iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.m.wikipedia.org/wiki/Brendon_Hartley
Brendon Hartley – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brendon Hartley

nowozelandzki kierowca wyścigowy

Brendon Hartley (ur. 10 listopada 1989 w Palmerston North) – nowozelandzki kierowca wyścigowy.

Brendon Hartley
Ilustracja
Brendon Hartley w 2014 roku
Państwo

 Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1989
Palmerston North

Sezon 2022
Seria

FIA World Endurance Championship

Zespół

Toyota Gazoo Racing

Samochód

Toyota GR010 Hybrid

Nr startowy

8

Partnerzy

Sébastien Buemi
Ryō Hirakawa

Sukcesy

2007: złoto Europejski Puchar Formuły Renault 2.0
2015: złoto FIA World Endurance Championship
2015: srebro 24h Le Mans
2017: złoto FIA World Endurance Championship
2017: złoto 24h Le Mans
2019/2020: srebro FIA World Endurance Championship
2020: złoto 24h Le Mans
2021: srebro FIA World Endurance Championship
2021: srebro 24h Le Mans
2022: złoto 24h Le Mans

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Początki kariery

edytuj
 
Hartley wygrał Eurocup Formula Renault 2.0 w 2007 roku

Urodził się w rodzinie bardzo zaangażowanej w sporty motorowe. Jego ojciec, Bryan, startował m.in. w Formule Atlantic. W wieku 6 lat, podobnie jak jego brat Nelson, rozpoczął karierę w kartingu. Sześć lat później rozpoczął karierę w Formule 1st, a swój pierwszy sezon zakończył na 7 pozycji. W 2003 roku trzynastoletni wygrał New Zealand Formula Ford Festival, co skutkowało jego startami w następnym roku w Formule Ford. Startował w niej w samochodzie używanym przez swojego brata rok wcześniej i wygrał 2 z 4 startów.

Po sezonie w nowozelandzkiej Formule Toyota Hartley przeniósł się do Europy gdzie startował w Eurocup Formula Renault i Formula Renault Northern European Cup (NEC) – zajął tam kolejno 14 i 10 miejsce. Rok później ścigał się nadal w Eurocup i przeniósł się z NEC do włoskiej Formuły Renault - w Eurocup wygrał 3 wyścigi, a we Włoskiej Formule Renault 3 wyścigi ukończył na podium i został mistrzem Eurocup. W 2007 roku Hartley zadebiutował w Masters of Formula 3 w Zolder i zajął tam 4 miejsce. Następnie został kierowcą zespołu Nowej Zelandii w A1 GP.

Formuła 1

edytuj

W lutym 2008 roku, osiemnastoletni Hartley zaliczył pierwsze spotkanie z Formułą 1, został zaproszony do wykonania pokazu zespołu Red Bull Racing w Rijadzie. Później wziął udział w testach samochodu STR3 zespołu Scuderia Toro Rosso.

W listopadzie 2008 roku Mark Webber złamał nogę w wypadku rowerowym, Hartley razem z Sébastienem Buemim testował samochód RB4 zespołu Red Bulla.

W roku 2009 Hartley został oficjalnym kierowcą testowym i rezerwowym zespołów Scuderia Toro Rosso i Red Bull Racing[1]. W lipcu 2010 roku został zwolniony z tych funkcji, a także wyrzucony z programu Red Bull Junior Team dla młodych kierowców[2].

W 2017 Brendon wystąpił w Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2017 w bolidzie Toro Rosso zastępując Daniiła Kwiata. Po tym wyścigu został zatrudniony do końca sezonu 2017.

Wyniki

edytuj

24h Le Mans

edytuj
Rok Zespół Partnerzy Samochód Klasa Okr. Poz. Poz.
kl.
2012   Murphy Prototypes   Jody Firth
  Warren Hughes
Oreca 03-Nissan LMP2 196 NU NU
2013   Murphy Prototypes   Karun Chandhok
  Mark Patterson
Oreca 03-Nissan LMP2 319 12 6
2014   Porsche Team   Timo Bernhard
  Mark Webber
Porsche 919 Hybrid LMP1-H 346 NS NS
2015   Porsche Team   Timo Bernhard
  Mark Webber
Porsche 919 Hybrid LMP1 394 2 2
2016   Porsche Team   Timo Bernhard
  Mark Webber
Porsche 919 Hybrid LMP1 346 13 5
2017   Porsche Team   Timo Bernhard
  Earl Bamber
Porsche 919 Hybrid LMP1 367 1 1
2020   Toyota Gazoo Racing   Kazuki Nakajima
  Sebastien Buemi
Toyota TS050 Hybrid LMP1 387 1 1
2021   Toyota Gazoo Racing   Kazuki Nakajima
  Sebastien Buemi
Toyota GR010 Hybrid Hypercar 369 2 2
2022   Toyota Gazoo Racing   Sébastien Buemi
  Ryō Hirakawa
Toyota GR010 Hybrid Hypercar 380 1 1

