massimiliano Papis 8–14 
10   Taki Inoue 1–17
  MTV Simtek Ford Simtek-Ford S951   Ford
EDB 3.0 V8
G 11   Domenico Schiattarella 1–5   Hideki Noda 
12   Jos Verstappen 1–5
  Sasol Jordan Peugeot Jordan-Peugeot 195   Peugeot
A10 3.0 V10
G 14   Rubens Barrichello 1–17   
15   Eddie Irvine 1–17
  Pacific Team Lotus Pacific-Ford PR02   Ford
EDC 3.0 V8
G 16   Bertrand Gachot 1–8, 15–17   Oliver Gavin 
  Giovanni Lavaggi 9–12 
  Jean-Denis Délétraz 13–14 
17   Andrea Montermini 1–17
  Junior Larrousse F1 Larrousse-Ford LH95   Ford
HBF 7/8 3.5 V8
G 19   Christophe Bouchut   
20   Éric Bernard
  Parmalat Forti Ford Forti-Ford FG01   Ford
EDD 3.0 V8
G 21   Pedro Diniz 1–10   
22   Roberto Moreno 1–10
  Minardi Team Minardi-Ford M195   Ford
EDM 3.0 V8
G 23   Pierluigi Martini 1–9   Giancarlo Fisichella 
  Pedro Lamy 10–17 
24   Luca Badoer 1–17
  Ligier Gauloises Blondes Ligier-Mugen-Honda JS41   Mugen-Honda
MF-301 3.0 V10
G 25   Aguri Suzuki 1–3, 9, 15–16   Franck Lagorce 
  Martin Brundle 4–8, 10–14, 17 
26   Olivier Panis 1–17
  Scuderia Ferrari Ferrari 412T2   Ferrari
044/1 3.0 V12
G 27   Jean Alesi 1–17   Nicola Larini 
28   Gerhard Berger 1–17
  Red Bull Sauber Ford Sauber-Ford C14   Ford
ECA Zetec-R 3.0 V10
G 29   Karl Wendlinger 1–4, 16–17   Norberto Fontana 
  Jean-Christophe Boullion 5–15 
30   Heinz-Harald Frentzen 1–17
Zespół Konstruktor Samochód Silnik Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi

Zmiany przed sezonem

edytuj

Zmiany silników

edytuj

Zmiany wśród zespołów

edytuj
  • Po 36 latach istnienia, z mistrzostw wycofał się zespół Lotus. Zespół zdobył sześć tytułów wśród kierowców i siedem wśród konstruktorów. Prawa do nazwy zespołu, należące dotychczas do Davida Hunta zostały nabyte przez Keitha Wigginsa, właściciela zespołu Pacific
  • Z powodu kłopotów finansowych, do mistrzostw nie przystąpił zespół Larrousse. Początkowo zostali zgłoszeni do mistrzostw jako Junior Larrousse F1, a ich kierowcami mieli być Christophe Bouchut i Éric Bernard. Jednak zespół nie pojawił się w żadnym z wyścigów. Rozmowy z Lolą i DAMS zakończyły się niepowodzeniem.
  • Ligier przed rozpoczęciem sezonu zmienił właściciela. Status zespołu i jego właścicieli został dokładnie przeanalizowany przez FIA. Kontrakt, który Martin Brundle podpisał, wywołał pogłoski, jakoby nowym szefem francuskiej ekipy został Tom Walkinshaw. Ruch Walkinshawa do Ligiera był następstwem umowy zawartej w poprzednim roku pomiędzy Flavio Briatore a Maxem Mosleyem, dotycząca nielegalnego usunięcia filtra paliwa podczas Grand Prix Niemiec 1994.
  • W mistrzostwach zadebiutował zespół Forti, dotychczas ścigające się w Formule 3000. Jego kierowcami zostali Pedro Diniz i Roberto Moreno.
  • Firma Hart przestała dostarczyć silniki do zespołu Jordan. Nowym dostawcą silników zespołu została firma Peugeot.
  • Firma Red Bull została nowym sponsorem tytularnym Saubera.

Zmiany wśród kierowców

edytuj

Zmiany w trakcie sezonu

edytuj

Zmiany wśród zespołów

edytuj
  • Po Grand Prix Monako, z powodu kłopotów finansowych i braku sponsorów, z rywalizacji wycofał się zespół Simtek.

