iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://oc.wikipedia.org/wiki/Florin
Florin — Wikipèdia Vejatz lo contengut

Florin

Aqueste article es redigit en provençau.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Fiorino d'oro de 3,49 g batut a Florença en 1347.
Florins papals.

Lo florin, tanben dich gulden, es lo nom de diferentei monedas europèas inspirada per una moneda d'aur batuda a Florença a partir de 1252. Moneda principala de la fin de l'Edat Mejana en Euròpa Occidentala, inspirèt d'autrei monedas adoptadas en Àustria, en Ongria, en Borgonha e ai Províncias Unidas. Aquela difusion dins l'espaci germanic es a l'origina de l'apelacion « gulden » que predominèt dins lei lengas germanicas. Una autra evolucion foguèt l'aparicion de florins d'argent.

En Alemanha, divèrsei monedas dichas gulden foguèron utilizadas fins a l'unificacion dau país en 1871. Ai País Bas, lo florin neerlandés foguèt utilizada fins a son remplaçament per l'èuro en 2002. Pasmens, dins l'otramar neerlandés, lo florin d'Aruba es totjorn utilizat dins aquela illa. En Ongria, lo forint es totjorn la moneda oficiala dau país. Enfin, en Polonha, lo tèrme zloty, nom de la moneda actuala, es una traduccion dirècta de gulden.

Lo florin en Occitània

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo florin s'espandiguèt plan en Occitània: Provença, Avinhon, Gasconha-Guiana, etc.

En Gasconha, la valor deu florin "diferiá segon la region", mas èra "generalament equivalent" al loís d'aur.[1]

Lo florin es present a Provença despuèi lo mitat dau sègle XIII, e teniá una valor de 16 sòus provençaus au sègle XV. I a tanben una version cridada lo "florin de la Tarasca" jos lo segond Ostau d'Anjau, mostrant una petita tarasca.[2]

Liames intèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  • (fr) Jean Gimpel, La révolution industrielle du Moyen Âge, París, Le Seuil, 1975.
  • (en) John U. Nef, « Silver Production in Central Europe, 1450-1618 », Journal of Political Economy, vol. 49, n° 4,‎ aost de 1941, pp. 575-591.

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Palai, Simin. Dictionnaire du Béarnais et du Gascon Modernes. Pau: Marrimpouey jeune, 1932-34. 
  2. Mistral, FredericLou Tresor dóu Felibrige (TDF). Rafèla d'Arle: Cultura Provençala e Meridionala, 1878–1886. 
  3. Los aragoneses èran sobeirans dera val d'Aran.
  4. Los savoiards èran sobeirans de Niça e de regions de las Valadas Occitanas.