FIA World Endurance Championship

edytuj
Rok Zespół Klasa Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych rundach Pozycja Punkty
2012[3] Murphy Prototypes LMP2 Oreca 03 Nissan VK45DE 4.5 L V8 SEB SPA LMS SIL SÃO BHR FUJ SHA NS 0
3 NU 9
2013[4] Murphy Prototypes LMP2 Oreca 03 Nissan VK45DE 4.5 L V8 SIL SPA LMS SÃO COA FUJ SHA BHR NS 0
7
2014[5] Porsche Team LMP1 Porsche 919 Hybrid Porsche 2.0 L Turbo V4 Hybrid SIL SPA LMS COA FUJ SHA BHR SÃO 9 64.5
3 12 NS 5 3 6 3 NU
2015[6] Porsche Team LMP1 Porsche 919 Hybrid Porsche 2.0 L Turbo V4 Hybrid SIL SPA LMS NÜR COA FUJ SHA BHR 1 166
NU 3 2 1 1 1 1 5
2016 Porsche Team LMP1 Porsche 919 Hybrid Porsche 2.0 L Turbo V4 Hybrid SIL SPA LMS NÜR MEX COA FUJ SHA BHR 4 134.5
NU 26 10 1 1 1 3 1 3
2017 Porsche LMP Team LMP1 Porsche 919 Hybrid Porsche 2.0 L Turbo V4 Hybrid SIL SPA LMS NÜR MEX COA FUJ SHA BHR 1 208
2 3 1 1 1 1 4 2 2
2018/2019 SMP Racing LMP1 BR Engineering BR1 AER P60B 2.4 L Turbo V6 SPA LMS SIL FUJ SHA SEB SPA LMS 18 19
3
2019/2020 Toyota Gazoo Racing LMP1 Toyota TS050 Hybrid Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid SIL FUJ SHA BHR COA SPA LMS BHR 2 202
2 1 2 2 2 2 1 2
2021 Toyota Gazoo Racing Hypercar Toyota GR010 Hybrid Toyota 3.5 L Turbo V6 Hybrid SPA ALG MNZ LMS BHR BHR 2 168
1 1 4 2 2 1
2022 Toyota Gazoo Racing Hypercar Toyota GR010 Hybrid Toyota 3.5 L Turbo V6 Hybrid SEB SPA LMS MNZ FUJ BHR 2* 96*
2 NU 1 2

Formuła Renault 3.5

edytuj
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2009 Tech 1 Racing  
CAT
 
CAT
 
BEL
 
BEL
 
MON
 
HUN
 
HUN
 
GBR
 
GBR
 
FRA
 
FRA
 
PRT
 
PRT
 
DEU
 
DEU
 
ARA
 
ARA
26 15
12 9 11 10 17 17 12 5 13 - - - - 13 2 15 16
2010  
ARA
 
ARA
 
BEL
 
BEL
 
MON
 
CZE
 
CZE
 
FRA
 
FRA
 
HUN
 
HUN
 
DEU
 
DEU
 
GBR
 
GBR
 
CAT
 
CAT
50 10
Tech 1 Racing 6 6 NU 6 4 2 6 NU NU 4 9 - - - - - -
P1 Motorsport - - - - - - - - - - - - - NU 15 - -
2011 Grafity-Charouz Racing  
ARA
 
ARA
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
MON
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
GBR
 
GBR
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
95 7
21 NU 4 8 5 NU 3 14 7 8 6 21 7 3 20 NW 3
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2010 PPR.com Scuderia Coloni  
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
TUR
 
TUR
 
VAL
 
VAL
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
ARE
 
ARE
1 27
- - - - - - - - - - - - - - - - NU NU 9 6
2011 Ocean Racing Technology  
TUR
 
TUR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
VAL
 
VAL
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
4 19
- - - - - - - - - - - - - - 5 9 22 20
2012 Ocean Racing Technology  
MAL
 