Zmiany wśród kierowców

edytuj

Eliminacje

edytuj
Nr Nazwa rundy Data rozegrania Tor Lokalizacja
1   Grand Prix Brazylii 26 marca Autódromo José Carlos Pace São Paulo
2   Grand Prix Argentyny 9 kwietnia Autódromo Oscar Alfredo Gálvez Buenos Aires
3   Grand Prix San Marino 30 kwietnia Autodromo Enzo e Dino Ferrari Imola
4   Grand Prix Hiszpanii 14 maja Circuit de Catalunya Barcelona
5   Grand Prix Monako 28 maja Circuit de Monaco Monte Carlo
6   Grand Prix Kanady 11 czerwca Circuit Gilles Villeneuve Montreal
7   Grand Prix Francji 2 lipca Circuit de Nevers Magny-Cours Magny-Cours
8   Grand Prix Wielkiej Brytanii 16 lipca Silverstone Circuit Northamptonshire
9   Grand Prix Niemiec 30 lipca Hockenheimring Hockenheim
10   Grand Prix Węgier 13 sierpnia Hungaroring Mogyoród
11   Grand Prix Belgii 27 sierpnia Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot
12   Grand Prix Włoch 10 września Autodromo Nazionale di Monza Monza
13   Grand Prix Portugalii 24 września Estoril Estoril
14   Grand Prix Europy 1 października Nürburgring Nürburg
15 Grand Prix Pacyfiku 22 października TI Circuit Aida Aida
16   Grand Prix Japonii 29 października Suzuka International Racing Course Suzuka
17   Grand Prix Australii 12 listopada Adelaide Adelaide

Zmiany w kalendarzu

edytuj

Wyniki

edytuj

Najlepsze wyniki w Grand Prix

edytuj
Nr Nazwa rundy Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca wyścigu Najlepszy konstruktor Wyniki
1   Grand Prix Brazylii   Damon Hill   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
2   Grand Prix Argentyny   David Coulthard   Michael Schumacher   Damon Hill   Williams-Renault Wyniki
3   Grand Prix San Marino   Michael Schumacher   Gerhard Berger   Damon Hill   Williams-Renault Wyniki
4   Grand Prix Hiszpanii   Michael Schumacher   Damon Hill   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
5   Grand Prix Monako   Damon Hill   Jean Alesi   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
6   Grand Prix Kanady   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Jean Alesi   Ferrari Wyniki
7   Grand Prix Francji   Damon Hill   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
8   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Damon Hill   Damon Hill   Johnny Herbert   Benetton-Renault Wyniki
9   Grand Prix Niemiec   Damon Hill   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
10   Grand Prix Węgier   Damon Hill   Damon Hill   Damon Hill   Williams-Renault Wyniki
11   Grand Prix Belgii   Gerhard Berger   David Coulthard   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
12   Grand Prix Włoch   David Coulthard   Gerhard Berger   Johnny Herbert   Benetton-Renault Wyniki
13   Grand Prix Portugalii   David Coulthard   David Coulthard   David Coulthard   Williams-Renault Wyniki
14   Grand Prix Europy   David Coulthard   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
15 Grand Prix Pacyfiku   David Coulthard   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
16   Grand Prix Japonii   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Benetton-Renault Wyniki
17   Grand Prix Australii   Damon Hill   Damon Hill   Damon Hill   Williams-Renault Wyniki

Klasyfikacje szczegółowe

edytuj

Kierowcy

edytuj
Poz. Kierowca Konstruktor                                 Pkt.
1   Michael Schumacher Benetton 1 3 NU 1 1 5 1 NU 1 11 1 NU 2 1 1 1 NU 102
2   Damon Hill Williams NU 1 1 4 2 NU 2 NU NU 1 2 NU 3 NU 3 NU 1 69
3   David Coulthard Williams 2 NU 4 NU NU NU 3 3 2 2 NU NU 1 3 2 NU NU 49
4   Johnny Herbert Benetton NU 4 7 2 4 NU NU 1 4 4 7 1 7 5 6 3 NU 45
5   Jean Alesi Ferrari 5 2 2 NU NU 1 5 2 NU NU NU NU 5 2 5 NU NU 42
6   Gerhard Berger Ferrari 3 6 3 3 3 11 12 NU 3 3 NU NU 4 NU 4 NU NU 31
7   Mika Häkkinen McLaren 4 NU 5 NU NU NU 7 NU NU NU NU 2 NU 8 2 INJ 17
8   Olivier Panis Ligier NU 7 9 6 NU 4 8 4 NU 6 9 NU NU NU 8 5 2 16
9   Heinz-Harald Frentzen Sauber NU 5 6 8 6 NU 10 6 NU 5 4 3 6 NU 7 8 NU 15
10   Mark Blundell McLaren 6 NU 5 NU 11 5 NU NU 5 4 9 NU 9 7 4 13
11   Rubens Barrichello Jordan NU NU NU 7 NU 2 6 11 NU 7 6 NU 11 4 NU NU NU 11
12   Eddie Irvine Jordan NU NU 8 5 NU 3 9 NU 9 13 NU NU 10 6 11 4 NU 10
13   Martin Brundle Ligier 9 NU 10 4 NU NU 3 NU 8 7 NU 7
14   Gianni Morbidelli Footwork NU NU 13 11 9 6 14 NU NU 3 5
15   Mika Salo Tyrrell 7 NU NU 10 NU 7 15 8 NU NU 8 5 13 10 12 6 5 5
16   Jean-Christophe Boullion Sauber 8 NU NU 9 5 10 11 6 12 NU NU 3
17   Aguri Suzuki Ligier 8 NU 11 6 NU NW 1
18   Pedro Lamy Minardi 9 10 NU NU 9 13 11 6 1
19   Pierluigi Martini Minardi NU NU 12 14 7 NU NU 7 NU 0
20   Ukyō Katayama Tyrrell NU 8 NU NU NU NU NU NU 7 NU NU NU NU 14 NU NU 0
21   Pedro Diniz Forti 10 NU 15 NU 10 NU NU NU NU NU 13 9 16 13 17 NU 7 0
22   Massimiliano Papis Footwork NU NU NU NU 7 NU 12 0
23   Luca Badoer Minardi NU NW 14 NU NU 8 13 10 NU 8 NU NU 14 11 15 9 NW 0
24   Taki Inoue Footwork NU NU NU NU NU 9 NU NU NU NU 12 8 15 NU NU 12 NU 0
25   Andrea Montermini Pacific 9 NU NU NW DK NU NS NU 8 12 NU NU NU NU NU NU NU 0
26   Bertrand Gachot Pacific NU NU NU NU NU NU NU 12 NU NU 8 0
27   Domenico Schiattarella Simtek NU 9 NU 15 NW 0
28   Karl Wendlinger Sauber NU NU NU 13 10 NU 0
29   Nigel Mansell McLaren 10 NU 0
30   Jan Magnussen McLaren 10 0
31   Jos Verstappen Simtek NU NU NU 12 NW 0
32   Roberto Moreno Forti NU NS 16 NU NU NU 16 NU NU NU 14 NU 17 NU 16 NU NU 0
33   Gabriele Tarquini Tyrrell 14 0
  Giovanni Lavaggi Pacific NU NU NU NU 0
  Jean-Denis Délétraz Pacific NU 15 0
Poz. Kierowca Konstruktor                                 Pkt.

Konstruktorzy

edytuj
Poz. Konstruktor Nr                                 Pkt.
1   Benetton-Renault 1 1 3 NU 1 1 5 1 NU 1 11 1 NU 2 1 1 1 NU 137 (147)[a]
2 NU 4 7 2 4 NU NU 1 4 4 7 1 7 5 6 3 NU
2   Williams-Renault 5 NU 1 1 4 2 NU 2 NU NU 1 2 NU 3 NU 3 NU 1 112 (118)[a]
6 2 NU 4 NU NU NU 3 3 2 2 NU NU 1 3 2 NU NU
3   Ferrari 27 5 2 2 NU NU 1 5 2 NU NU NU NU 5 2 5 NU NU 73
28 3 6 3 3 3 11 12 NU 3 3 NU NU 4 NU 4 NU NU
4   McLaren-Mercedes 7 6 NU 10 NU 5 NU 11 5 NU NU 5 4 9 NU 9 7 4 30
8 4 NU 5 NU NU NU 7 NU NU NU NU 2 NU 8 10 2 NW
5   Ligier-Mugen-Honda 25 8 NU 11 9 NU 10 4 NU 6 NU 3 NU 8 7 NU NW NU 24
26 NU 7 9 6 NU 4 8 4 NU 6 9 NU NU NU 8 5 2
6   Jordan-Peugeot 14 NU NU NU 7 NU 2 6 11 NU 7 6 NU 11 4 NU NU NU 21
15 NU NU 8 5 NU 3 9 NU 9 13 NU NU 10 6 11 4 NU
7   Sauber-Ford 29 NU NU NU 13 8 NU NU 9 5 10 11 6 12 NU NU 10 NU 18
30 NU 5 6 8 6 NU 10 6 NU 5 4 3 6 NU 7 8 NU
8   Footwork-Hart 9 NU NU 13 11 9 6 14 NU NU NU NU 7 NU 12 NU NU 3 5
10 NU NU NU NU NU 9 NU NU NU NU 12 8 15 NU NU 12 NU
9   Tyrrell-Yamaha 3 NU 8 NU NU NU NU NU NU 7 NU NU 10 NU 14 14 NU NU 5
4 7 NU NU 10 NU 7 15 8 NU NU 8 5 13 10 12 6 5
10   Minardi-Ford 23 NU NU 12 14 7 NU NU 7 NU 9 10 NU NU 9 13 11 6 1
24 NU NW 14 NU NU 8 13 10 NU 8 NU NU 14 11 15 9 NW
  Forti-Ford 21 10 NS 15 NU 10 NU NU NU NU NU 13 9 16 13 17 NU 7 0
22 NU NS 16 NU NU NU 16 NU NU NU 14 NU 17 NU 16 NU NU
  Pacific-Ford 16 NU NU NU NU NU NU NU 12 NU NU NU NU NU 15 NU NU 8 0
17 9 NU NU NW DK NU NU NU 8 12 NU NU NU NU NU NU NU
  Simtek-Ford 11 NU NU NU 12 NW 0
12 NU 9 NU 15 NW
Poz. Konstruktor Nr                                 Pkt.
  1. a b Benetton zdobył 147 punktów, Williams zgromadził 118 punktów, jednak żadna z ekip nie otrzymała punktów do klasyfikacji konstruktorów po wyścigu o Grand Prix Brazylii, w którym Michael Schumacher wygrał, a drugie miejsce zajął David Coulthard, ponieważ uznano, że paliwo pobrane z samochodów Benettona i Williamsa nie zgadzało się z próbkami, jakie FIA otrzymała przed rozpoczęciem sezonu.