MAL
 
BHR
 
BHR
 
BHR
 
BHR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
VAL
 
VAL
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
SIN
 
SIN
1 25
- - 10 NU 13 16 - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Formuła 1

edytuj
Sezon Zespół Samochód Pozycje startowe / w wyścigach
Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
2017                                        
  Scuderia Toro Rosso   Toro Rosso
STR12
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 19 17 18 20
  Renault
R.E. 17,1.6 L V6
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 13 989NU 989NU 15
2018                                          
  Red Bull Toro Rosso Honda   Toro Rosso
STR13
16 11 15 19 20 15 12 20 19 PL 16 08 11 16 17 20 06 20 14 16 16
  Honda
RA618H 1.6T V6
15 17 20† 10 12 19† 989NU 14 989NU 989NU 10 11 14 989NU 17 989NU 13 09 14 11 12

Formuła E

edytuj
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2019/2020 GEOX Dragon           2 23
19 9 NU 12 19

Podsumowanie

edytuj
Sezon Seria Zespół Wyścigi Wygrane PP Punkty Pozycja
2004 Formula Ford New Zealand 18 6 6 239 2
2005 Toyota Racing Series New Zealand GVI 15 3 1 807 3
2006 Toyota Racing Series New Zealand Victory Motorsport 12 1 0 711 8
Formula Renault 2.0 NEC Motorsport Arena 14 0 0 151 10
Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 14 0 0 21 13
2007 Toyota Racing Series New Zealand Mark Petch Motorsport 1 0 0 0
Włoska Formuła Renault Epsilon Euskadi 14 1 1 236 3
Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 14 4 6 134 1
Masters of Formula 3 ASL Mücke Motorsport 0 0 N/A 4
2008 Brytyjska Formuła 3 Carlin Motorsport 22 5 5 208 3
Formula 3 Euroseries Carlin Motorsport 8 0 0 0 NS
RC Motorsport
Masters of Formula 3 Carlin Motorsport 1 0 0 N/A 5
Grand Prix Makau 1 0 0 N/A 3
Formuła 1 Scuderia Toro Rosso Kierowca testowy
2009 Formula 3 Euroseries Carlin Motorsport 16 1 0 15 11
Formula Renault 3.5 Tech 1 Racing 13 0 1 26 15
Grand Prix Makau Carlin 1 0 0 N/A NS
Formuła 1 Scuderia Toro Rosso Kierowca testowy
Red Bull Racing
2010 Formula Renault 3.5 Tech 1 Racing 13 0 0 50 10
P1 Motorsport
Seria GP2 Scuderia Coloni 4 0 0 1 27
Formuła 1 Scuderia Toro Rosso Kierowca testowy
Red Bull Racing
2011 Formula Renault 3.5 Gravity–Charouz Racing 16 0 0 95 7
Seria GP2 Ocean Racing Technology 4 0 0 4 19
2012 24 Hours of Le Mans Murphy Prototypes 1 0 0 N/A NS
Seria GP2 Ocean Racing Technology 4 0 0 1 25
Formuła 1 Mercedes AMG Petronas Kierowca testowy
2013 24 Hours of Le Mans Murphy Prototypes 1 0 0 N/A 7
Formuła 1 Mercedes AMG Petronas Kierowca testowy
2014 24h of Le Mans Porsche Team 1 0 0 N/A NU
FIA World Endurance Championship 8 0 1 64,5 9
2015 FIA World Endurance Championship Porsche Team 8 4 5 166 1
24h of Le Mans Porsche Team 1 0 0 N/A 2
2017 Formuła 1 Scuderia Toro Rosso 4 0 0 0 23
2018 Formuła 1 Scuderia Toro Rosso 21 0 0 4 19
2018-19 FIA World Endurance Championship SMP Racing 1 0 0 19 18

Przypisy

edytuj
  1. Marek Roczniak: Hartley oficjalnie kierowcą rezerwowym Red Bulla. f1wm.pl, 2009-05-01. [dostęp 2012-06-11]. (pol.).
  2. Mariusz Karolak: Hartley wyrzucony z Red Bull Junior Team (potwierdzone). f1wm.pl, 2010-07-21. [dostęp 2010-07-23]. (pol.).
  3. 2012 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Shanghai. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  4. 2013 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  5. 2014 FIA World Endurance Championship 6 Hours of São Paulo. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  6. 2015 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj